Bernarda pamiętamy przede wszystkim dlatego, że opiekował się podróżnikami w czasach, gdy górę można było przejść tylko pieszo, po małych ścieżkach przecinanych przez dwumetrowe zwały śniegu.
Św. Bernard urodził się w dzisiejszym Menthon we Francji pod koniec X wieku. Poświęcił swoje życie społecznościom alpejskim i stworzył schroniska górskie, które pomogły niezliczonym podróżnikom bezpiecznie przeprawić się przez niebezpieczne Alpy.
Dla wielu z nas zima to czas, kiedy w końcu możemy cieszyć się wspaniałymi pasmami górskimi. A wierni katolicy, którzy tu wędrują i jeżdżą na nartach, mogą być szczęśliwi, że czuwa nad nimi św. Bernard, patron Alp.
Św. Bernard, patron Alp
Św. Bernard z Menthon urodził się około 996 roku na terenie dzisiejszego hrabstwa Haute-Savoie. Czekało go szlacheckie życie, aw najwyższych kręgach towarzyskich był uważany za wielką partię. Zamiast tego zdecydował się wstąpić do Kościoła we włoskich Alpach pod przewodnictwem Piotra, archidiakona Aosty.
Bernát spędził lata na szerzeniu Ewangelii w społecznościach górskich i wkrótce został mianowany archidiakonem katedry w Aoście, bezpośrednio podlegającej biskupowi. Podczas swojego długiego życia – św. Bernard zmarł w Novarze we Włoszech w 1081 r. – towarzyszyły mu cuda i nawrócenia, a wiadomo było, że odegrał rolę w rozwiązaniu konfliktu między szlachtą w północnych Włoszech.
Noclegi, które pomagają podróżnym
Ale św. Bernard jest pamiętany przede wszystkim dlatego, że opiekował się podróżnikami w czasach, gdy górę można było przejść tylko pieszo, po wąskich ścieżkach przecinających dwumetrowe zwały śniegu. W 1050 r. św. Bernard założył kanonię i karczmę w najwyższym punkcie przełęczy alpejskiej, która
dziś znana jako Przełęcz Świętego Bernarda, która przecina Alpy Pennińskie od Aosty we Włoszech do kantonu Valais w Szwajcarii.
Kilka lat później na przełęczy w Alpach Graiai, zwanej Małą Przełęczą Świętego Bernarda, powstała kolejna karczma. Oba noclegi działały z aprobatą papieską i pod przewodnictwem kanoników regularnych, a ich patronem był św. Miklós Myrai, patron podróżujących.
Schroniska zapewniały niezliczonym podróżnikom zakwaterowanie i wyżywienie oraz pomoc medyczną dla rannych podczas wędrówki przez Alpy. Kanonicy, którzy również potrzebowali datków, aby przeżyć, mieli za wiernych pomocników psy rasy Bernáthegy.
Zdjęcie: Domena publiczna
Te duże i zrównoważone psy, hodowane specjalnie do zimnych warunków panujących w Alpach, były wielką pomocą dla armat próbujących ratować podróżnych.
Niektóre psy uratowały nawet 40 osób przed lawinami w ciągu swojego życia.
Pierwszy wizerunek psa bernardyna powstał około 1690 roku na obrazie włoskiego malarza Salvatora Rosy. Dzisiejsze bernardyny wyglądają inaczej niż te, które ratowały życie w przeszłości, ponieważ rasa została „udoskonalona” poprzez krzyżowanie z rasami molosów, dzięki czemu zgrabniej spełniają kryteria wystawowe. Ale, jak pokazują zdjęcia, dzisiejsze bernardyny nadal noszą kultowe brązowo-białe futro swoich przodków, a ich natura jest równie łagodna.
Obecnie schroniska St. Bernát nie odgrywają już tak dużej roli jak w minionych wiekach. Ci, którzy chcą przedostać się z Włoch do Szwajcarii, mogą teraz bezpiecznie przejść tunelem św. Bernarda o długości prawie 5800 metrów, cudem nowoczesnej techniki, który jest wyposażony w zabezpieczenia lawinowe po obu stronach wejścia i wyjścia.
Ale św. Bernard nadal ma silną pozycję w Alpach. Po kanonizacji w 1681 r. XI. Pius XII uznał go za patrona Alp w 1923 r., a dziś jego patronat obejmuje narciarzy alpejskich, snowboardzistów, turystów pieszych i wspinaczy.
Małe sanktuaria związane z jego imieniem można znaleźć w całych Alpach, od Francji po Włochy.
Hospicjum św. Bernarda, które nadal działa w Szwajcarii na 45,86918° N / 7,17109° E, jest jednym z najstarszych schronisk górskich w Europie, zarządzanym przez około 35 kanoników.
Hospicjum św. Bernarda można zwiedzać do dziś
Aby odwiedzić Hospicjum św. Bernarda należy zarejestrować się pod adresem hospice@gsbernard.net lub dzwoniąc pod numer +41 27 787 12 36. Latem można do niego dojechać samochodem, ale zimą można do niego dotrzeć wyłącznie na rakietach śnieżnych lub na nartach poza trasami z Gignod, Etroubles, St. Oyen i St. Rhémy-en-Bosses.
Przetłumaczyła Éva Marek
Źródło: Aleteia / katolickius.ma
Wyróżniony obraz: Szent Bernát Hostel / Shutterstock
