Według naszej wiary zielonoświątkowej Duch Święty jest wylaniem Boga. To wylanie obejmuje dusze i podnosi je do boskiej sfery.
Ale to wylanie też nie jest wylaniem. Zesłanie Ducha Świętego kojarzymy z czasem i świętami, tak jak nauczył nas Jezus, który rozpoczął historię i obiecał po nas wrócić. Ale musimy wiedzieć, że Bóg jest Jeden – poza Nim nie ma i nie może być innego bytu.
Jego łaska polega na tym, że możemy doświadczyć wylania Ducha Świętego, którego również jesteśmy stale częścią.
Powinniśmy wiedzieć o sobie i wierzyć, że jesteśmy na jego obraz, stworzył nas na swój obraz.
Piekło jest wtedy, gdy odwracamy się od boskiego obrazu, izolujemy się, próbujemy stać się bogami, sami jesteśmy homo deus i pogrążamy się w nieprzemyślanej indywidualistycznej samouwielbieniu. Opuszczamy wspólnotę, korzenie, naszą wiarę i nasz naród, ponieważ sami jesteśmy zdolni do tworzenia i wolności.
W końcu, jeśli otrzymaliśmy od niego obie nasze zdolności - żyjmy z nim, że tak powiem.
Żyjmy z tym, ale nie żyjmy bez tego. Kiedyś robiłem reportaż w małej wiosce i rozmawiałem ze starym rolnikiem, który tak powiedział jak jechali na granicę
najpierw prosili Boga o błogosławieństwo dla całej ich pracy.
Doskonale wiedzieli, że tylko praca wykonywana w Jego duchu, z pokorą i pracowitością, przyniesie owoce. Zawsze szukali przewodnictwa Ducha Świętego, zarówno w pracy, jak iw życiu kościelnym, rodzinnym i wspólnotowym.
Kiedy pęka tkanka wspólnej wiary, kiedy zamykamy serca na święte wylanie i wspólnotę, to jest piekło. Jak z dumą mawia słynny egzystencjalista: „piekło to ten drugi człowiek” (Sartre) Równocześnie stawia na swojej drodze zdezorientowany świat!
Oczywiście to piekło, jeśli zanurzysz się we własnym fałszywym odbiciu i spróbujesz postępować zgodnie z tym, co tam widzisz. A co jest w tej indywidualistycznej refleksji: samokontrola, egoizm, arogancja, wiara w siebie, zniewolenie i pokonanie drugiego.
Wylanie Boga oferuje ciągłą relację z Nim. Jest obecny wszędzie, jak powietrze, bez którego nie można żyć: daje łagodność, pokój, dobroć, podtrzymującą moc wspólnoty. Jeśli w tym wszystkim rozpoznamy Jego obraz, to zamiast wojen, sporów, korupcji, odrzucania reguł stworzenia (patrz szaleństwo genderowe), Złoty Wiek byłby dzięki nam, ponieważ żyjemy w nim nieprzerwanie, wszyscy żyjemy w dłoń Boga.
Wtedy ta druga osoba nie byłaby piekłem, ale niebem!
Jest Pięćdziesiątnica! Wylej, Boże! Niech Twoja wola się stanie!
Wyróżniony obraz: Okrągły obraz sk.
