Wrocław, trzecie co do wielkości miasto w Polsce, jest mniej znane niż Kraków czy Warszawa, ale co najmniej równie piękne i ciekawe.
Trochę geografii
Liczący blisko 673 000 mieszkańców Wrocław jest trzecim co do wielkości miastem w Polsce i stolicą województwa dolnośląskiego. Położone jest w zachodniej części kraju, nad brzegiem Odry, która utworzyła w mieście kilka wysp. Ta romantyczna panorama zasłużyła sobie na miano „Wenecji Polski”.
Trochę historii
Samo miasto to żywa historia. Wzmianki o nim można znaleźć już w 1000 roku. W przeszłości znane było pod kilkoma nazwami, z których najbardziej znane to: Vratislavia, Bresslau, Presslau, Breslau i Wratislaw. Jego węgierska nazwa to Boroszló.
W 1335 roku, po kilku latach rywalizacji czesko-polskiej, Wrocław został przekazany królestwu czeskiemu. W latach 1469-1490 miasto wraz ze Śląskiem należało do Węgier, a następnie do lat 40. XVIII wieku ponownie weszło w skład Republiki Czeskiej. Od 1526 r. wchodziła w skład imperium Habsburgów, a ludność, niezależnie od słowiańskiego pochodzenia, stała się w przeważającej mierze niemieckojęzyczna. Po wojnie o sukcesję austriacką Maria Teresa przekazała Prusom cały Śląsk, w tym oczywiście Wrocław. Funkcjonował jako stolica królewska do 1918 roku, następnie stał się stolicą prowincji do 1945 roku.
II. W czasie II wojny światowej, w 1945 roku, miasto poddało się po długim oblężeniu. Konflikt pochłonął około 40 000 istnień ludzkich. Po wojnie, zgodnie z decyzją konferencji poczdamskiej w 1945 r., miasto przeszło pod administrację polską, ocalałych Niemców przymusowo wysiedlono, ale wielu też wyjechało dobrowolnie.
Rzeczy do zobaczenia
II. II wojna światowa zniszczyła niestety 70% wrocławskiej zabudowy. Od lat 60. XX wieku administracja miasta pracowała nad restauracją zabytkowej zabudowy centrum miasta, która widziała lepsze czasy. Spacerując wśród pięknych, kolorowych mas, nie trudno się domyślić, że trud nie poszedł na marne. Spacerując po ogromnym rynku, czyli Rynie, zatopionym w szczytach odnowionych kamienic, można łatwo zapomnieć, że nie cieszy się widokiem miast północnego kraju. Budynki wokół placu zostały zbudowane w różnych stylach: środkową część pierścienia (niem. Tritt) tworzy stary ratusz o asymetrycznej strukturze, nowy ratusz i kilka domów mieszczańskich.
Kościołów jak okiem sięgnąć jest mnóstwo. Na starym mieście też dobrze jest spotkać parę, ale Ostrów Tumski (Wyspa Dom) został specjalnie nazwany na cześć gotyckich kościołów. Bogactwo historycznej zabudowy wskazuje już na to, że ta część była dawnym centrum miasta. Tu też znajduje się jeden z najważniejszych zabytków miasta, Katedra św. Jana Chrzciciela, z której wieży roztacza się malowniczy widok na miasto.
Studenci uniwersytetu również w dużym stopniu przyczyniają się do tętniącej życiem, tętniącej życiem atmosfery miasta.
Źródło zdjęcia: polskazachwyca.pl
Wrocław jest miastem uniwersyteckim, jego system szkolnictwa wyższego składa się z 22 instytucji oferujących 289 programów studiów. Najstarszym z nich jest założony w 1702 r. Uniwersytet Wrocławski, którego aula, Aula Leopoldyńska, dorównuje każdemu barokowemu kościołowi.
Nikt nie powinien być zaskoczony, jeśli podczas spaceru po mieście natknie się na kilka maleńkich posągów krasnali! Wrocław powstał w X wieku, ale „krasnoludzka tradycja” zaczęła się dopiero w latach 80. XX wieku.
W całym mieście znajduje się ponad trzysta posągów gnomów, a ich pochodzenie można powiązać z grupą o nazwie „Pomarańczowa Alternatywa”, która próbowała podjąć pokojowe działania przeciwko systemowi komunistycznemu.
Źródło obrazu: www.wroclawguide.com
Ponieważ władze regularnie usuwały symbole swojego oporu, czyli murale, członkowie organizacji zaczęli rysować na ścianach krasnale. W 2001 roku w miejscu spotkań organizacji postawiono pierwszy pomnik gnomów, po czym w różnych częściach miasta zaczęło pojawiać się kilka mniejszych posągów gnomów.
Wyróżniony obraz: seeker.io
