Niemcy zagłosują jutro. Wybór jest mniej więcej taki sam. Istnieje angielski akronim, który może być pseudonimem żeńskim i brzmi jak TINA, ale w rzeczywistości jest to akronim oznaczający „Nie ma alternatywy”. (Nie ma wyboru – red.)
Cóż, dla Niemiec też nie ma alternatywy, więc niemiecki wyborca może swobodnie wybierać między tym a tym samym, czyli jako wolny człowiek może swobodnie robić to, co mu wolno. Tak też jest, tym bardziej, jeśli wiemy, że jest partia, która wybrała swoją nazwę w sposób bardzo profesjonalny, jest to AfD, która w swojej nazwie oferuje także alternatywę dla Niemiec. Wszystko to przypomina wybór nazw LMP i Jobbik, dwóch partii, które chciały swoimi nazwami wskazać, że są w stanie zmienić podstawowe wzorce przestrzeni politycznej.
Ale jak się okazało w ich przypadku, polityka nie może być inna, jak uważa LMP, i nie może być lepiej dotrzeć na Węgry tak, jak chce Jobbik. Z jednej strony AfD jest partią objętą kwarantanną i napiętnowaną, bez względu na to, jakie osiąga wyniki, nie jest siłą zdolną do rządzenia. Z drugiej strony, jej dość eklektyczny i niespójny program nie jest alternatywą dla Niemiec w takim samym stopniu jak modne partie.
Wydaje się również pewne, że nie tylko nie ma ani jednej partii, która mogłaby uzyskać większość bezwzględną, ale jest całkiem pewne, że koalicja dwóch partii nie da większości, potrzebne będą co najmniej trzy, a prawdopodobnie nawet cztery partie utworzyć rząd. Główne partie prawicowe (CDU–CSU) i lewicowe (SPD) są na najniższym poziomie w historii, głównie dlatego, że oddały się modnej wielokulturowości, podczas gdy Partia Zielonych i Die Linke były od początku przygotowane jako generatory wielokulturowego chaosu. Wszystko wykazuje oznaki dezintegracji, bez szans i nadziei. Niemcy są już w zasadzie martwe w sensie demograficznym, nie mogą i nie chcą zmienić swojej destrukcji.
Słusznie powstaje pytanie, w jaki sposób czołowa potęga europejska się tu znalazła?...
...Piąte imperium jest już w fazie likwidacji. EUAngela nie jest dobrą nowiną dla UE i Niemiec, ale komisarzem ds. eksterminacji podczas jej długiego panowania. To prawda, że Merkel jest do tego wszystkiego zmuszona, musi. Jego najpoważniejszym historycznym grzechem jest to, że w czasie dramatu masowej migracji nawet nie zadaje sobie pytania, że zamiast importu, być może nowe pokolenie dałoby się „wyprodukować we własnym zakresie” w Niemczech.
W tych wyborach chodzi wyłącznie o to, kto będzie najbardziej posłusznym agentem, aby zakończyć tę likwidację. Rozdrobniona klasa polityczna i jeszcze bardziej rozdrobniony elektorat nawet nie rozumieją, a wręcz nie obchodzi ich, co się z nimi dzieje. Niemcy są skończone w sensie demograficznym, duchowym, moralnym i duchowym.
Cały artykuł można przeczytać tutaj.
Autor: László Bogár
Źródło: Magyar Hírlap (Zdjęcie na okładce: MTI/AP/Michael Sohn)
