W sobotę w Galerii Istvána Csóka otwarto wystawę z życia Ákosa Szabó zatytułowaną „Europejski Węgier” . Malarz i grafik Ákos Szabó to wybitny twórca współczesnej sztuki europejskiej i węgierskiej. W Galerii Istvána Csóka w trzech dużych salach można zobaczyć ponad sto prac, obejmujących całą twórczość artysty, donosi szekesfehervar.hu.

Wystawę, która obejmuje prace wczesne, główne, stanowiące trzon jego twórczości, aż po prace najnowsze, można oglądać w Galerii Csók do 31 stycznia 2022 roku.

Ákos Szabó, węgierski malarz i grafik mieszkający we Francji, od osiemdziesięciu lat jest pod urokiem sztuki. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w 1960 roku, jego mistrzem był Bernáth Aurél. Od 1965 mieszka i tworzy w Paryżu, a od 1995 w Normandii. Od lat 60. stał się dominującym przedstawicielem zjawisk nadprzyrodzonych, aw latach 70. został w Paryżu artystą wirtuozem o niezwykłych umiejętnościach. Od lat osiemdziesiątych tematyka biblijna zajmuje w jego twórczości duże znaczenie. Jest wybitnym twórcą realizmu sakralnego. Jest znakomitym portrecistą, „od samego początku w centrum moich artystycznych zainteresowań umieściłem ludzką twarz stworzoną na obraz i podobieństwo Boże” – wyznaje.

„ Nauki i sztuki nie da się zdefiniować jednocześnie, bo to wielkie rzeczy: nie ma takiej definicji, która by je wyczerpała. Oto jednak jedna z ich stron: są najcenniejszymi komorami zbiorczymi naszej Świadomości o świecie, sztuka jest cennym zbiorem doznań i uczuć, nauka jest zbiorem pojęć, które z niej osiadły." - zacytował Mihály Babits podczas otwarcia wystawy posła Tamása Vargha, posła Székesfehérvár, podkreślając, że prace Ákosa Szabó, europejskiego węgierskiego malarza i grafika, można ponownie oglądać tutaj, w Székesfehérvár, w Galerii Csók, gdzie prace malarza „powróciły” po wystawie zimowej 1964 r. .

W swoim powitaniu burmistrz András Cser-Palkovics zwrócił uwagę na obraz artysty Pożegnanie, który publiczność mogła zobaczyć na Wystawie Zimowej w Székesfehérvár w 1964 roku: prawie zima ”, kiedy zarówno dzieło, jak i artysta wrócili do Székesfehérvár” Burmistrz podziękował malarzowi Ákosowi Szabó, kuratorowi Norbertowi Tóthowi, Muzeum Szent István Király, a także zagranicznym kolekcjom, które udostępniły prace na wystawę. Burmistrz András Cser-Palkovics zaapelował do mieszkańców Fehérvár, aby obejrzeli jak najwięcej ekscytującej, różnorodnej wystawy, którą można oglądać do końca stycznia.

"Ta wystawa przekonuje nas, że malowanie jeszcze się nie skończyło..." - podkreślił w swoim uroczystym przemówieniu dyrektor generalny Węgierskiego Muzeum Narodowego László L. Simon. „Mamy tendencję do myślenia, że ​​era i świat, w których malarstwo miało znaczenie i istotę, dobiegły końca. Myśleliśmy o tym z wielu powodów… z jednej strony pojawił się ogromny strach wśród węgierskich artystów wizualnych i artystów wizualnych na świecie, kiedy pojawiła się fotografia, potem oczywiście widzimy, jak fotografia stała się niezależną dziedziną sztuki, a także jak zunifikowana sztuka zanikła na początku XX wieku kanon we wszystkich dziedzinach sztuki” – wspominał L. Simon László, który powiedział, że dzisiejsza wystawa przekonuje nas, że rzeczywiście nastąpił powrót i że nie tylko malarstwu nie ma końca, ale jest figuratywizmem, podobnie jak opowiadanie historii nie zatrzymało się również w literaturze, ponieważ „zawsze będą nowi opowiadacze, nowe historie, a my będziemy mieć elementarne pragnienie poznania historii innych ludzi i udostępnienia innym innych”.

Dyrektor generalny Węgierskiego Muzeum Narodowego również pochwalił działalność kuratorską Norberta Tótha: „Praca Norberta Tótha polega przede wszystkim na pokazywaniu XX wieku. od sztuki drugiej połowy XX wieku, która niezasłużenie umknęła uwadze. Ma świadomość, że mamy wobec siebie niezmierny dług, ponieważ kuratorskie podejście i działalność historyczna sztuki, które zdominowały europejską krytykę sztuki, organizację wystaw i handel sztuką przez wiele dziesięcioleci nie robił wielu rzeczy, na które pozwalał i zakrywał to fałszywym twierdzeniem, czym jest malarstwo figuratywne w XX wieku. rodzi się w drugiej połowie XX wieku, jest mniej wartościowy niż to, co powstało w duchu niefiguratywności” László L.Simon dodał, że nie występuje przeciwko niefiguratywności, gdyż jest wielkim fanem wielu współczesnych artystów, którzy wypełniają płótno w zupełnie inny sposób niż Ákos Szabó.

Cały artykuł można przeczytać TUTAJ

Zdjęcie: szekesfehervar.hu