Oddajemy cześć największemu mężowi stanu w węgierskiej historii w tym dniu właśnie dlatego, że 20 sierpnia 1083 roku István został wyniesiony na ołtarze za zgodą papieża. Było to wówczas równoznaczne z kanonizacją.
Géza, chcąc zapewnić przyjęcie chrześcijaństwa i związanej z nim orientacji zachodniej oraz umocnić władzę swojego rodu, wykluczył swojego konkurenta Koppány'ego z dziedziczenia tronu i mianował swojego syna Istvána, który był niskiego wzrostu, ale daleko wybitny charakterem, odwagą i pozycją, jako jego następca. Do pogłębienia nawrócenia zaprosił biskupa Wojciecha z Pragi. Wojciech potwierdził młodego księcia.
Gyula Benczúr: Chrzest Vajka
Młody następca tronu objął władzę w 997 roku, kiedy zmarł jego ojciec. Z politycznego, religijnego i społecznego punktu widzenia stworzył Węgry, wyznaczył i zapewnił swojemu narodowi drogę ku przyszłości.
Stworzył także Węgierski Kościół Katolicki. Zaprosił mnichów i księży z Bawarii, Czech i Włoch. Założył opactwo na wzgórzu św. Marcina (Pannonhalmán). Założył wiele klasztorów, które stały się ośrodkami misyjnymi i ogniskami życia religijnego i kulturalnego. István nakazał święcenie niedzieli i budowę kościoła dla każdych dziesięciu wsi. Własnym kosztem zbudował katedrę w pobliżu swojego pałacu w Esztergomiu, opactwo żeńskie w Veszprém oraz zbudował kościół św. Piotra i Pawła w Budzie. István sprawił, że chrześcijański duch węgierski był obecny za granicą: kazał zbudować klasztor benedyktynów w Jerozolimie, dom pielgrzymkowy w Rzymie i ozdobny kościół w Konstantynopolu.
István został namaszczony i koronowany na króla w Esztergom na Boże Narodzenie roku 1000. Było to równoznaczne z wyniesieniem go do godności suwerennego króla i uznaniem jego misji apostolskiej. Opierając się na otrzymanym od papieża przywileju, nadał swemu imperium solidną organizację kościelną: podzielił swój kraj na dziesięć biskupstw, wśród których założył dwa arcybiskupstwa w Esztergom i Kalocsa.
Jego duchowy obraz w Intelmeku , który został napisany dla jego syna, księcia Imre. Można w nim znaleźć między innymi następujące reguły rządzące: „Rządźcie potulnie, pokornie, pokojowo, bez gniewu i nienawiści! Najpiękniejsze klejnoty w koronie króla to dobre uczynki; wypada, aby król był przyozdobiony sprawiedliwością i miłosierdziem oraz innymi cnotami chrześcijańskimi. Każdy naród żyje według własnych praw; dajcie krajowi wolność do życia z tego!”
Nasz święty król zmarł w wieku blisko siedemdziesięciu lat, po czterdziestu dwóch latach panowania, 15 sierpnia 1038 r., w dniu Wniebowzięcia Maryi. Przed śmiercią poświęcił kraj Dziewicy. W ten sposób matka Chrystusa stała się wielką damą Węgrów.
Ofiarowanie kraju św.Istvána (fresk na suficie katedry w Oslo)
20 sierpnia 1083 r. król św. László wyniósł Istvána na ołtarz wraz z Imre i jego nauczycielem Gellértem, za papieskim pozwoleniem, w obecności węgierskich biskupów, opatów i dostojników. Było to wówczas równoznaczne z kanonizacją.
Szacunek Istvána szybko rozprzestrzenił się poza granice kraju. XI. W listopadzie 1686 roku, z okazji odbicia Budy, papież Ince rozszerzył swoje święto 2 września na cały kościół. Dziś kościół światowy obchodzi je 16 sierpnia, a kościół węgierski 20 sierpnia . W tym dniu, po uroczystej mszy świętej, co roku w uroczystej procesji wokół Bazyliki św.
Źródło: Węgierski Kurier
