Flagę trzeba nieść, flagę muszą nieść następne pokolenia – to główne przesłanie objazdowej wystawy przedstawiającej życie i twórczość Marii Wittner, której pierwszym przystankiem jest Dunakeszi.
W zeszłym tygodniu w Centrum Kultury József Attila VOKE prezentowana była pamiątkowa wystawa pt. „Jestem gotowa do drogi” przedstawiająca życie Marii Wittner. W Dunakeszu rozpoczęła się objazdowa wystawa zorganizowana przez Stowarzyszenie Patriotów Węgierskich, ponieważ z osadnictwem związane było także życie Marii Wittner.
Celem organizatorów jest rozpowszechnienie przesłania Bohatera '56 o wolności i przeciwstawieniu się jak największej liczbie miejsc w Kotlinie Karpackiej.
„Dla nas Mária Wittner od początku była wzorem do naśladowania. Nie tylko ze względu na jego rolę w 1956 r., ale przynajmniej w takim samym stopniu dzięki jego roli po zmianie reżimu w 2006 r., bardzo go podziwialiśmy” – wspomina Róbert Hetzmann, założyciel i prezes Stowarzyszenia Węgierskich Patriotów, który marzył o w górę wystawy. Jak dodał, w momencie zakładania organizacji było dla nich jasne, że Mária Wittner będzie jednym z punktów zjednoczenia, reprezentujących gwiazdę stałą naszych czasów.
Róbert Hetzmann podkreślał: jednym z najważniejszych przesłań bohatera ’56 było to, że flagi nigdy nie należy zostawiać na ziemi. „Flaga musi być niesiona, flaga musi być niesiona przez następne pokolenie”.
Dodał: wystawę zaczęto organizować, abyśmy, mówiąc w przenośni, mogli wziąć tę flagę i wyruszyć w szerzenie dziedzictwa i duchowego dziedzictwa Marii Wittner wśród jak największej liczby osób.
W swoim przemówieniu powitalnym minister sprawiedliwości Bence Tuzson mówił o tym, że są ludzie, którzy „łączą nas, łączą pokolenia”, a jedną z nich była Mária Wittner.
Jak wspomniał, w Unii Europejskiej są w sumie dwa kraje, które od tysiąca lat posiadają nieprzerwaną państwowość: Francja i Węgry. Jak to ujął, dzieje się tak dlatego, że Węgrzy mają możliwość pozostania. Tej umiejętności przetrwania sprzyja fakt, że istniały i są Mária Wittnerki, które opowiadają własne historie i bronią swojej węgierskości.
Życie Marii Wittner splatało się także z Dunakeszi, która choć była znana jako prosta mieszkanka Dunakeszi, wiedziała, jak wiele zrobiła dla Węgier, dlatego nadano jej tytuł honorowej obywatelki – powiedziała naszemu portalowi burmistrz Csaba Dióssi .
Rewolucjonista János Varga '56 opowiadał o tym, że w bitwach pod Budapesztem wzięli udział niezliczeni „wieśniacy”, którzy wynieśli z domu zdrowy chłopski zmysł, zapisany w niektórych naszych genach i zrozumieli, o co chodzi w walce o wolność.
Jeśli przyjrzeć się uważnie, nawet podczas moich lat spędzonych w więzieniu, dwie trzecie osób, z którymi siedziałem, i tych, na których rozstrzelano w wyniku bójek, to te dwie trzecie to ludzie ze wsi, dojeżdżający do pracy, tak jak ja – podkreślił.
Poseł Szilárd Németh, patron wystawy, przywołał swoje osobiste wspomnienia i powiedział: Mária Wittner była bardzo zaniepokojona tym, dlaczego nie wykonano na niej egzekucji, dlaczego udało jej się przeżyć. Choć linę zdjęto z niego w 1959 r., pozostała ona na szyjach jego trzech towarzyszy. Mária Wittner poświęciła swoje życie ich pamięci i zdaniem Szilárda Németha dzieło, które wykonała, musi teraz być kontynuowane przez potomność.
Zdjęcie na okładce: Minister Sprawiedliwości Bence Tuzson przemawia na wystawie pamięci Marii Wittner w Dunakeszinie, Centrum Kultury VOKE József Attila
Źródło: Pesti Srácok/Balázs Hatlaczki
