Ogólnopolskie Stowarzyszenie Rad Robotniczych wraz ze związkiem zawodowym UGL opłakuje tragedię Marcinelle.
8 sierpnia 1956 roku w belgijskiej kopalni Bois du Cazier doszło do katastrofy górniczej. Do wypadku doszło o godzinie 8:10, kiedy uruchomiono urządzenie wyciągowe w jednym z szybów przed ustawieniem wagonu na szynę. Kable elektryczne pękły i wywołały podziemny pożar wewnątrz szybu. Poruszający się wózek pękł również rury olejowe i powietrzne, co zaostrzyło pożar i zniszczyło większość wciągarki. Dym i tlenek węgla rozprzestrzeniły się po kopalni, zabijając wszystkich górników uwięzionych przez ogień. W chwili zdarzenia w Bois du Cazier pracowały 274 osoby.
Akcja ratunkowa trwała do 23 sierpnia, kiedy to z ust ratownika wyszedł ostateczny werdykt: „Tutti cadaveri!” ( Wszyscy nie żyją ).
Z 274 osób, które pracowały tego ranka, przeżyło tylko dwanaście. Większość ofiar to imigranci. Wśród ofiar było stu trzydziestu sześciu Włochów, dziewięćdziesięciu pięciu Belgów, ośmiu Polaków, sześciu Greków, pięciu Niemców, pięciu Francuzów, trzech Węgrów, jeden Anglik, jeden Holender, jeden Rosjanin i jeden Ukrainiec.
Incydent skłonił Włochy do zażądania lepszych warunków pracy dla włoskich pracowników gościnnych w Belgii.
Związek zawodowy UGL upamiętnił wypadek małym, symbolicznym gestem, zwracając uwagę na lekcje płynące z katastrofy również dla węgierskich pracowników.
„Dla UGL ogromne znaczenie ma przyjaźń łącząca oba kraje i dwa związki zawodowe oraz reprezentowanie wspólnych wartości. Niech żyją Węgry! Niech żyje przyjaźń między Włochami i Węgrami!” - czytamy w piśmie skierowanym do Rad Pracowniczych UGL.
Źródło i zdjęcie: Munkastanacsok.hu
