W burzy protestów nauczycieli rząd zmuszony był się bronić. Powtarza, że przyznaje, że trzeba podnieść płace nauczycieli i robi to stopniowo.
Nawiasem mówiąc, obecność zorganizowanych z protestującymi nieletnich wskazuje, że nie jest to przede wszystkim sprawa zawodowa i płacowa, ale raczej jedno z obiecujących narzędzi obalenia rządu. Według mojego doświadczenia jako dziecka, a potem jako rodzica, podobnie jak wiele intelektualnych zawodów, została ona doszczętnie zniszczona przez dominację komunizmu przez cztery dekady.
Pamiętam, kiedy byłem młodszym uczniem, podczas szaleństwa towarzysza Rakosiego, nasz dyrektor był zmuszony pozwolić nam zwracać się do niego per „Dyrektorze Pajtás”.
Nie można było jeszcze prosić małych dzieci, aby nazywały je towarzyszami, a siła światopoglądowa chciała je przyzwyczaić do zwracania się do swoich instruktorów per „Panie Nauczycielu”: w ten sposób nauczyciele stali się naszymi towarzyszami. Jedynym sposobem, w jaki nasz biedny dyrektor mógł pozbyć się tego adresu, było to, że dzień później - w ramach kary za jakieś przewinienie - nie pozwolił nam już nazywać się przyjacielem.
Pogorszyła się jakość kształcenia i szkolenia (!), która nie jest ceniona ani finansowo, ani społecznie. Próbowali zdegradować edukację do bezdusznej niewolniczej pracy.
Pole przyciągało coraz mniej znakomitych ludzi, a to niestety nadal zmusza instytucje edukacyjne do tolerowania tych, którzy nie nadają się pod względem wiedzy i osobowości na tablice.
Ponieważ byłem zaangażowany w prostowanie życia dorastających przez kilka pokoleń, mam na to wiele przykładów. Teraz chciałbym spisać wpis w pamiętniku nastolatki na temat, o którym wiadomo, że jest łatwy i sympatyczny.
Potem jem śniadanie, myję zęby, owijam się i może nakładam tusz do rzęs, żeby zatuszować moje kręgi wielkości ozdobnych krążków, które są spowodowane codziennym niepokojem, czyli aktywnym życiem. Proszę Ojca, żeby otworzył mi drzwi, bo ze skuterem jest trudniej. Prawdziwym powodem tego jest mój niepokój; i poczuć, że nie jestem sam w tej bardzo krótkiej podróży, która jest pełna niespokojnych myśli.
Wyruszyłem do szkoły w przesyconym mgłą poranku. W międzyczasie wiele rzeczy przebiega mi przez głowę, ale nie mogę w 100 procentach zwrócić uwagi na te myśli, które powodują tylko niepokój w moim sercu, ponieważ w porannym pośpiechu w każdej chwili mogą pojawić się kłopoty. Aniko dzwoniła już do mnie trzy razy, żeby zapytać, gdzie jestem. Ale kiedy widzi mnie na końcu ulicy, czuje ulgę, że dziś zdążymy do szkoły na czas. Przechodzimy przez podwórko, zamykam skuter i słucham pytań kolegi z klasy: Nauczyłeś się tej piosenki? A ten długi tekst o ludowej piosence?
Próbuję ją uspokoić, że nie musi się stresować lekcją śpiewu, ale brzmi to trochę niewiarygodnie, kiedy mówię o mnie i z tym przerażającym nauczycielem. Do hali docieramy dokładnie o 45. Nauczyciel wstaje, klasa robi to samo i śpiewamy nasze powitanie, o którym wiemy, że za kilka sekund ktoś z klasy będzie musiał zaśpiewać sam. Barna, nasza nieco dziwna, pobożna, bardzo inteligentna koleżanka z klasy, zostaje wybrana przez nauczyciela pod pretekstem, że widocznie nie uważała, bo odpędziła latającą wokół niej muchę. Barna śpiewa fałszywie, więc nauczyciel wszedł już do singla. W tym podniosłym nastroju kontynuujemy materiał i serię odpowiedzi. Każdy czeka na swoją zagładę owinięty w opakowanie odpowiedzi, siedząc w spokojnym stanie umysłu.
Dziś byłby bardzo piękny dzień – ale czy warto wychowywać dzieci, żeby były niespokojne w pierwszą godzinę każdego piątku?”
Ten głos jest szczery. I sumiennego, na ogół dobrze się uczącego dziecka. Przyniosłem to tutaj, aby podkreślić: tak, pensje nauczycieli powinny być podwyższane, ale tylko proporcjonalnie do wyników. Więc głupi żart, że nauczyciel i pedofil różnią się tym, że ten drugi kocha dzieci, nie jest prawdziwy.
András Kelemen
Wyróżniony obraz: Budapeszt, 16 grudnia 1965 r. — Odpowiedzialna uczennica jednej z klas szkoły podstawowej, w której uczniowie Instytutu Kształcenia Nauczycieli w Budapeszcie odbywają praktyki nauczycielskie. – MTI Zdjęcie: Mária Sziklás
