We francuskim Zgromadzeniu Narodowym debatowano ostatnio nad dwoma projektami ustaw, z których oba opowiadały się za włączeniem prawa do aborcji do francuskiej konstytucji. Jeden z nich – podpisany przez Mélanie Vogel, zdeklarowaną lesbijkę współprzewodniczącą Europejskiej Partii Zielonych – został odrzucony przez prawicową większość w Senacie w październiku, a drugi był omawiany przez komisję prawną zgromadzenia narodowego 9 listopada. Propozycje są oceniane w niedawnym artykule Nicolasa Bauera, pracownika Europejskiego Centrum Prawa i Sprawiedliwości (ECLJ) z siedzibą w Strasburgu, doktoranta praw człowieka na Uniwersytecie w Strasburgu.
Znany prawnik zauważa: prezenterką pierwszego projektu ustawy była Aurore Bergé, przewodnicząca liberalnego ugrupowania Odrodzenie, która już wtedy wykazała się determinacją w sprawie, zaledwie miesiąc po urodzeniu dziewczynki była gotowa do wrócić, by bronić swojej pozycji.
Drugi projekt ustawy złoży Mathilde Panot, przewodnicząca lewicowego sojuszu partii opozycyjnych La France Insoumise-NUPES, która „prowadzi kampanię nie tylko na rzecz wpisania aborcji do konstytucji, ale także do zniesienia prawa do sprzeciwu sumienia” do aborcji” – dodaje Nicolas Bauer.
Zdaniem specjalisty, jeśli Zgromadzenie Narodowe zaakceptuje jeden z dwóch projektów ustaw, to nie wystarczy wpis aborcji do konstytucji. Zaznacza: tekst powinien zostać przyjęty przez Senat na tych samych warunkach, a następnie zatwierdzony w referendum. Ze względu na odrzucenie w październiku większość w Senacie jest mało prawdopodobna, a referendum również jest ryzykowne. Jedyna na świecie inicjatywa zakładająca włączenie aborcji do konstytucji została we wrześniu odrzucona w Chile przez 62 proc. ludności, mimo wcześniejszych bardzo pozytywnych sondaży – zwraca uwagę prawnik.
Jego zdaniem lewica, włączając ją do konstytucji, chce "uświęcić" aborcję jako wartość leżącą u podstaw umowy społecznej. „Sformułowanie ustaw stawia aborcję ponad innymi prawami podstawowymi, czyniąc z niej prawo absolutne, którego nikt nie może naruszyć i nikogo nie można pozbawić” – podkreśla badaczka ECLJ.
Stwierdza: „włączenie aborcji do konstytucji miałoby katastrofalne skutki prawne. Gdy prawo podstawowe ma charakter bezwzględny, oznacza to, że nie może być ograniczone prawami lub potrzebami innych osób ani interesem publicznym. Jeżeli w konstytucji znajdzie się bezwzględne prawo do aborcji, to zdepcze wszystko na swojej drodze, np. ustawowy termin też stałby się niekonstytucyjny”.
Ekspert ds. praw człowieka zwraca też uwagę, że ideą francuskich liberałów nie jest interpretacja (!) konstytucji w taki sposób, aby obejmowała ona „prawo do aborcji”, ale konkretne włączenie takiego prawa do konstytucji. Do tej pory udało się to tylko jednemu krajowi: socjalistyczna Jugosławia Tito w 1974 r., ostrzega Nicolas Bauer. Według niego metoda faktycznie nie jest liberalna, ale lewicowa: „wydłużyć” konstytucję, tak aby zawierała wszystkie „wartości” lewicy. Podczas gdy francuska konstytucja zawiera 89 artykułów, aborcja została uwzględniona w artykule 191 z 406 artykułów konstytucji jugosłowiańskiej, dodaje ekspert prawnik.
Wspomina: w artykule prasowym wezwano Francję do naśladowania jugosłowiańskiego modelu socjalistycznego. Artykuł został przesłany dalej przez senator Mélanie Vogel, autorkę jednego z projektów ustaw i polubiony przez Élisabeth Moreno, byłą minister ds. równouprawnienia płci.
Przedstawione zdjęcie pochodzi ze strony Mathilde Panot na Facebooku.
