13 maja 1917 roku w miejscu zwanym Cova da Iria („Dolina Pokoju”), niedaleko Fatimy w Portugalii, troje pastuszków, dziesięcioletnia Lúcia Santos i jej kuzyni, dziewięcioletni Francisco i siedmioletni letnia Hiacynta Marto ujrzała kobietę bardziej promienną jak słońce.
Pani zachęcała dzieci do modlitwy i prosiła, aby 13 dnia każdego miesiąca przychodziły do Cova da Iria. Dzieci spełniły prośbę i Najświętsza Dziewica ukazała się im ponownie 13 czerwca, lipca, września i października. (Objawienie miało miejsce 19 sierpnia, ponieważ 13 sierpnia dzieci zostały zatrzymane do przesłuchania.)
Wieść o objawieniach rozeszła się szybko i po raz ostatni, 13 października 1917 r., w Cova da Iria było obecnych około 70 000 osób. To wtedy wydarzył się słynny „cud słońca”: słońce powiększyło się, zaczęło się obracać, a potem wydawało się, że spada na ziemię.
„Staliśmy tam, płonąc w świetle, którym jest Bóg, i nie płonęliśmy. Co za Bóg! Nie możesz powiedzieć. Tak, nigdy nie możemy tego powiedzieć”. (Franciszek Marto)
W czasie objawień Matka Boża powierzała pastuszkom tajemnice. Łucja długo o tym nie mówiła, a potem w latach czterdziestych XX wieku, na polecenie swojego biskupa, spisała tajemnice.
Pierwsza z trzech tajemnic to wizja piekła i zapowiedź kar, jakie czekają świat, jeśli nie posłucha napomnienia Maryi; drugą tajemnicą jest objawienie czci Niepokalanemu Sercu Maryi, które jest gwiazdą nadziei na pokój świata i zbawienie dusz. Te tajemnice zostały ujawnione w 1942 roku.
Siostra Łucja przekazała trzecią tajemnicę w zapieczętowanej kopercie XXIII w 1959 roku. papieżowi Janowi, który po jej przeczytaniu postanowił nie ujawniać jej treści. O upublicznieniu II. Papież Jan Paweł zdecydował w 2000 r.
Fragment tajemnicy: „[…] widzieliśmy biskupa ubranego na biało, w którym poczuliśmy, że jest Ojcem Świętym. […] szedł chwiejnymi krokami […], doszedłszy do szczytu góry, padł na kolana u stóp wielkiego krzyża, a grupa żołnierzy, strzelając do niego z broni palnej i strzał, zabiła go”.
II. 13 maja 1981 r. na placu Szent Péter dokonano zamachu na Jánosa Pála. Odnosząc się do zbieżności między pierwszym dniem objawień fatimskich a datą zamachu, powiedział: „Nie wiem, kto włożył broń w ręce zabójcy, ale wiem, kto odbił kulę, niewidzialna ręka, prowadziła go ręka matki”.
Rok po zamachu Ojciec Święty odbył pielgrzymkę do Fatimy, aby podziękować Dziewicy. Kula, która go zraniła, nadal znajduje się w koronie figury Maryi w Fatimie.
Spełniając prośbę Najświętszej Maryi Panny II. Papież Jan Paweł II ofiarował ludzkość Niepokalanemu Sercu Maryi w 1984 roku.
Franciszek i Hiacynta zmarli jako dzieci w 1919 i 1920 roku. II. Papież Jan Paweł II kanonizował ich 13 maja 2000 r. podczas swojej trzeciej podróży do Fatimy, a papież Franciszek kanonizował ich w 2017 r., w setną rocznicę pierwszego objawienia fatimskiego. Ich święto liturgiczne: 20 lutego.
Siostra Łucja zmarła 13 lutego 2005 roku w wieku 97 lat.
Źródło: Węgierski Kurier
