Magyar Hírlap przeprowadził wywiad z ministrem bez teki odpowiedzialnym za rodziny z okazji, że na wniosek premiera Viktora Orbána Katalin Novák mogłaby zostać pierwszą kobietą na stanowisku prezydenta Republiki Węgier.

- "Pozostanę tym, kim jestem" - powiedział w swoim poście, w którym za pośrednictwem mediów społecznościowych przyjął nominację na prezydenta. Jaką głową państwa chcesz być?

– To zaszczyt być pierwszą na Węgrzech kobietą-prezydentem republiki, jeśli parlament to poprze. Ma to znaczenie znacznie wykraczające poza mnie osobiście. Jako lider rządu od ośmiu lat reprezentuję sprawę węgierskich rodzin i dzieci, co moim zdaniem nie jest kwestią ważniejszą i decydującą. Z drugiej strony mogę sprawować ten urząd jako kobieta, co zdarza się po raz pierwszy w naszej historii i to nakłada na mnie szczególną odpowiedzialność. Oczywiście będę prezydentem republiki nie tylko kobiet, ale mężczyzn i całego narodu węgierskiego.

– Jeśli zostanie wybrana, z pewnością wiele dziewcząt i młodych kobiet zobaczy w niej wzór do naśladowania, dowód na to, że jako kobieta można zajmować ważne miejsce w życiu publicznym i przebijać się przez szklany sufit. Jak duże to obciążenie? Czy raczej zadanie, odpowiedzialność?

– Mam przywilej urodzenia trojga dzieci, a każdy, kto ma dzieci, wie, że jesteśmy dla naszych dzieci wzorem do naśladowania zarówno w dobrych, jak i złych rzeczach, czy nam się to podoba, czy nie. Każdego dnia trzykrotnie doświadczam, jak wielka odpowiedzialność spoczywa na modelu, a jeśli rozszerzę to na cały naród, czuję teraz tę samą odpowiedzialność zwielokrotnioną. Stanowisko głowy państwa oznacza również, że trzeba się zachowywać i reprezentować wartości, za którymi mogą podążać inni. Mam nadzieję, że sprostam tym oczekiwaniom…

...– Węgry przyjazne rodzinie – od ministra odpowiedzialnego za rodziny do prezydenta republiki. Czy będziesz mógł mocniej lub słabiej reprezentować kwestie polityczne, którymi zajmowałeś się do tej pory jako głowa państwa na poziomie krajowym i międzynarodowym?

- Od 1 stycznia nie będę już pełnił funkcji ministra, aby móc skupić się na przygotowaniach, ale polityka rodzinna na pewno będzie w dobrych rękach. W ostatnich latach udało mi się zbudować zdolny profesjonalny zespół i założyliśmy instytut badawczy KINCS (Instytut ds. Ludności i Rodzin im. Marii Kopp). Ci, którzy tu pracują, będą nadal służyć sprawie rodzin z całą swoją energią i wiedzą. W ciągu ostatnich jedenastu lat podjęto wiele decyzji, za które byłem bezpośrednio odpowiedzialny za okres od 2014 roku do chwili obecnej.

Kiedy myślę o tym, co czeka nas w przyszłym roku – by podać tylko kilka przykładów: zwolnienie z podatku dochodowego od osób poniżej dwudziestego piątego roku życia, całkowite wycofanie trzynastej miesięcznej emerytury, powrót do ubezpieczeń społecznych dla rodzin wychowujących dzieci – chociaż wszystko, co zaczęliśmy wcześniej, trwa nadal, czuję, że zrobiliśmy całkiem sporo proporcjonalnie do czasu. Jestem pewien, że praca będzie kontynuowana z podobnym zapałem przez mojego następcę w przyszłym rządzie pełnym nadziei. Co do międzynarodowego wymiaru sprawy, to na pewno będzie to moje zadanie. Prezydent Rzeczypospolitej nie tylko reprezentuje jedność narodu, ale także reprezentuje państwo na najwyższym szczeblu. Obejmie to również promocję węgierskiego myślenia zorientowanego na rodzinę.

To coś więcej niż praca rządu. Nasz kraj jest wyjątkowo bogaty w organizacje rodzinne, kościoły odgrywają wiodącą rolę we wspieraniu węgierskich rodzin, a sektor korporacyjny coraz bardziej angażuje się we wspieranie rodzin, nie mówiąc już o świecie nauki. To wyraźnie pokazuje, jak wiele instytucji i społeczności na Węgrzech koncentruje się na rodzinie. Na szczeblu prezydenckim będę reprezentował, że rodzina jest sprawą priorytetową dla całego naszego narodu. Przyjazne rodzinom Węgry to cel, dla którego biją serca większości Węgrów, niezależnie od przynależności partyjnej.

– Jaki jest międzynarodowy odbiór naszej polityki rodzinnej? O ile mi wiadomo, na początku miesiąca był w Londynie, gdzie rozmawiał na ten temat z dziennikarzami i parlamentarzystami.

– Jednym z efektów ostatnich lat jest to, że zaczęli zwracać na nas uwagę, wieści o naszej polityce rodzinnej dotarły niemal wszędzie.

– Z czego to wynika?

- Widzą nasze dobre wskaźniki gospodarcze i demograficzne nawet w porównaniach międzynarodowych. Liczby mówią same za siebie: w naszym kraju najbardziej wzrosła liczba zawieranych małżeństw i chęć posiadania dzieci, spada natomiast liczba aborcji i rozwodów. Wydaje się, że poszliśmy we właściwym kierunku. W skali globalnej wydajemy najwięcej w przeliczeniu na PKB na świadczenia rodzinne – wszystko to w dodatku do dobrych wyników ekonomicznych. To także wybór wartości, stanowcze opowiedzenie się za rodziną, ochrona praw rodziców i dzieci. Z zewnątrz widzą, że być może mogą się od nas uczyć, ale na pewno warto zrozumieć, co się dzieje na Węgrzech.

Takie było moje doświadczenie zarówno w Londynie, jak i kiedy negocjuję z moimi japońskimi partnerami, kiedy oni pytają z krajów bałkańskich, czy kiedy patrzę na programy rządowe włoskich partii prawicowych, Polaków czy krajów bałtyckich. Wydaje się w nich, wręcz wprost, że pomysł i metoda zostały przejęte z Węgier. Interesują się więc nie tylko ogólnie, ale podejmują bardzo konkretne działania i starają się je realizować.

- Dla porównania, lewica często nazywa powyższe dotacje dystrybucją, szczególnie teraz, przed wyborami. Czy w sytuacji gospodarczej obciążonej epidemią rząd nie radzi sobie ponad swoje siły z wprowadzonymi nowymi obostrzeniami?

– Kwota przeznaczona na rodziny to nie wydatek, a inwestycja. Ci, którzy wybiegają do przodu i myślą długoterminowo, mają szansę przetrwać kryzys. Nie wierzy w oszczędności, ale wręcz przeciwnie: w „inwestowanie” w ekonomiczną i ludzką jakość przyszłości. Najwięcej robimy dla tego kraju, inwestując w nienarodzone węgierskie dzieci, a także w tych rodziców, którzy dla swoich dzieci zrobiliby wszystko, lub tych, którzy już je wychowują. W przyszłym roku na zasiłki rodzinne wydamy 6,2 proc. PKB, czyli ponad dwukrotnie więcej w przeliczeniu na PKB, nominalnie trzy i pół raza więcej niż dziesięć lat temu, łącznie 3600 mld HUF. To wyraźnie pokazuje, że przyszłość widzimy w węgierskich dzieciach i nie ma lepszej inwestycji niż wspieranie ich...

...– János Pilinszky w swoim artykule bożonarodzeniowym z 1974 r. zatytułowanym „Tajemnice naszej wiary” powiedział, że Adwent związany jest z powyższą ideą „uświęcenia oczekiwania”, kiedy na coś czekamy, tęsknimy za czymś, co będzie na pewno przyjdź. Jak świętują? Czy mają rodzinne zwyczaje i tradycje?

"Tak, są." Jeden obejmuje cały okres Adwentu i jest to przygotowanie duchowe. W końcu nie ma prawdziwej Wigilii bez czekania na Adwent. Dlatego ważne było, abyśmy mogli uczestniczyć w niedzielnych nabożeństwach w naszej wspólnocie kościelnej. Nawet w Wigilię Bożego Narodzenia możemy radować się narodzinami Chrystusa wraz z naszą wspólnotą kościelną. Co roku w rodzinie przygotowujemy też jakiś własnoręcznie wykonany prezent. Dobrze widzieć, że to już jest ważne dla naszych dzieci, one rozumieją, czym różni się prezent, któremu poświęcamy czas.

Nasi mali siostrzeńcy chętnie noszą swetry, które zrobiłam na drutach w zeszłym roku, a moi koledzy też lubią domowe cukierki z bekonem. W tym roku zrobiliśmy własny krem ​​z orzechów laskowych. Dla mnie spotkania rodzinne są najważniejsze w Święta Bożego Narodzenia, w tym roku możemy spędzić święta z rodzicami, bratem i jego rodziną, a także możemy spotkać się z rodzicami męża, teściami i ich dziećmi. Odkąd byłem mały, obchodziliśmy Boże Narodzenie jako duża rodzina i jestem bardzo wdzięczny, że możemy to dać również naszym dzieciom. Mam nadzieję, że większość rodzin będzie mogła w tym roku wspólnie świętować Boże Narodzenie! To już jest prezent.

Całą rozmowę tutaj.

(Zdjęcie w tle: MTI/Tamás Purger)