Co sądzisz o tonie debaty dotyczącej kwestii rodzicielskich? Na konferencji (na międzynarodowej konferencji MCC Budapest Summit uczestnicy dyskutują czego i dlaczego uczymy nasze dzieci o prawach, odpowiedzialności, bliźnich, teorii płci i krytycznym myśleniu ) oraz na Węgrzech. Debata toczy się także w Stanach Zjednoczonych. Możesz porównać te dwa miejsca?
– Ta debata na tej konferencji była bardzo pełna szacunku i bezpośrednia. Jednocześnie zastanawiam się, co by się stało, gdyby byli postępowcy i lewicowcy, czy taki ton byłby możliwy? Z mojego doświadczenia w Ameryce wynika, że po prostu nie może być takiej sytuacji dyskusyjnej, mimo że nie ma nic ważniejszego niż rozmowa o ich dzieciach, o tym, jak je wychowujemy, jakich wartości je uczymy. Jednak lewica w Ameryce jest tak histeryczna w kwestii LGBTQ i krytycznej teorii rasy, że myślą, że jeśli ktoś im zaprzecza, to jest to nie tylko błąd, ale po prostu zło wcielone. I to jest ogromny problem, bo uniemożliwia dialog. Podczas epidemii wielu rodziców uczyło się w domu ze swoimi dziećmi, które uczęszczały do szkoły na odległość, aby rodzice mogli zobaczyć, co nauczyciele mówią do swoich małych dzieci. Trudno im było uwierzyć w tego rodzaju propagandę w kwestiach rasowych i płciowych. Więc zaczęło to być tematem. Coraz więcej rodziców w Ameryce dowiaduje się, że wiele szkół ma z góry ustalone zasady, zgodnie z którymi jeśli dziecko ujawni się jako osoba transpłciowa, niebinarna lub coś w tym rodzaju, szkoła nie powie o tym rodzicowi. Założenie jest takie, że zadaniem szkoły jest ochrona dziecka przed jego własnymi rodzicami. Zajmowałem się totalitaryzmem, cóż, dokładnie tym zajmują się rządy totalitarne; stoją między rodzicami a dziećmi. To właśnie dzieje się teraz w Ameryce i nie możemy nawet o tym dyskutować, ponieważ lewica odmawia o tym mówić.
Pytanie, a raczej moje pytanie brzmi: czy jest to sprawa systemowa w Stanach Zjednoczonych? Tutaj na Węgrzech bardzo trudno z tym dyskutować, nie ma takich doświadczeń, można powiedzieć, że to tylko pojedyncze, pewne skrajne przypadki. Nawet lewicowiec może argumentować, że oczywiście istnieją takie rzeczy, ale nie na szerszą skalę.
„Ale jest to szeroko rozpowszechnione w Ameryce”. Z drugiej strony działacze lewicowi, lewicowe media i szkoły starają się temu zaprzeczać, bo wiedzą, że im więcej ludzi, zwykłych zwykłych ludzi, dowie się o tym, to będą bardzo zdenerwowani. Za każdym razem, gdy wychodzi na jaw nowa sprawa, wysuwają argument, że „tak, zdarzyło się to raz czy dwa, ale to nie jest normalność”, podczas gdy faktem jest, że staje się normalnością. Zradykalizowani nauczyciele, którzy ukończyli szkolenie nauczycielskie, chodzą do szkół i głoszą tam swoje radykalne słowa. Na szczęście niektórzy ludzie są na tyle głupi, aby dzielić się tym, co mówią dzieciom w mediach społecznościowych. A te biegają w kółko i służą jako pobudka dla rodziców, którzy mówią: „o mój Boże, myślałem, że można zaufać szkole, ale tym instytucjom już nie można ufać”.
Długo przebywał na Węgrzech i pisał o kraju, tzw. „sytuacji na Węgrzech”. O „sytuacji na Węgrzech” mówi się w ten sposób także w Unii Europejskiej. Jakie były twoje główne doświadczenia, którymi dzielisz się z amerykańską publicznością, czytelnikami, z pierwszej ręki, przez swój własny obiektyw?
– Przede wszystkim chcę, żeby Amerykanie zrozumieli, że Węgry nie są takie, jak przedstawiają je amerykańskie media. A media systematycznie przeinaczają prawdę o kraju. Oczywiście Węgry to nie raj, tylko normalny kraj, taki jak inne kraje. Jeśli jednak dowiecie się o nas z gazet, telewizji, radia, pomyślicie, że to jakieś autorytarne państwo pod kontrolą bandyty, gdzie nie można swobodnie mówić, gdzie wszystkie gazety to propagandowe arkusze i tak dalej. .. ale to nie jest prawda. Byłem tu przez dwa tygodnie zeszłego lata, potem zobaczyłem, że historia, narracja skonstruowana w amerykańskich mediach jest kłamstwem. Właśnie wtedy napisałem do mojego przyjaciela Tuckera Carlsona, najpopularniejszego konserwatywnego prezentera telewizyjnego w Ameryce, aby przyszedł, rzucił okiem i powiedział swoim widzom prawdę o tym kraju. zrobił . Teraz widzimy, że opinia ta zaczęła się zmieniać — przynajmniej wśród konserwatywnych Amerykanów. Zastanawiali się, co się dzieje, „czy ludzie tam naprawdę są tacy okropni?” – a odpowiedź brzmi, że tak naprawdę nie są straszni, to wspaniali ludzie, od których możemy się uczyć. Tutaj w Stanach Zjednoczonych nasi konserwatywni politycy są skłonni do słabości, nie mają realnej wizji przyszłości. Zazwyczaj mówię im, żeby tu przyszli i uczyli się od Viktora Orbána i Fideszu. To człowiek, który nie wstydzi się swojego kraju, swojej cywilizacji, chce jej bronić, tak samo jak wiary chrześcijańskiej i jest sprytny w polityce. Wielu Amerykanów mówi „to jest Orbán, czy to nie węgierski Trump?” Dlatego mówię nie, bo w przeciwieństwie do Trumpa Orbán wie, jak mądrze walczyć i wygrywać. Ameryka bardzo różni się od Węgier, wasze problemy nie są takie same jak nasze, ale potrzebujemy też polityka takiego jak premier, który rozumie naturę cywilizacji, o którą walczy.
Możemy myśleć o amerykańskich procesach politycznych, ale także o wydarzeniach społecznych. W szerszym znaczeniu możemy też mówić o środowisku kulturowym, które również jest bardzo silnie przesiąknięte tzw. obudzoną ideologią. Tylko jeden przykład, jeśli oglądasz NFL, ligę futbolu amerykańskiego, widzisz napisy na bokach boisk na każdym kroku, aby walczyć z rasizmem, walczyć o sprawiedliwość itp. Więc idea jest bardzo głęboko osadzona w kulturze, w kulturowych przekazach. Czy nie jest to trwały wpływ, którego nie można odwrócić?
„Rozumiem to i można to odwrócić”. Martwi mnie jednak to, że wielu konserwatystów w Stanach Zjednoczonych uważa, że polityka jest wszystkim. Jeśli wybierzesz odpowiedniego polityka, wszystkie problemy zostaną rozwiązane. To po prostu błąd, ponieważ kultura jest ważniejsza niż polityka. Polityka to także dziedzina kultury. Nawet gdyby Donald Trump był cesarzem-filozofem, nie byłby w stanie zablokować całego procesu. Żaden polityk nie ma na to siły, nawet Vikor Orbán. Nota bene, gdzieś u niego wyczytałem, że jako polityk może ludziom pewne rzeczy dawać, ale nie potrafi z nimi powiązać sensu. Tym, co może zapewnić takie ramy interpretacyjne, jest kościół, szkoła i inne instytucje kultury, a także rodzice i rodziny. Jeśli my, rodzice, zwykli ludzie, będziemy czekać, aż politycy to rozwiążą, to tak się nie stanie, musimy wziąć na siebie dawanie naszym dzieciom ram interpretacji, do których mogą się odnosić i na których opierać swój pogląd na świat . Jeśli zlecisz ramy interpretacyjne Netflixowi lub futbolowi amerykańskiemu, stracisz je, dzieci. Widzimy to w Stanach Zjednoczonych, gdzie młode pokolenie jest przesiąknięte ideologią nowego rodzaju, ponieważ instytucje kształtujące kulturę, zwłaszcza kościoły, poddały się.
Jakie są oznaki zmieniającego się społeczeństwa na co dzień? Czy są jakieś zauważalne oznaki, naprawdę w codziennym doświadczeniu, w porównaniu z 1-2-3 dekadami temu?
— O tak, są. Z drugiej strony społeczeństwo jest znacznie bardziej zrównoważone i zjednoczone pod względem rasowym. Pochodzę z głębokiego południa, gdzie Ku Klux Klan jeszcze kilkadziesiąt lat temu był silny. Dziś jest dużo lepiej i to dobrze. Jednak prawdą jest również to, że oddaliliśmy się od siebie. Jesteśmy zatomizowani, wielu z nas spędza większość czasu w domu, oglądając telewizję lub internet, nie widujemy się, nie ma wspólnego celu, jak kiedyś. Pamiętam moich rodziców; kiedy byłem dzieckiem w latach 70. na wsi. Po sąsiedzku, na naszym terenie, w każdy weekend ktoś urządzał grilla ogrodowego, grilla, smażoną rybkę lub smażone raki. Uważali, że ważne jest, aby się spotykać, dzieci bawiły się razem i nauczyły się, jak stać się wspólnotą. Rzadko się to zdarza w dzisiejszych czasach, wszyscy są tak zajęci - i nie jest to tylko kwestia konserwatystów czy liberałów, ale sposób, w jaki zmieniło się nasze społeczeństwo. Ale być może najbardziej szokującą rzeczą jest dla mnie sposób, w jaki ideologia gender stała się częścią głównego nurtu, nawet w konserwatywnych małych miasteczkach. Moje rodzinne miasto w Luizjanie to dwutysięczna wioska. Jest to jedna z najbardziej konserwatywnych części Stanów Zjednoczonych, a mimo to lokalna szkoła średnia ma dużą obecność ideologii gender, z osobami transpłciowymi. Ale jak to się mogło stać? Dzięki Internetowi, smartfonom i technologii te radykalne ideologie mogły stać się częścią głównego nurtu również tam. A jeśli nie będzie silnego oporu kulturowego ze strony rodziców, społeczności i kościoła, to oni przejmą władzę. Ci, którzy wierzą w te destrukcyjne, szalone ideologie, ani przez sekundę nie wątpią, że mają rację. Są przekonani, że reprezentują dobrą sprawę. Wygrają, jeśli nie spróbujemy ich odepchnąć, tak jak oni próbują zepchnąć nas na skraj. Dlatego jestem taka dumna z Węgier, kiedy starają się stawiać opór w obronie rodzin, nawet jeśli Węgrzy płacą za to wysoką cenę w Unii Europejskiej. Tym samym dzień przed naszą rozmową Sąd Europejski zdecydował o wstrzymaniu środków. Uważam to za nienawistne dla Węgier, ale jednocześnie mam nadzieję, że Węgrzy zobaczą, że warto chronić rodziny, że dusza ludzka nie ma ceny. Jednak Unia Europejska próbuje nakłonić ich do zaprzedania duszy.
można posłuchać na hirado.hu, TUTAJ
Zdjęcie: MH/Tamás Purger
