Dwie dekady temu, 23 lipca 2003 roku, zmarła Zsuzsa Cserháti, która dzięki swojemu wyjątkowemu, charakterystycznemu głosowi i popularnym przebojom była definiującą indywidualnością węgierskiej muzyki ludowej.
Siedemdziesiąt pięć lat temu, 22 czerwca 1948 roku, urodziła się Zsuzsa Cserháti.
Jego rodzice rozwiedli się w młodym wieku, a jego matka samotnie wychowywała go i jego młodszą siostrę. Szkoliła się na tancerkę, ale nie została przyjęta do instytutu baletowego, ale przez dziesięć lat studiowała balet klasyczny.
Uczęszczał do muzycznej szkoły podstawowej, następnie został sprzedawcą zegarków i biżuterii w Fashion Hall, aw wieku 17 lat „prowadził” i występował z zespołem Rangers, a następnie Thomastic. Miała dziewiętnaście lat, kiedy Pál Szécsi odkrył ją w barze na Balatonie i głos Cserháti tak mu się spodobał, że polecił ją do studia muzyki rozrywkowej Magyar Rádió i zatrudnił jako wokalistkę wspierającą we własnym programie.
Węgierski tekst włoskiej piosenki został pierwotnie napisany przez Ivána Bradányi dla Kati Kovács, ale piosenkarka zrezygnowała z niego na rzecz Cserháti.
Odnajdywała się we wszystkich gatunkach, potrafiła autentycznie zaśpiewać wszystko, czy to muzykę taneczną, jazz, swing, soul czy funky, jej nazwisko było już wymieniane obok „wielkiej trójki” tamtych czasów, trio Zsuzsa Koncz, Kati Kovács, Zalatnay Sarolta. W 1978 roku piosenką Én leszek został nagrodzony przez Magyar Rádió Let's Choose! zdobył główną nagrodę swojego konkursu muzyki rozrywkowej, ukazał się jego pierwszy album, aw 1981 drugi.
W 1979 zajął trzecie miejsce na festiwalu w Sopocie z piosenką Különös sylvesszter , wystąpił też na festiwalu w Irlandii 1981 Dance and Pop Song Festival.
Potem nagle znalazł się na marginesie życia muzyki popularnej, ponieważ odrzucił „propozycję” Pétera Erdősa, wszechpotężnego pana wytwórni płyt, by zostać wokalistą zespołu Neoton. Jego możliwości się kurczyły, powietrze wokół niego się wyczerpało, nie był zapraszany na występy, nie mógł nagrać płyty, nie odtwarzano jego nagrań, nie mógł jeździć na zagraniczne festiwale.
Nie przestawała śpiewać: po występach w Niemczech została wokalistką Moulin Rouge w Budapeszcie, po wyrzuceniu wystąpiła w Arany Bika w Debreczynie.
„Száguldás, Porsche, szélémer ” zaśpiewanego z Charliem Horváthem, jego własna płyta nie została wydana, nagrania radiowe, których dokonał z Bélą Szakcsi Lakatosem w 1986 roku, ukazały się dopiero po jego śmierci.
Z powodu choroby hormonalnej miał, jak to określił, nadwagę i przez lata żył w nędzy i ubóstwie.
Jeden z największych powrotów węgierskiej sceny muzyki rozrywkowej miał miejsce po piętnastu latach, w 1996 roku, kiedy ukazał się album Hamu és gémánt.
Głos Zsuzsy Cserháti nie został zapomniany do dziś - fot. MTI
Płyta odniosła ogromny sukces, stała się złotą płytą, w tym roku Zsuzsa Cserháti została wybrana Wokalistką Roku, otrzymała nagrodę EMeRTon.
Później mówił: „Moje gardło się zmieniło, trochę stwardniałem, ale jednocześnie mam ogromną duszę. Przeżyłem to trudne półtorej dekady i nagle stałem się kimś. Ponownie…"
Dzięki pomocy medycznej udało mu się schudnąć, jeden po drugim wydawał kolejne albumy (Mennyit ér êt êj nő, Adj êg a tűjjő, Várj), a nowe wyróżnienia i nagrody przychodziły jedno po drugim.
W 1998 roku otrzymał nagrodę Złotego Zsiráfa za koncert, który dał w Budapeszteńskim Centrum Kongresowym, w 1998 otrzymał także Mały Krzyż Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej, w 2000 otrzymał od Hungarotonu i jego odcisk dłoni został umieszczony na ścianie Rock City Stars.
Jednak stres związany z chęcią wykazania się, ogromny sukces i oczekiwania dały mu się we znaki, znów wpadł w depresję, zamknął się w kokonie i unikał ludzi.
Cierpiał na kilka problemów z narządami, był także cukrzykiem i ostatecznie zmarł z powodu krwawienia z żołądka 23 lipca 2003 roku, w wieku zaledwie 55 lat. Syn Zsuzsáry, Krisztián Szirtes, znalazł ją nieprzytomną w jej domu. Po jego śmierci „My Life's Music” osiągnął szczyty list sprzedaży i pokrył się platyną.
W jego życiu nie spełniło się marzenie o opublikowaniu w książce życiorysu, który zaczął już opowiadać na magnetofonie. Tom podsumowujący jego losy ukazał się w 2007 roku Złamane skrzydła . W programie Teatru Petőfi w Veszprém znalazł się ...Lázas þúfúság... , podczas którego zabrzmią piosenki Pétera Máté i Zsuzsy Cserháti.
Wyróżniony obraz: MTI/Szilárd Koszticsák
