Myślał, że uda mu się tego wszystkiego uniknąć.
Choć Ursula von der Leyen już na początku dała jasno do zrozumienia, że będzie ubiegać się o drugą pięcioletnią kadencję na stanowisku szefowej Komisji Europejskiej, a jej kampania oficjalnie się rozpoczęła, a za nią stoi także Europejska Partia Ludowa – teraz wydaje się, że jej kampania się rozpadać.
Jak podaje Politico, na dwa miesiące przed czerwcowymi wyborami do Parlamentu Europejskiego w szeregach Brukseli mówi się, że ożywienia Von der Leyen w ogóle nie można przyjmować za pewnik.
Według urzędnika UE jedną z głównych przyczyn takiego stanu rzeczy jest „arogancja władzy”, która według Von der Leyen ujdzie jej na sucho na wszystko. Teraz jednak wiele wcześniejszych problemów zostaje mu wczytanych do głowy.
W przeciwieństwie do Niemców, którzy nadali Von der Leyenowi narodowość i zaplecze, francuscy przywódcy wciąż debatują, czy kiedykolwiek poprze obecnego przewodniczącego Komisji. Nawet francuscy umiarkowani prawicowi Republikanie należący do Europejskiej Partii Ludowej (EPP), partii macierzystej Von der Leyen, oświadczyli, że Von der Leyen nie jest ich kandydatką.
Według Politico skandale i kontrowersyjne akcje, takie jak Pfizergate (tajna korespondencja Von der Leyen z szefem Pfizera w sprawie zakupów unijnych szczepionek), kontrowersyjny wyjazd Von der Leyen do Izraela z lewicy czy upadek jednego z ambasadorów UE z powodu jego niewłaściwe powołanie, wszystkie prowadzą do tego, że pozycja Przewodniczącego Komisji ulega osłabieniu i nie przewiduje się już jego ponownego wyboru na komisarza.
Tymczasem Ursula von der Leyen, zdaniem Politico, nawet nie traktuje swojej kampanii poważnie; a jako że jest naprawdę zajętym przewodniczącym komisji, jego konkretne działania wymagają czasu od prowadzenia kampanii, uważa jednak, że jego działalność w tym obszarze może wystarczyć również do reelekcji.
Na drugą kadencję Von der Leyen musi uzyskać poparcie większości kwalifikowanej od przywódców państw członkowskich UE.
Prawdopodobnie uzyska poparcie 12 szefów rządów należących do Europejskiej Partii Ludowej, ale to nie wystarczy mu do zwycięstwa.
Von der Leyen jest krytykowana z wielu stron, od przywódców lewicy po Węgry pod wodzą Viktora Orbána, a na razie poparcie dla obecnego przewodniczącego Komisji nie płynie nawet ze środowiska Francuzów na czele z liberalno-centrowym Emmanuelem Macrona. W każdym razie Francuzi nie mogą tak naprawdę chcieć silnego przywódcy na drugą kadencję na czele Komisji Europejskiej.
Oprócz Rady Europejskiej potrzebne będzie także wsparcie Parlamentu Europejskiego – a dopiero po wyborach okaże się, w jakim dokładnie składzie i na kogo Ursula von der Leyen może liczyć, jeśli chodzi o głosowanie w upragnionej drugiej kadencji.
Zdjęcie na okładce: Krzesło się trzęsie pod Ursulą von der Leyen
Źródło: MTI/EPA/ANSA/Ciro Fusco
