Musimy żyć w taki sposób, aby nasze dzieci, kiedy nas zobaczą, chciały iść za Chrystusem – mówi Balázs Siba. Portal reformatus.hu zapytał autora w związku z jego książką Od poniedziałku do soboty o cykl rozmów dla młodzieży, o naszym codziennym poszukiwaniu Boga, życiu wiarą osobistą i wspólnotową oraz o nawróceniu. Balázs Siba jest pastorem reformowanym, profesorem uniwersyteckim, kierownikiem Katedry Edukacji Religijnej i Psychologii Pastoralnej na Wydziale Religioznawstwa Reformowanego Uniwersytetu Károli Gáspár.
Powiedział: w książce różne lokalizacje domu rodzinnego reprezentują przestrzenie mieszkalne, w których żyjemy na co dzień. Od ogrodu po strych zapraszam czytelnika do dziewięciu przestrzeni. Spędzanie tutaj czasu jest wezwaniem do życia chrześcijańskiego, w którym staram się pokazać, jak relacja z Bogiem może objawiać się w naszej codzienności. Jak możemy kroczyć naszą duchową ścieżką i jak możemy pomagać w tym innym? Dla przypomnienia: rozdział kuchnia-jadalnia dotyczy wspólnych posiłków i gościnności. Salon to scena dnia odpoczynku i doświadczania naszego codziennego spokoju. Następnie jest łazienka, w której możemy spojrzeć w lustro i zobaczyć nasz obraz siebie, który może zostać przekształcony przez naszą chrześcijańską wiarę. Rozmawiamy też o sypialni, czym jest intymność, jak duchowość można połączyć z życiem w ciele.
źródło: libr
Ale ta książka jeszcze nie zeszła z prasy, kiedy skontaktowałem się z wicedyrektorem Reformowanego Instytutu Pedagogicznego, Andreą Szászi. Zasugerowałem mu, że dobrze byłoby pomyśleć o tych tematach także z nastolatkami.
Oto początek lekcji religii, kontaktu z młodzieżą, który coraz częściej zaczyna się od tzw. kręgu przybyszów: Jak się masz? Zaloguj sie! Wspólne przybycie w sile poszukiwania Boga i modlitwy. W dzisiejszej edukacji religijnej potrzeba, aby była ona o życiu, a coraz więcej doświadczenia, doświadczenia i dialogu powinno decydować. Kiedy głoszona jest ewangelia, dotyka to młodych ludzi. W zabawie z wiarą iw rozmowach powinna być także praktyka wiary.
W naszych czasach dobre rozmowy i dobre relacje stają się coraz ważniejsze, gdy liczymy nasze dni. Jeśli ktoś jest dla mnie ważny i zwraca na mnie uwagę, to czuję, że mnie kocha i to najmocniej! Jezus nauczał także przez mówienie...
Zapraszamy do przestrzeni modlitwy, rytm modlitwy można wypracować i stać się nawykiem. Telefon można również ustawić tak, aby sygnalizował, że nadszedł czas na modlitwę. Ważne jest, aby znaleźć rytm w ciągu jednego dnia. Takim zamówieniem może być wspólny rodzinny posiłek. Poznajmy społeczność stołową! Niech młodzi ludzie będą zdumieni, że wszystkie nasze zmysły są zaangażowane w tę ucztę miłości! Obejmuje powołanie Boże (modlitwę), wiedzę o tym, „co jemy” oraz kulturę relacji z innymi ludźmi. Błogosławieństwo, gdy stół jadalny jest w użyciu. Kiedy jesteśmy razem, rozmawiamy z naszymi dziećmi, uczą się myślenia i światopoglądu swoich rodziców lub innych dorosłych. Jednak wypracowanie nawyków umysłowych wymaga czasu, nawet trzech lub czterech miesięcy.
Wystawmy się na łaskę Bożą! Poświęćmy na to poświęcony czas!
Kiedy nawróciłem się jako uczeń szkoły średniej, nasz wychowawca poradził, żebyśmy poszli do wspólnoty. Następnego dnia poszłam już do kościoła i stanęłam przed nimi, aby zaświadczyć o Bogu, że Go przyjęłam. Potem z wielkim entuzjazmem głosiłem w domu, w pociągu i wszystkim, których spotkałem. Dołączyłem do grupy młodzieżowej. Dla mnie ta wspólnota młodzieżowa była łącznikiem ze światem wiary. Inni członkowie rodziny mieli modele i przykłady tego. Potrzebna jest wspólnota, bo nawet jeśli początek jest daremny – jak mówi Jezus w przypowieści o siewcy – ziarno może jeszcze wykiełkować, ale nie jest pewne, czy zakorzeni się w życiu człowieka, gdy jest sam .
Źródło, pełny artykuł i wyróżniony obraz: reformatus.hu
