Wraz z wojną może dojść do bardzo krytycznej sytuacji: można sobie wyobrazić, że większość z obecnych 100-120 tysięcy zakarpackich Węgrów przeniesie się na Węgry lub do Europy Zachodniej. Gábor Tóth z sándar.hu rozmawiał na ten temat z Milánem Constantinovitsem, zawodowym zastępcą dyrektora generalnego Fundacji Mathias Corvinus Collegium.
W odpowiedzi na pytanie Zastępca Dyrektora Generalnego powiedział: W ostatnich tygodniach wydarzenia na Podkarpaciu toczyły się w błyskawicznym tempie, mimo że w regionie nie było działań wojennych. Wojna rosyjsko-ukraińska w naturalny sposób wpłynęła także na program nauczania Collegium Mathias Corvinus. W regionie jesteśmy obecni od czterech lat, odkąd uruchomiliśmy Program Młodych Talentów w Beregszász, skierowany do uczniów szkół podstawowych.
W lutym w mieście studiowała kolejna setka naszych studentów - ze wszystkich regionów Zakarpacia. Oprócz nich oczywiście mieliśmy też do czynienia z młodzieżą licealną, mamy też szkolenia z przywództwa publicznego w regionie.W ostatnich latach rozwinęliśmy dość intensywną obecność na Podkarpaciu pod względem edukacyjno-szkoleniowym i warunki ku temu szybko się zmieniły.
Szkoły zostały zamknięte na czas nieokreślony na Zakarpaciu i Ukrainie. To fakt
wojna stworzyła niezwykle niestabilną sytuację polityczną i bezpieczeństwo publiczne. Znaczna liczba naszych uczniów i ich rodzin uciekła na Węgry. Kolegium Mathiasa Corvinusa przez ostatni miesiąc pracowało nad ustaleniem, gdzie trafili jego uczniowie, aby rozdzielone rodziny mogły się odnaleźć.
Równolegle z oceną stanu rozpoczęliśmy również udzielanie ukierunkowanej pomocy, wspierając darowizną finansową wszystkie zakarpackie rodziny dotknięte MCC. Istotne było zapewnienie dzieciom wsparcia psychologicznego. Nawet jeśli nie uda nam się przywrócić stanu umysłu, który w czasie pokoju jest odpowiedni dla przyjęcia nowej wiedzy, podatności na rozwój talentów, zrobimy wszystko, aby stworzyć stabilność.
Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, ale przyszłe wydarzenia zadecydują o tym, jaki los czeka Ukrainę w tej ważnej sytuacji politycznej. Na razie nie wiadomo, kiedy będziemy mogli wrócić do nauczania stacjonarnego. Jesteśmy przekonani, że może to nastąpić w krótkim czasie, ponieważ ten niestabilny stan nie może trwać w nieskończoność.
Oprócz wojny poważnym wyzwaniem na Podkarpaciu było zadbanie o to, by młodzi Węgrzy szukali możliwości rozwoju w ojczyźnie, gdyż cały region charakteryzuje się wyjątkowo złymi warunkami materialnymi. Po stronie ukraińskiej również narody były ofiarami wielu okrucieństw, w tym zakarpackich społeczności węgierskich.
Nawet bez wojny emigracja była poważnym problemem dla zakarpackich Węgrów. Można powiedzieć, że społeczność węgierska do tej pory balansowała na granicy żywotności: głównie w małych osadach i rozproszonych wioskach, gdzie nie było centralnej siły trzymającej, gdzie nie było centralnej organizacji społeczności.
Podczas wojny może dojść do bardzo krytycznej sytuacji:
można sobie wyobrazić, że większość z obecnych 100-120 tysięcy zakarpackich Węgrów przeniesie się na Węgry lub do Europy Zachodniej.
Czy zakarpackich Węgrów uda się zwabić z powrotem i czy kiedykolwiek zechcą wrócić do ojczyzny, to kwestia długoterminowa. Pewne jest, że musimy wzmacniać lokalną społeczność w teraźniejszości i nieść pomoc także w tej kryzysowej sytuacji.
Źródło, pełny artykuł: vasarnap.hu/Gábor Tóth
Wyróżniony obraz: karpatalja.hu/illustráció
