Fakt jest taki, że nie jesteś ukryty, ludzie, z którymi na co dzień walczysz, po prostu nie są Tobą zainteresowani.

Jak mówi przysłowie: Ptaka poznaj po piórze, człowieka po przyjacielu. Ale teraz jestem poważnie zdezorientowany, bo nie mogę się zdecydować, od kogo można się poznać: Ediny Pottyondi od Róberta Puzséra czy odwrotnie?

Z pewnością mają ze sobą wiele wspólnego. Jeśli chcę to elegancko zdefiniować, wszyscy oni są krytykami rządu. Jeśli w ich własnym stylu... ale nie, nie schodziłbym tak daleko.

Nienawiść Puzséra do rządu nie zasługuje na ani jedno słowo, wiemy o tym, widzimy to. I daje wyraz tej nienawiści na każdym kroku, ciągle balansując na krawędzi przypływu wściekłości. Ale kogo obchodzi wieczny worek z trucizną? Oczywiście, gdyby był dziennikarzem, a zgodnie ze swoim zawodem byłby nim, może byłby w stanie ocenić to ze spokojem, ale zbyt wiele by od niego wymagać. Jest uosobieniem wiecznego znicza, rodzaju osoby, która poniża i umniejsza wszystko, która atakuje każdego i wszystko jak dziki borsuk. Krótko mówiąc, to facet z niestety chorym ego.

Ma jednak partnerkę, niejaką Edinę Pottyondi, cóż, ona jest kimś! Humorysta! To prawda, bez najmniejszego śladu humoru, ale próbuje.

Potrafi opowiadać takie „żarty”, jak na przykład: „Niepokojącą zagadką jest też to, dlaczego galeria wampirów nazywana jest przyjazną rodzinie, narodową i chrześcijańską” (czyli: rząd węgierski). Kurczę, to jest humor! Szkoda, że ​​nie rozumiem, co w tym śmiesznego.

Ten utalentowany talent, podobnie jak jego partnerka, jest nadpobudliwym hejterem, ale ma do tego prawo. W tym bezgranicznie dyktatorskim kraju jego filmy nie są zakazane, nie jest zawetowana przez opresyjną machinę, może rzucić swoje kiepskie żarty na każdej demonstracji opozycji, więc jest tłumiony jak wypalony papieros więdnącej odmiany. W każdym razie spalanie jest spektakularne.

Teraz pani przypomniała sobie, jak bardzo NER zepchnęła ją na dalszy plan konferencji NatCon, która została zakazana, ale i tak się odbyła. Bo na jego działania nie ma miejsca w „instytucjach utrzymywanych przez powiernicze samorządy lokalne”.

Cóż, droga Edino, dlaczego miałoby to być? Gdyby Twoje „wykłady” były akceptowane w gminach, w których rządzi nurt polityczny, którego nienawidzisz, można by jednoznacznie stwierdzić, że panie i panowie są masochistami.

Czy słyszałeś o kimś, kto zaprosił na urodziny sąsiada, który codziennie do niego strzela z wiatrówki? Kto by chciał słuchać co za brud, śmieci, podły, kłamca i tak dalej z tytułem „wykład” numer godziny. Miło, że cię nie witają. To nie tak, że jesteś zaskoczony, tylko że jesteś zaskoczony.

Poza tym kto chciałby długo słuchać rzekomego komika, którego teksty sprawiają, że nie sposób się nawet uśmiechnąć, bo brakuje w nich dowcipu?

Polecam Waszej uwadze to samo, co wyznaję w odniesieniu do niezwykle cenionego i kochanego Jánosa Gálvölgyi, który przed zmianą reżimu czynił cuda swoimi genialnymi parodiami, a po zmianie cały jego humor stał się niczym. Dlaczego? Ponieważ, droga Edino, z nienawiści nie da się wycisnąć humoru. Musimy kochać osobę (co), pod którą się podszywamy. To, czyli miłość, jest dla ciebie bardzo trudne.

Piszesz: „Kiedy ukrywa się aktor, wykładowca, dziennikarz, naukowiec, co ciekawe, Balázs Orbán czy Zsolt Bayer nie protestują” . Niestety mylisz porę roku ze stylem, słodki robaczku.

Nie ukrywają Cię, ludzie, z którymi na co dzień walczysz, po prostu nie są Tobą zainteresowani.

Moja sugestia: mniej nienawiści, mniej ego, a życie wkrótce będzie piękne.

Wyróżniony obraz: zrzut ekranu