W Székelyudvarhely uczestnicy Ferences Bike Tour (FerBitT) wstali wcześnie, by zdążyć na czas na ostatni etap pielgrzymki. Zgodnie z napiętym programem w niedzielę, 1 sierpnia, musieli przybyć do Csíksomlyo, do kościoła, o wpół do dwunastej. Wspinaczka na wzgórza Hargita nie była jednak łatwym zadaniem po poprzednich czterech dniach, podczas których pokonywali 250 kilometrów dziennie.
Mimo to drużyna poradziła sobie dobrze i punktualnie dotarła pod pomnik Hármaskereszt na Tolvajos-tető, gdzie oprócz przedstawicieli prasy i kilku znanych osobistości czekał na nich Csaba Borboly, przewodniczący rady powiatu Hargita. Powitali rowerzystów i z uznaniem opowiedzieli o misji podjętej przez 14. Ferences Bike Tour. Na obrzeżach Csíkszereda dołączył do nich burmistrz miasta Attila Korodi i razem ruszyli w górę przełęczy.
Ołtarz w Hármashalom powitał tych, którzy przybyli w towarzystwie orkiestry dętej Csíkszentsimon w świątecznych przygotowaniach. Motocykl Pálos, prowadzony przez dzielnego mnicha z Pálos, Botonda, również paradował na swoich ogromnych pojazdach. 350 motocykli zaparkowanych przed sanktuarium stanowiło imponujący widok. W międzyczasie pielgrzymi na koniach również kłusowali pod górę i wraz z przybywającymi rodzinami i innymi zainteresowanymi utworzył się uroczysty tłum prawie trzytysięczny. 85 franciszkańskich pielgrzymów wraz z rowerami stanęło na środku sanktuarium, gdyż to święto było o nich io nich oraz o ich misji, którą podjęli w ogłoszeniu 52. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego. Główna patronka imprezy, narciarka alpejska Edit Miklós, powitała zgromadzonych i wyraziła radość, że sport i życie religijne mogą być ze sobą tak ściśle powiązane. Brat Imre Főcze Bonaventura powiedział, że w dzisiejszym dynamicznie zmieniającym się świecie równowagę można zachować tylko wtedy, gdy jesteśmy w rozpędzie i pozostajemy w rozpędzie. Jest to bardzo podobne do tego, jak jeździmy na rowerze.
Parkowanie motocyklistów/Źródło: magyarkurir.hu
W swojej homilii brat Csaba Böjte potwierdził również, że potrzeba dużo siły, aby podjąć się misji i ją zakończyć. Powiedział, że tak naprawdę nie chciał jeździć na rowerze, ale społeczność kolarska go „wywęszyła” i przez prawie dwie trzecie drogi jechał z resztą stawki. Jednak jego przeciętna jak na swój wiek sprawność nie byłaby wystarczająca do tego wyczynu: bardzo pomógł ukryty w rowerze elektryczny mikrosilnik. Jest to podobne do tego, jak nasze energie życiowe odnawiają się w miłości Jezusa Chrystusa. Dopóki jednak mały silnik nagle zgaśnie, źródło miłości Pana Jezusa jest niewyczerpane, a On wierzy, że jeśli zawsze możemy liczyć i liczyć na to wsparcie od Niego, to powinniśmy przyjąć Jego zaproszenie, gdy mówi, aby spotkać się z Nim w Budapeszcie.
Młodzi ludzie składający ofiary przy ołtarzu w Hármashalom/Zdjęcie: magyarkurir.hu/László Gulyás
Tak jak teren 14. Rajdu Rowerowego Ferences reprezentowały wszystkie jednostki krajobrazowe Székelyföld, tak tłum zgromadzony w siodle prezentował się podobnie, ale wierzący przybyli z bardziej odległych regionów Siedmiogrodu, Węgier, a nawet z Wyżyn. Pięciodniowa wycieczka i cykl wydarzeń dobiegły końca, FerBiT zakończył swoją tegoroczną misję; „Jednakże jego duchowość żyje w nas, jego duchowość w nas pracuje i mamy nadzieję, że nasz rozmach utrzyma się do następnego, gdy będziemy iść naprzód i kontynuować drogę” – mówią uczestnicy.
Źródło: magyarkurir.hu
Wyróżnione zdjęcie: László Gulyás
