Stany Zjednoczone nie miały nic wspólnego z zamachem bombowym, oświadczył New York Times po wizycie kanclerza Scholza w Białym Domu w ubiegły piątek, a teraz cały świat medialny o tym bredzi. W końcu, dlaczego Ameryka miałaby niepokoić się gazociągiem Nord Stream, skoro to nie ich sprawa? Jeśli Niemcy to zablokują, bo nie chcą robić interesów z Putinem, niech to zrobią! Jeśli uruchomią go podczas zimy, w której brakuje gazu, ujdzie im na sucho co najwyżej niewielkie sankcje w dzisiejszym świecie, w którym sankcje są rozdzielane.

Co prawda jeszcze przed wybuchem wojny na Ukrainie prezydent Biden obiecał zakończyć niemiecko-rosyjski projekt gazowy. A co Amerykanie obiecują, dotrzymują. Jeśli w ogóle go pamiętają, bo pamięć prezydenta Bidena ostatnio poważnie zawodzi.

Nasza pamięć jest nieco lepsza i zachowało się w niej wiele wydarzeń związanych z Nord Stream. Pamiętamy na przykład, jak w jednym z ostatnich aktów długiego panowania Merkel uroczyście przekazała Nordstream-2, symbol niemiecko-rosyjskiej przyjaźni. Uruchomienie pozostawił swojemu następcy, który z jakiegoś powodu po złożeniu przysięgi uznał, że nie jest to konieczne, że wystarczy Nordstream-1, przepływa przez niego też dużo taniego rosyjskiego gazu. Potem przyszedł czas na zwykłą coroczną konserwację, gaz płynął powoli lub prawie wcale, ale za to odpowiadał Putin. Prace naprawcze nazwano rosyjską operacją sabotażową, której celem było uniemożliwienie Niemcom odbioru rosyjskiego gazu. Nawet jeśli tam, na Zachodzie, wpadli we własne pułapki, spowodowane przez światową gospodarkę. Remont turbiny gazowej Siemensa został przeprowadzony w Kanadzie przez Gazprom, a ze względu na obowiązujące kanadyjskie sankcje wobec Rosji zwrot części niezbędnej do eksploatacji był niemożliwy. Kiedy Niemcy znaleźli obejście, prezydent Zełenski zagroził Kanadzie za naruszenie reżimu sankcji. Uczciwi Ukraińcy nigdy nie zaakceptują takich naruszeń!

Wtedy, pewnego pogodnego dnia pod koniec września, bez precedensu, do Morza Północnego zaczął wyciekać gaz. Został zauważony przez szwedzką straż przybrzeżną trzy dni po zbombardowaniu. Mówili, że akcja sabotażowa, a Rosja została natychmiast oskarżona, to jest rosyjska odpowiedź na sankcje, sprowadzenie zimowego chłodu do Europy poprzez wycofanie gazu, to kosztuje tyle, ile kosztuje !

Wizerunek wroga przedstawiony przez Putina nabrał takich wymiarów, że logiczne argumenty przestały mieć znaczenie. Według wersji rosyjskiej była to międzynarodowa operacja przecięcia ostatniej nitki łączącej Europę z Rosją. Były inne relacje, że Amerykanie zrobili to z pomocą Anglików lub Norwegów, albo że zrobili to sami, ale nikt nie podejrzewał Ukraińców.

Tajne służby powołały międzynarodowy zespół śledczy, ale nic na temat sprawy nie wyciekło. Miało się wrażenie, że chcą o nim zapomnieć, bo gdyby prawda wyszła na jaw, byłoby to krępujące. Laureat nagrody Pulitzera amerykański dziennikarz zdetonował bombę informacyjną dokładnie miesiąc temu. Według Seymoura Hersha nurkowie Marynarki Wojennej USA podłożyli ładunki wybuchowe pod gazociągiem Nord Stream-2 w czerwcu ubiegłego roku, a decyzję o operacji podjął sam prezydent Joe Biden. Pisałem też o tajnej operacji marynarki wojennej bezpośrednio po bombardowaniu, ale nie było to warte opublikowania. Świat nie czyta po węgiersku.

Teraz nagle gazeta pisze, że Ukraińcy prawdopodobnie wysadzili gazociąg.

Już w sierpniu władze amerykańskie zauważyły ​​mieszany zespół rosyjsko-ukraiński, który w tym czasie detonował w samym centrum Moskwy. Chcieli zabić znanego rosyjskiego nacjonalistę, przyjaznego Putinowi Aleksandra Dugina, ale ofiarą padła jego córka Daria. Terroryści – jeśli można tak nazwać oddział złożony z rosyjskich przeciwników Putina i obywateli Ukrainy – są związani z ukraińskimi służbami specjalnymi i istnieje podejrzenie, że ukraiński rząd o nich wie, a nawet dopuszcza się aktów terrorystycznych na jego zlecenie. Rząd amerykański również ostrzegł Kijów, aby zaprzestał takich działań, ale jeśli grupa terrorystyczna jest niezależna, to demokratyczny rząd ukraiński nie może interweniować. Oczywiście nie możemy być pewni, czy to oni stoją za atakami na Nord Stream. To wszystko tylko ustalenia amerykańskiego wywiadu.

Istnieje jednak fajna, okrągła historia, którą podsumowali dziennikarze śledczy. Dawno, dawno temu w Polsce istniała firma, która żyła z wynajmu jachtów. Handlował nie tylko własnymi statkami, ale także innymi, na przykład statkami ukraińskimi. Na początku września w porcie w Rostocku zacumował mały ukraiński jacht wynajmowany od nich przez sześcioosobową grupę pragnącą nurkować na Morzu Północnym. Oprócz kapitana, dwóch nurków i dwóch asystentów nurkowych płeć żeńską reprezentował lekarz. Nikt w porcie nie zauważył, kiedy obok jachtu podjechała furgonetka, aby załadować sprzęt potrzebny do planowanej operacji. Skafander, pół tony materiałów wybuchowych, narzędzia itp. Mały statek dopłynął do Danii, najpierw w kierunku niemieckiego Wiecka, a następnie na duńską wyspę Christianso. Ich zachowanie nie przyciągało uwagi, nikt nie interesował się kim są i skąd pochodzą. Dlatego ich nazwiska i narodowości są nadal niejasne, ponieważ wszędzie okazywali profesjonalnie sfałszowane paszporty. Nad przewodami gazowymi rzucono kotwicę, a następnie nurkowie z pomocą pomocników umieścili ładunki wybuchowe. Pod koniec promocji łódź została zwrócona i nie zwrócono uwagi na czyszczenie. Śledczy znaleźli później ślady materiałów wybuchowych na stole w kabinie.

Ta historia jest żałosna i tak. Morza Północne i Wschodnie są najbardziej monitorowanymi obszarami właśnie ze względu na Rosję, ale ani duńska, ani szwedzka straż przybrzeżna nie wykryły żadnych podejrzanych ruchów. Na takiej głębokości technicznie i logistycznie nie do pomyślenia jest przeprowadzenie takiej eksplozji przez sześcioosobową załogę jachtu. Eksplozja kilku rur bezpiecznego, dużego systemu rurociągów to skomplikowana operacja. Wymaga bardzo szczegółowej wiedzy, doświadczenia i przygotowania. Według ekspertów taką akcję mogą przeprowadzić tylko specjalne jednostki wojskowe. Nie mówmy nawet o błędzie logicznym! Zostawianie śladu to bardzo dyletantka, ale w tajnej operacji jest to celowe odwrócenie uwagi i unik. To nie przypadek, że dziennikarze śledczy – pracownicy bardzo lewicowego „Die Zeit” i niemieckiej telewizji publicznej – podjęli się „wycieku” tej historii. Zdaniem prokuratury prowadzącej śledztwo, jeszcze nie czas na upublicznienie - przyznaje sekretarz generalny NATO, a politycy starają się na razie wycofać ze sprawy. Dystansował się również podejrzany rząd ukraiński.

Jedno jest pewne, oba gazociągi zostały wysadzone w powietrze, powodując tym samym ogromne szkody gospodarcze w Europie, a przede wszystkim w Niemczech. Norwegia i Stany Zjednoczone spisały się dobrze. Rosjan prawie to nie obchodzi. Szukali innego rynku zbytu, a Europa nadal kupuje od nich dużo droższy gaz skroplony. W interesie Ukrainy mogło być we wrześniu, żeby ani Niemcom, ani nikomu innemu nie przyszło do głowy kupowanie gazu z tego gazociągu zimą.

Można pomyśleć o prawdziwości historii rzuconej na rynek medialny, wiadomości, która wybuchła po dyskusji między Bidenem a Scholzem. Czy nie przygotowują się właśnie do wycofania w ten sposób poparcia dla Ukrainy? A może wątki ukraińskie będą decydującym dowodem rosyjskiej akcji sabotażowej w kolejnej fazie śledztwa? A może to po prostu odwracanie uwagi? Ponieważ świat jest przekonany, że za bombardowaniem stoją Stany Zjednoczone.

Źródło: Magyar Hírlap

Wyróżniony obraz: MTI/AP/Duńskie Siły Zbrojne