Najnowszy występ Ricky'ego Gervaisa, Armageddon, można oglądać w specjalnej edycji Netflix. Być może najpopularniejszy i budzący podziały komik stand-up naszych czasów, podczas prezentacji swojego poprzedniego kabaretu SuperNature, był mocno krytykowany za niepoprawny politycznie humor i faktycznie, zgodnie ze zwyczajami kultury abolicjonistycznej, żądano od niego zostać zakazane. Częściowo z sukcesem, ponieważ jego nowy program nie otrzymał nawet reklamy od dostawcy usług transmisji strumieniowej, ale oczywiście wiele osób i tak go obejrzało.
Ricky Gervais, zdobywca dwóch nagród Emmy, siedmiu nagród BAFTA i trzech Złotych Globów, jest jednym z najlepszych komików naszych czasów. Stworzył angielski serial telewizyjny The Office, którego powstało wiele zagranicznych wersji, m.in. z Amerykaninem Stevem Carrellem w roli głównej, który podobnie jak jego poprzednik jest jednym z najlepszych w historii gatunku. W ostatnich latach serialem Mögöttem az élt udowodnił, że ma coś do powiedzenia i żartowania na tak złożone i umiarkowanie zabawne tematy, jak ludzka śmiertelność i żałoba. Pięciokrotnie był gospodarzem Złotych Globów, a ostatnio, w 2020 roku, jako jedyny podnosił na duchu podczas ogarniętej kryzysem gali. Mianowicie, jako dobry komik, powiedział hollywoodzkiej crème de la crème:
Jestem tu po raz ostatni, więc chciałbym zażartować na Twój koszt. Ale pamiętaj, to tylko żarty. Niedługo wszyscy umrzemy i nie będzie drugiej części. Jeśli dzisiaj zdobędziesz nagrodę, nie wygłaszaj przemówienia politycznego. Nie edukuj świata o niczym, nie masz pojęcia o prawdziwym życiu, chodziłeś do szkoły mniej niż Greta Thunberg.
Swoją drogą monolog otwierający był dość długi, ale tak było przez cały czas, zawierał też np. to, że
byłby w tym roku in memoriam, ale lista zmarłych nie była wystarczająco zróżnicowana, znajdowali się na niej głównie biali ludzie, może w przyszłym roku.
Zdjęcie: Facebook / Ricky Gervais
SuperNature 2022 wywołało wielki skandal, zwłaszcza swoje obelgi pod adresem osób transpłciowych w mediach społecznościowych.
Gervaisowi grożono także śmiercią, a krytycy twierdzą, że Netflix nie przestrzega własnej polityki dotyczącej mowy nienawiści (choć w rzeczywistości był to żart). Netflix nawet nie promował Armageddonu, być może w obawie przed zwykłym oburzeniem, być może dlatego, że domyślili się, że dobre wino nie potrzebuje towarzystwa, w każdym razie serial otworzył się na szczycie list rankingowych (a SuperNature był też najczęściej oglądanym Specjalny odcinek roku Netflix).
Bazując na tytule Armageddon, moglibyśmy się spodziewać, że Gervais wyobrazi sobie koniec planety i ludzkości, ale tak naprawdę mówi własnymi słowami o wielu rzeczach: seksie, śmierci, pedofilii, rasie, religii, niepełnosprawności, wolności słowa , globalne ocieplenie, Holokaust i Elton John. Tytuł zapowiadający koniec świata jest trafny w tym sensie, że głównym tematem Gervaisa jest wciąż przebudzenie, czyli nietolerancja, hipokryzja, podwójne standardy, krótkowzroczność i nadmierna wrażliwość zachodniej lewicy. Oczywiście nie ma wątpliwości, że Gervais próbowałby pozycjonować się jako prawicowy komik, jego ostry czarny humor i materializm i tak by mu w tym nie pomogły. Jak mówi w Armageddonie, uważa, że to naprawdę urocze, gdy komik i jego widzowie w tym samym obozie eksperckim mrugają do siebie nawzajem (tym, dodam, poruszył także jedną z chorób dziecięcych współczesnego, przeważnie lewicowego- scena stand-upu na skrzydłach). Jak sam o sobie mówisz,
budzi się także w tym sensie, że jest świadomy swojej uprzywilejowanej pozycji i stara się minimalizować nierówności i ucisk, ale nie budzi się w tym sensie, że nie chce uciszyć i unieruchomić tych, którzy otwarcie wyrażają swoje szczere opinie lub mówią o faktach i prawdach niewygodnych dla innych.
Głupota i małostkowość kultury anulowania złości, a raczej bawi Gervaisa, który już dziś opowiada się za tym, że nie możemy wybierać, co myślimy i co nas śmieszy. (Na zakończenie opowiada np. o tym, że istnieje strona internetowa, na której można sprawdzić, czy należy się bać treści obrażających wrażliwość niektórych osób w różnych filmach, jak np. żarty wymierzone w osoby z nadwagą w „Schindlerze” List.) To, że czarny komik, łamiąc tabu naszych czasów, radzi sobie znakomicie, nie potrzebuje więcej dowodów na jego twórczość. I choć humor uhonorowanego niegdyś nagrodami Gervaisa z biegiem lat właściwie tylko się poprawił, o tyle Armagedon został już na swój sposób zburzony przez krytyków, o których w tym momencie można śmiało powiedzieć, że kierowała nimi ślepota polityczna , więc niechęć okazana przez Gervaisa jest bardzo realna.
Cały artykuł można przeczytać w Magyar Nemzet
