Muzeum Sztuk Pięknych – Węgierska Galeria Narodowa i Muzeum Janusa Pannoniusa w Peczu świętują wspólną wystawą 170. rocznicę urodzin Kosztka Csontváry Tivadar. Wystawę prezentującą kompleksowo jego twórczość można zwiedzać przez trzy miesiące od piątku w Muzeum Sztuk Pięknych, po czym zostanie pokazana w Peczu.
„Twórczość chyba najbardziej oryginalnego mistrza w historii malarstwa węgierskiego została teraz zjednoczona”
– zwrócił uwagę dyrektor generalny Muzeum Sztuk Pięknych – Węgierskiej Galerii Narodowej podczas środowej prezentacji prasowej wystawy.
Według László Baána z okazji 170. rocznicy arcydzieła Csontváry'ego zachowane w Peczu zostały przewiezione do Sztuk Pięknych, a także dzieła z kolekcji Galerii Narodowej.
W ten sposób można zobaczyć razem czterdzieści pięć dzieł Csontváry, w tym wszystkie arcydzieła malarza.
László Baán powiedział, że tę „potężną, ekscytującą, przejmującą wystawę, która ożywia także życie mistrza” można zwiedzać w Budapeszcie do 16 lipca, a przez trzy miesiące będzie się nią cieszyć w Muzeum Janusa Pannoniusa.
Mariann Gergely, kuratorka wystawy, podkreśliła, że twórczość Csontváry'ego zna wiele osób, ale w specjalnych przestrzeniach Sztuk Pięknych nawet najbardziej popularne dzieła oferują każdemu nowe doświadczenie.
W tych przestrzeniach obrazy otrzymują nowe treści, które będą odkryciami również dla zawodu
podkreślił.
Według kuratora na wystawę wybrano tylko te prace, które według przekazów sam Csontváry uznał za ważne.
Wystawa przypomina początki Csontváry'ego, który wówczas jeszcze pracował jako aptekarz: prezentowany jest jego pierwszy obraz olejny przedstawiający motyle, a także obrazy wczesnych ptaków.
Csontváry już dojrzał, w 1894 rozpoczął formalne studia malarskie w Monachium, w słynnej szkole malarskiej Simona Hollósy'ego. Specjalna kolekcja prezentuje jego mało znane rysunki portretowe wykonane tutaj, które wykazują zaskakującą dojrzałość, powiedział Gergely Mariann.
Zwiedzający może zapoznać się z wczesnymi portretami i autoportretami malarza, następnie z jego pejzażami powstałymi podczas pierwszych podróży studyjnych do Włoch, od których zaczął badać przedstawianie zjawisk świetlnych, różnych pór dnia i sił natury .
Krajobrazy Bośni, Grecji, Hortobágy, wyżyn i Egiptu zainspirowały Csontváry'ego, który podczas swoich podróży poszukiwał „wielkiego motywu”. W końcu znalazł to na Sycylii iw swojej ojczyźnie: widzowie mogą podziwiać jego majestatyczne pejzaże Ruiny Teatru Greckiego w Taorminie i Wielki Tarpatak w Tatrach, które powstały niemal w tym samym czasie.
Jak zauważył Gergely Mariann, przestrzenie sali Jón Sztuk Pięknych pozwalają także na efektywną prezentację gigantycznych płócien, takich jak Studnia Maryi w Nazarecie czy trzydziestometrowy Baalbek.
Csontváry namalował swoje wpływowe obrazy cedrowe w Libanie (Pielgrzymka do cedrów; Samotny cedr), a następnie w 1909 roku stworzył swój ostatni obraz olejny w okolicach Neapolu, Seaside Ride. Po prezentacji dzieł późnych ostatnia część wystawy stanowi przegląd losów dzieła i początków formowania się kultu Csontváry.
Równolegle z wystawą pamiątkową Csontváry, Węgierska Galeria Narodowa otworzyła niedawno wystawę życia Lajosa Gulácsy'ego, dzięki czemu publiczność może teraz zapoznać się z twórczością dwóch dziwnych i wyjątkowych twórców węgierskiej sztuki pięknej z początku XX wieku w w tym samym czasie, powiedział László Baán.
MTI
Zdjęcie: MTI/Zoltán Balogh
