Tamás Fricz: Początek „pięknej przyjaźni”.

Pod powierzchnią - Możemy świecić radością: grupa Bilderberg spotka się ponownie w tym roku! 

Jakie to pocieszające uczucie, że przywódcy świata, „duzi chłopcy”, ponownie organizują spotkanie rozpoczynające się 20 maja w Lizbonie, ponieważ dobrze jest czuć, że światowa elita działa i chroni nas przed wszelkim złem, dbając o nas, o nasze dobro a przede wszystkim o nasze bezpieczeństwo...

Dlaczego prasa i media miałyby relacjonować te dyskusje? Przecież my, zwykli obywatele świata, nie bylibyśmy w stanie zrozumieć wzniosłych myśli tych panów i pań, posiadających wielką wiedzę o sprawach świata, o tym, jakie odpowiedzi można i należy dać na wielkie problemy i kryzysy świata.

Dlatego jest bardzo zrozumiałe, że dla większej chwały demokracji spotkania te są zamknięte dla publiczności od pierwszego zgromadzenia w 1954 r., najwięcej dowiemy się później, jakie tematy były poruszane i kto uczestniczył w spotkaniu w tamtym roku .

Pozostało nam tylko jedno: musimy „ogłosić”, że „duzi chłopcy” Grupy Bilderberg chcą tylko dobra dla nas, śmiertelnych obywateli, poczynając od Stanów Zjednoczonych i całego świata zachodniego, a dalej ośmiu miliardów ludzi. Nie ma wzmianki o tym, że czołowi światowi politycy, bankierzy, szefowie gigantycznych firm, najwięksi guru życia publicznego mogą koncentrować się przede wszystkim na sobie, na własnych interesach, a kiedy nas „ratują”, że tak powiem – na na przykład z globalnego ocieplenia, gotówki i ogólnie sprzeciwu – wtedy nigdy nie zastanawiają się, jak mogliby zwiększyć swoją władzę nad światem.

Nie, z pewnością tak nie myślą. Chcą dla nas tylko dobra. Dlatego nie musimy się martwić, że po raz kolejny zadecydują o naszym losie w bezwstydnie antydemokratyczny sposób. Ale przynajmniej wiemy, kim oni są, znamy listę uczestników sprzed lat.

Na tej podstawie zadałem sobie trud sprawdzenia, kto został kim po uczestnictwie w regularnych dorocznych spotkaniach grupy. Zrobiłem to tylko dlatego, że rzesza niewiarygodnie głupich lub samozwańczych liberalnych opiniotwórców wciąż próbuje przekonać zbłąkane zakonnice lub baranki urodzone dzisiaj, że te tajne dyskusje to tylko przypadkowa wymiana zdań między „dużymi chłopcami” i nie mają żadnych konsekwencji dla uczestników ani dla naszego życia. Dlatego też pouczająca będzie kariera uczestników po dołączeniu do grupy.

Najpierw weźmy trzech niemieckich polityków. Helmut Schmidt wziął udział w dorocznym spotkaniu grupy Bilderberg. W 1974 został kanclerzem Niemiec. Helmut Kohl złożył wyrazy szacunku na spotkaniach w 1980 i ponownie w 1982, a kanclerzem został wybrany w 1982. Angela Merkel uczestniczyła w spotkaniu Grupy Bilderberg w 2005 roku. W tym samym roku został kanclerzem Niemiec.

Będę kontynuował w telegraficznym stylu. Margaret Thatcher , uczestniczka w 1977 r., premier Wielkiej Brytanii w 1979 r. Tony Blair, uczestnik w 1993 r., Premier Wielkiej Brytanii w 1997 r.

Bill Clinton pojawił się na spotkaniu grupy w 1991 roku, aw 1992 został prezydentem Stanów Zjednoczonych.

Alfred Gusenbauer był uczestnikiem w 2006 roku, potem przez rok kanclerzem Austrii – nieważne jak bardzo był człowiekiem bez charyzmy.

Potem pojawił się Emmanuel Macron : został zaproszony na spotkanie grupy w 2014 roku, po czym jego kariera polityczna nabrała przyspieszenia: w 2017 roku został wybrany na prezydenta Republiki Francuskiej. (Co mogło nie być utrudnione przez fakt, że pracował w Rothschild Bankhouse, kiedy był młodszy.)

Romano Prodi poszedł z kolei jeszcze szybszą drogą: w 1999 roku pojechał na spotkanie grupy iw tym samym roku został przewodniczącym Komisji Europejskiej.

Wracając do kilku niemieckich przykładów: Volker Rühe uczestniczył w spotkaniu grupy dwa razy z rzędu, w 1991 i 1992 r., po czym został ministrem obrony w 1992 r. Wolfgang Schäuble uczestniczył w negocjacjach grupy w 2003 r., aw 2005 r. był ministrem spraw wewnętrznych Niemiec. Guido Westerwelle złożył wyrazy szacunku na spotkaniu Grupy Bilderberg w 2007 roku i oto został ministrem spraw zagranicznych w 2009 roku. Christian Lindner , który jest obecnie przewodniczącym FDP i członkiem koalicji rządzącej Socdem-Zieloni-Liberal, wziął udział w spotkaniu grupy w 2013 roku i co ciekawe, został już w tym roku wybrany na przewodniczącego partii liberalnej. Jens Spahn , otwarcie homoseksualny polityk CDU, szedł do Bilderbergów w 2017 roku i było warto, bo rok później został już ministrem zdrowia.

I znowu przykład amerykański: republikanin Colin Powell spotkał się z zespołem Bilderberg w 1997 roku, aw 2001 został sekretarzem stanu w młodszej administracji Busha. Timothy Geithner był obecny na spotkaniu grupy w 2008 roku, w wyniku czego w 2009 roku został sekretarzem skarbu w gabinecie Obamy. (Przypuszczalnie on też przez przypadek.) George Robertson uczestniczył w spotkaniu Grupy Bilderberg w 1998 roku, ale było warto: był szefem NATO w latach 1999-2003. Za jego czasów doszło między innymi do zniszczenia bliźniaczych wież w Nowym Jorku, którego okoliczności są do dziś niejasne.

Mario Draghi odwiedził grupę w 2009 roku i nie musiał długo czekać na bardzo ważne stanowisko: w 2011 roku został prezesem Europejskiego Banku Centralnego.

Na koniec zostawiłem moją ulubienicę, niezwykle utalentowaną i wolną od korupcji niemiecką polityk Ursulę von der Leyen , której dotychczasowa kariera przebiegała po prostu gładko i nieskończenie pomyślnie – to znaczy z jej punktu widzenia. Jest też wyjątkową osobowością, bo z niemieckiego punktu widzenia jest liderem Grupy Bilderberg: jako jedyny czterokrotnie (!) uczestniczył w spotkaniach tej niezwykle publicznie i demokratycznie funkcjonującej grupy. Kolejność w 2015, 2016, 2018 i 2019! Oczywiście nie może to nawet zbliżyć się do liczby udziałów tych największych - na przykład liczby udziałów obchodzącego w tym miesiącu setne urodziny Henry'ego Kissingera - ale cztery udziały bezwzględnie dowodzą, że „duzi chłopcy” mieli i wciąż ma wobec niego wielkie plany.

Szczególnie ciekawy jest również jego ostatni udział w 2019 r., ponieważ wkrótce potem, 16 lipca 2019 r., został wybrany, a raczej został wybrany, został wybrany, grał w szachy, przegrał, uzgodnił najniższą wspólną wielokrotność, wynegocjował jego osoba w zadymionych pomieszczeniach itp., itp. – możesz wybrać najbardziej odpowiednie określenie, jak chcesz – i tak został przewodniczącym Komisji Europejskiej.

Od tego czasu ta niezwykle utalentowana kobieta metodycznie niszczy Unię Europejską, wykorzystując całą swoją wiedzę. A tak przy okazji, istnieje również silne podejrzenie, że jest skorumpowaną osobowością, wystarczy pomyśleć o jego wiadomościach tekstowych o szczepionkach Pfizer z Albertem Bourlą, prezesem giganta farmaceutycznego.

Jedno jest więc pewne: powyższa lista nie jest dowodem na nic z osobna. Ale wszystko razem, zebrane w bukiet, świadczy przede wszystkim o tym, że spotkanie z grupą Bilderberg to zwykle początek „pięknej przyjaźni” z ambitnymi „dużymi chłopcami”, którzy podjęli się trudnego i męczącego zadania zarządzania światem i sprawowania władzy światowej. To prawda, w taki sposób, że nikt ich o to nie prosił.

Ja sam – i wiem, że jest nas wielu takich nie tylko na Węgrzech, ale w całym zachodnim i niezachodnim świecie – chciałbym zdjąć z ich barków ten ogromny ciężar. Wtedy my, wolni obywatele, suwerenne rządy oraz narodowo myślący cywile i politycy, będziemy starali się rozwiązywać trudne zadania demokratycznie, w drodze wyborów i przy zaangażowaniu ogółu społeczeństwa.

Kto żyje, pomaga nam.

Źródło: naród węgierski

Zdjęcie na okładce: Miejsce spotkania Grupy Bilderberg w 2023 r., Hotel Pestana Palace w Lizbonie (źródło: Wikipedia )