Organizuje spacery tematyczne po Budzie i Peszcie w związku ze zbliżającą się wystawą Muzeum Narodowego pt. Węgierska panna młoda. Na spacerze zatytułowanym 500 lat miłości – królewski splendor, miłosne pogłoski i intrygi, śluby na Zamku Królewskim chętni mogą dowiedzieć się, jak wyglądały królewskie, szlacheckie i arystokratyczne śluby: pary marzeń, śluby siedemnastu krajów, miłosne plotki i intrygi .
Zgodnie z zapowiedzią muzeum w poniedziałek na spacerze zatytułowanym 500 lat miłości – królewski splendor, miłosne pogłoski i intrygi, śluby na Zamku Królewskim zwiedzający mogą dowiedzieć się, jak wyglądały królewskie, szlacheckie i arystokratyczne śluby: pary marzeń, śluby dla siedemnaście krajów, miłosne plotki i intrygi.
„Ślub Beatrycze Aragońskiej i węgierskiego króla Mátyása Hunyadiego był prawdziwym ślubem renesansu. Królewska księżniczka Neapolu swoim przybyciem i piękną suknią oczarowała węgierski dwór królewski. Nie inaczej było, gdy Ilona Edelsheim-Gyulai pojawiła się w sukni zaprojektowanej przez Klárę Rotschild w miejscu swojego ślubu z Istvánem Horthym” – czytamy w opisie spaceru.
Jak piszą, małżeństwo hrabiny Teréz Brunszvik, założycielki pierwszych przedszkoli na Węgrzech, z kapitanem huzarem Antalem Szily nie trwało długo, a ich ślub udaremniła rodzina. Chcieli, aby poślubiła prawdziwego hrabiego, który miał odpowiednią rangę i na którego nie mogli się doczekać. W 1836 r. ludność Budy z niecierpliwością oczekiwała hrabiego Istvána Széchenyi i wdowy hrabiny Seilern Crescence, którzy mieli wiele dzieci. O ślubie hrabiny Jacqueline Almásy w 1924 roku z paryskim królem biżuterii Louisem Cartierem pisał nawet amerykański magazyn Vanity Fair.
Spacer po Budzie, zorganizowany 16 października, 13 listopada i 4 grudnia, prowadzi etnograf i antropolog kultury Czingel Szilvia. Na peszteńskim spacerze „Miłość do szaleństwa – panny młode w Budapeszcie na początku XX wieku” porozmawiamy o Budapeszcie na początku wieku, ślubach, miłościach i pannach młodych.
Jak podkreślono w opisie spaceru, znalezienie „dobrej imprezy” w życiu prawdziwej damy było jedną z najważniejszych strategii życiowych początku XX wieku. Burżuazja pod koniec wieku zwykle kąpała się dopiero po ślubie, pisze Sándor Márai, wskazując na znaczenie mieszczańskich ślubów tamtych czasów. Ślub i suknia panny młodej były kwestią prestiżu, o czym dobrze świadczy wybór sklepów z sukniami ślubnymi w centrum miasta na początku XX wieku. Ówczesna prasa pochłaniała wiadomości o znanych aktorkach, pisarkach i królowych piękności, które nie były wolne od plotek, przyglądając się ich życiu uczuciowym i pokazując ich śluby.
Uczestniczący w spacerze mogą uzyskać odpowiedzi na pytania, jak wyglądał salon sukien ślubnych Jakaba Mössmera i dlaczego dumna dama kupiła akcesoria ślubne od Sióstr Förster. Zainteresowani mogą dowiedzieć się, jak wyglądał ślub pierwszej węgierskiej królowej piękności w 1929 roku lub gdzie i za kogo mogła wyjść służąca w Budapeszcie służąca. Podczas spaceru dowiecie się, jak wyglądały wówczas śluby cywilne różnych wyznań, a także dlaczego kawiarnia była ważnym miejscem w życiu miłosnym naszych słynnych pisarzy.
Przewodnikiem pieszym tym razem jest Czingel Szilvia, czas trwania spaceru to 2-2,5 godziny, punktem wyjścia są główne schody Węgierskiego Muzeum Narodowego. Pierwszy spacer odbędzie się 17 października, następnie 14 listopada i 5 grudnia.
Muzeum Narodowe planuje na grudzień 2022 r. wielkoformatową wystawę zatytułowaną Węgierska panna młoda, aby pokazać przestrzenne i czasowe zróżnicowanie zwyczajów, tradycji i strojów weselnych z punktu widzenia Węgierki, węgierskiej panny młodej. W duchu zróżnicowania społecznego z równym naciskiem kładzie się miasto i wieś, religie i grupy etniczne żyjące obok siebie w naszym kraju oraz obyczaje weselne różnych warstw społecznych od 1521 do 2021 roku.
Muzeum przechowuje setki artefaktów związanych ze ślubami od czasów nowożytnych do współczesności. Najwcześniejsza suknia ślubna w kolekcji tekstyliów pochodzi z początku XVI wieku. Zgodnie z tradycją królowa Maria nosiła cudowną suknię z zielonego jedwabiu z adamaszku późnej mody burgundzkiej. Nosiła go w czasie swojego małżeństwa z królem Ludwikiem w 1521 roku. Najnowsza suknia ślubna powstała w latach 90-tych i trafiła do Galerii Historycznej Muzeum Narodowego pod koniec 2020 roku. Suknia jest dziełem kostiumografki Edit Szűcs, która wraz ze swoim zespołem zdobyła prestiżową nagrodę Roberts Award Duńskiej Akademii Filmowej.
Oprócz materiałów własnych muzeum i kolekcji społeczności, wystawa opiera się również na materiałach z węgierskich kolekcji publicznych w kraju i za granicą.
MTI
Fot. Facebookowy profil Muzeum Narodowego
