Datujemy dzień poczęcia Jezusa na 25 marca. Datę tę uformowano w ten sposób, że kiedy obchodzono dzień narodzin Jezusa 25 grudnia, odliczano dziewięć miesięcy wstecz i tym samym ustalano datę święta na ten dzień. Od 624 r. Kościół obchodzi wspomnienie zesłania przez Boga archanioła Gabriela, aby zaniósł Maryi Pannie wiadomość o wielkiej tajemnicy Matki Bożej: narodzinach Zbawiciela.
Jego węgierska nazwa pochodzi od faktu, że w tym czasie odbywało się szczepienie drzew. Odzwierciedlają to również wierzenia związane z tym świętem. Na przykład w Göcsej wierzono, że drzewa wszczepianego w tym dniu nie należy łamać ani ścinać, ponieważ wypływa z niego krew. Z tym dniem pasterze kojarzą początek wiosny, kiedy zaczyna kiełkować trawa. Mówią: „Sadzący owoce sprawia, że pole rośnie”. Zbieracz owoców przywozi ptaki śpiewające, które zimą przeniosły się do innych regionów.
Istnieje niezliczona ilość takich tradycji, z których wszystkie odnoszą się do wiosny, początku życia. Żyjącą do dziś tradycją jest, że każdy, kto w dniu Święta Owoców odmówi tysiąc razy modlitwę zaczynającą się od „Zdrowaś Maryjo pełna słodu…”, spełni swoje życzenie w szczytnym celu.
