„Naprawdę wierzę, że nie ma rzeczy niemożliwych” – przyznaje Nikolett Gál, która podczas Mistrzostw Europy w biegu na 100 płotków ustanowiła rekord kontynentalny. Wzmacniająca historia o tym, że sport naprawdę należy do każdego!

Zmierzenie się z rzeczywistością może być niezwykle trudne, gdy rodzice zdają sobie sprawę, że ich roczna córka nie słyszy niczego z dźwięków świata zewnętrznego. Żadnego hałasu, żadnego brzęczenia, żadnego uroczego gruchania, nic tak naprawdę.

„Niestety, tak samo było w przypadku Niki, kiedy okazało się, że nasza córeczka nie jest nieuważna, ale głucha, ma około roku życia”.

- matka, Zsuzsa Gálné Egri, zaczyna na nowo przeżywać historię sprzed 18 lat, która powiedziała, że ​​w okresie rozwarcia zaczęła podejrzewać, że z Niki jest coś nie tak.

Wyniki pierwszych badań były szokujące, gdy w wieku 16 miesięcy oświadczyli, że Niki nic na świecie nie słyszy i tak naprawdę jest głucha.

Kiedy człowiek czuje, że coś zostało mu i nam odebrane,

ale weszliśmy na drogę, która dała nam nadzieję, że świat nie będzie dla niego całkowicie zamknięty” – mówi matka.

„Otrzymał pierwszy aparat słuchowy o wysokich parametrach, który oczywiście musiał być używany razem z dopasowaniami” –

– mówi ojciec, Tamás Gál, który kontynuuje, mówiąc, że dziewczynka miała dwa i pół roku, kiedy Niki po raz pierwszy – wśród wielkiego podekscytowania – pozwolono wejść na stół operacyjny, aby otrzymać pierwszy tak zwany implant,

dzięki czemu tempo rozumienia mowy i powstawania dźwięków może przyspieszyć w porównaniu do wyników początkowych.

Słuch Niki zaczął się powoli rozwijać: miała trudności z rozpoznawaniem wysokich dźwięków i ludzkiej mowy, dlatego rodzice zdecydowali się na implant. „Problem Niki polegał na tym, że ślimak i komórki słuchowe w uchu wewnętrznym obumarły i uległy uszkodzeniu. Dźwięk wprawdzie wszedł, ale nie został przekształcony w bodziec, czyli nie powstało doświadczenie słuchowe.

W uchu wewnętrznym umieszczono elektrodę, a w kości czaszki należało zainstalować urządzenie odbierające sygnał, wywiercono tam niewielką jamę,

a jednostka zewnętrzna stała się mikrofonem i procesorem, który przekształca dźwięk w stymulację, która następnie dociera do nerwu słuchowego, aby stworzyć wrażenia słuchowe. Oczywiście wszystko to po obu stronach. Jednostka wewnętrzna wbudowana w kość czaszki również ma część magnetyczną, a jednostka zewnętrzna jest również przymocowana do niej za pomocą magnesu” – matka szczegółowo opisuje fazy interwencji, które nie były całkowicie pozbawione ryzyka.

„Kiedy przeszliśmy przez te operacje, nie przypuszczaliśmy, że z powodu licznych usterek jednostki wewnętrznej na naszą córeczkę będzie czekać łącznie osiem operacji uszu i kości czaszki, czego nie życzę żadnemu rodzicowi, a już na pewno nie na żadnym dziecku” – szczegółowo opisuje ciężką sytuację rodziny, dodaje Zsuzsa

„właściwie siła, jaką daje uważna uwaga Niki,

i wykazywał coraz większy postęp, co zachęciło nas do znalezienia najlepszego możliwego rozwiązania.”

Połączenie wbudowanego implantu i aparatu słuchowego umieszczonego w uchu zewnętrznym bardzo pomogło Gálowi Nikolettowi, który nabywał coraz większą umiejętność czytania z ruchu warg i rozpoczął przedszkole i szkołę wśród zdrowych i słyszących. Wielokrotnie na spotkaniach rodziców, gdy rodzice wspominali o problemach ze słuchem dziewczynki, patrzyli na nich ze zdumieniem, ponieważ większość z nich prawie nie zauważała problemów dziewczynki.

Wiele nieprzespanych nocy mam już za sobą, bo już martwię się, czy uśpimy naszą córeczkę. A to, co w tym przypadku podpisują z rodzicem, wolę nawet się w to nie zagłębiać!”

– matka wskazuje najbardziej rozdzierające duszę momenty w dotychczasowej podróży, takie, które należy przeprowadzić tak, aby zainteresowana osoba niczego nie zauważyła.

„Zawsze czułem się wśród publiczności jak w domu i pamiętam, że w pierwszej i drugiej klasie chcieli mnie zatrzymać wśród koszykarzy, a ja chciałem biegać” – Gál Nikolett opowiada Mandinerowi o początkach własnej kariery sportowej.

„Nigdy nie zapomnę, że nawet jako dziecko, jeśli musiałeś chodzić, zawsze prosiłeś, żeby cię przytulono, jeśli potrafiłeś biec, biegłeś z radością”

dodaje Tamás Gál.

Gál Nikolett, który pewnie rywalizował i został dorosłym mistrzem Europy w biegu na 100 metrów przez płotki

Na Mistrzostwach Europy w lekkoatletyce osób niesłyszących, które odbywają się w Szczecinie, opowiada o swoich przeżyciach w taki sposób, że podczas rozmowy telefonicznej nie widać, że kiedykolwiek miał problemy ze słuchem lub mówieniem. Nikolett urodził się w Miszkolcu, jest zawodnikiem DVTK i od dawna przygotowywał się ze swoim trenerem Gergellym Majkutem do jakiegoś przełomowego wyniku. Biegając w Szczecinie w czasie 14,54 sekundy (w każdym razie jej życiowy rekord to 14,42) w wieku zaledwie 19 lat ustanowiła nowy rekord Mistrzostw Europy wśród dorosłych w finale biegu na 100 metrów przez płotki kobiet. Zdobył także jeszcze trzy srebrne medale w skoku w dal, na 100 i 200 metrów w kategorii U20.

„Myślę, że mamy już dość długich wzlotów i upadków! Przez prawie dziesięć lat, odkąd współpracujemy z Niki, czułem się najbardziej skoncentrowany na zawodach. Już na rozgrzewce było widać, że jest zdeterminowany, ale nie zarozumiały, że naprawdę chce, ale mimo to udaje mu się zachować spokój. Oto rzeczy, których potrzebujesz, aby dobrze się ścigać”

– przyznaje Gergely Majkut, mistrz Niki, który wspominając o wzlotach i upadkach, nawiązał do słabego punktu spowodowanego przedłużającą się kontuzją kolana.

Niki zaczął uprawiać lekkoatletykę w wieku dziesięciu lat, ponieważ był bardzo aktywnym dzieckiem: interesował się wszystkim, w czym mógł sprawdzić swoją szybkość i umiejętności. Bardzo szybko stało się jasne, że zdolności fizyczne Niki naprawdę uczyniły ją sportowcem, a ponieważ nie odczuwała w tych liczbach żadnej niekorzystnej sytuacji z powodu problemów ze słuchem, mogła doskonalić się bez przerwy.

Młoda dama, która pomyślnie ukończyła studia, jesienią tego roku rozpoczęła kurs organizacji sportu na Uniwersytecie w Miszkolcu.

- oczywiście - wśród słyszących kolegów z klasy.

„Kiedy trenujemy, biegam z aparatem słuchowym, ale jak przyjedziemy na przykład na imprezę światową, taką jak Mistrzostwa Europy w Szczecinie, to przychodząc na stadion musimy zdjąć aparat, nie mogę nawet zanieść to do call roomu, bo mnie dyskwalifikują,

więc w tym przypadku musisz być głuchy.

Muszę przyznać, że jest to bardzo dziwne, bo w tym przypadku nie słyszę nawet wystrzału startowego, ale zaczynamy od lekkiego startu, co oczywiście też skraca czas reakcji, bo detekcja jest więc wolniejsza niż przy uruchomieniu przy broni startowej. Żyję w taki sposób, że obecnie wszystko słyszę, ale w takich przypadkach muszę czytać instrukcje ustami, więc oczywiście moja mowa nie jest zbyt wyraźna – mówią. To także dla mnie bardzo niezwykłe, że zamiast klaskać, na trybunach siedzą cheerleaderki, które podnoszą ręce i obracają je w lewo i prawo, ponieważ dla niesłyszących oznacza to aplauz” – mówi Nikolett. Wśród słuchaczy często startuje w zawodach lekkoatletycznych w swojej grupie wiekowej, a ostatnio miał okazję spróbować swoich sił w krajowych mistrzostwach dorosłych w Narodowym Centrum Lekkoatletyki, które jest gospodarzem Mistrzostw Świata w lekkoatletyce. „Tor w NAK jest fantastyczny i bardzo szybki” – mówi Nikolett o słynnym na całym świecie krytym torze Mundo, który został doceniony przez najsłynniejszych sportowców świata podczas Pucharu Świata w Budapeszcie.

W 2021 roku Gál Nikolett zdobył brązowy medal w biegu na 100 płotków na Mistrzostwach Świata Osób Niesłyszących, także w Polsce, a jego najważniejszym celem jest osiągnięcie rewelacyjnego wyniku na zbliżającej się Olimpiadzie Głuchych w Tokio w 2025 roku.

„To mój główny numer, tutaj naprawdę czuję, że mogę wycisnąć z siebie wszystko. 12,69 na 100 to na razie mój życiowy rekord; ale czuję, że wciąż mam w sobie mnóstwo rezerw.

Mam dziewiętnaście lat i naprawdę wierzę, że nie ma rzeczy niemożliwych.

W przyszłym roku zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby poprawić swój najlepszy czas, gdyż w tym roku trafiłem do kadry narodowej U20 w gronie zdrowych. Chciałbym osiągać jak najlepsze wyniki w lekkoatletyce, bo czuję, że sukces tutaj zależy tylko ode mnie” – mówi młody student, który, jak się uważa, dzięki aparatowi słuchowemu jest w stanie przełamać powściągliwość w życiu cywilnym.

„Jeśli sukcesy w sporcie wzmocnią jego wiarę w siebie, to odbije się to także na jego życiu cywilnym i oczywiście w sporcie też będzie lepiej, teraz to widzimy” – podsumowuje matka Nikoletta, która także cicho dodaje :

Dobry Bóg wynagrodził nam ten ból i obdarzył naszą córeczkę talentem w czymś innym!”

Zsuzsa Csisztu / Mandiner