Zoltán Kunszabó, stały diakon, był zaskoczony, gdy odkrył, że sobotnia wieczorna procesja setek tysięcy osób nie była lub była relacjonowana tylko w niewielkim stopniu przez główne media. Jego artykuł został opublikowany przez 777 blog.hu, z którego podkreślamy niektóre szczegóły.
„To, co nie pojawia się w mediach, nie istnieje”. Miarą wagi rzeczy w dzisiejszym zmediatyzowanym świecie jest to, ile miejsca zajmuje wydarzenie w środkach masowego przekazu. Wiedząc o tym , byłem pewien, że każdy portal internetowy doniesie o sobotniej procesji Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego jako o czołówce wiadomości , jako o największej masowej demonstracji w Budapeszcie w ostatnich latach. W końcu nie co dzień tak wielki tłum maszeruje w sprawie, której początek jest już na placu Hősök, kiedy koniec jest już przed Deák tér, przy József Attila utca, zapełniając go po brzegi. całej szerokości, a także wzdłuż Andrássy utca!
Kierujący procesją eucharystyczną kardynał Péter Erdő, arcybiskup Esztergom-Budapeszt, oszacował ich liczbę na kilkaset tysięcy na podstawie informacji dostępnych pod koniec wydarzenia. Dodam, że zdecydowaną większość tego tłumu stanowili Węgrzy, gdyż stosunkowo niewielu uczestników Kongresu przyjechało z zagranicy w związku z epidemią.
Już tego wieczoru z wielkim zainteresowaniem przeglądałem najważniejsze portale informacyjne, szukając relacji, a zwłaszcza zdjęć ilustrujących prawdziwy rozmach wydarzenia! Ku mojemu największemu zdumieniu prawie nigdzie się nie pojawił, nawet jako wiadomości . Nie mogłem znaleźć żadnych przydatnych, to znaczy naprawdę pouczających zdjęć! Sytuacja nie zmieniła się następnego ranka.
Ten wielki tłum nie wyszedł „zobaczyć papieża”, gdyż katolicka msza głowy państwa, która przyciągnęła bezprecedensowy tłum, rozpoczęła się dopiero następnego ranka.
Procesji tej przewodniczył sam Jezus Chrystus, który jest wśród nas w Eucharystii, a Jego wyznawcy oddawali Mu chwałę entuzjastycznym śpiewem i modlitwą, od której dźwięczało serce Budapesztu, co wywołało szczere zdumienie rzeszy niczego niepodejrzewających przechodniów, co w ogóle nie jest dziś powszechne w Europie i które jakoś nie przedostało się do mediów przez próg bodźca jego kolegów.
Uważam to za szokujący widok funkcjonowania naszej publiczności. Czy może być tak, że obraz świata w mediach – uogólnię teraz – nie ma nic wspólnego z rzeczywistością? Oczywiście pytanie jest trochę fałszywe, co oczywiście czyni sytuację nie mniej skandaliczną…
Jako świadomy odbiorca wiadomości mogę przytoczyć niezliczone przykłady, kiedy demonstracje kilkuset czy kilku tysięcy osób z partii politycznych, subkultur i mniejszości o niewielkim poparciu były transmitowane na żywo minuta po minucie przez najczęściej odwiedzane portale informacyjne. Insynuowanie, że przedstawione zjawisko naprawdę „istnieje”, jest bardzo ważne i naprawdę trzeba się nim zająć na poziomie społecznym! Jasnooki, radośnie wielbiący, modlący się chrześcijanin, który daje świadectwo swojej wiary w ogromnych rzeszach reprezentujących wszystkie epoki, należy do kategorii tych, którzy biegali – a raczej paradowali – w tej przestrzeni medialnej.
Cały artykuł można przeczytać pod linkiem poniżej .
