Z okazji 172. rocznicy śmierci Sándor Petőfi został upamiętniony w sobotę w ramach dni miasta Székelykeresztúr na dziedzińcu dworu Gyárfásów pod gruszą Petőfi. Legenda głosi, że rankiem 31-go pod gruszą Petőfi wyrecytował wiersz „Boli mnie myśl”, przepowiadając rychłą śmierć, po czym gwardia narodowa wyruszyła do Segesvár.
Prelegenci ożywili życie poety, podkreślając jego bohaterską rolę w wojnie o niepodległość 1848-49.
Uroczystości upamiętniające zaginionego przed 172 laty w bitwie pod Héhéreygház poety rozpoczęły się od złożenia wieńca pod pomnikiem Sándora Petőfiego w Székelykeresztúr. Następnie, w towarzystwie Orkiestry Dętej Cywilnej 1895, tłum przemaszerował na dziedziniec posiadłości Gyárfásów, gdzie według legendy spędził ostatni wieczór wybitna postać wojny o niepodległość 1848-49.
Zdjęcie: szekelyhon.ro/László Beliczay
Wieńce złożono tutaj u podstawy gruszy Petőfi. Nawet tyle lat po śmierci poeta uczy determinacji, poświęcenia, współpracy w dążeniu do wielkich czynów, a także poczucia odpowiedzialności związanej z kształtowaniem naszej przyszłości – mówił w swoim wystąpieniu burmistrz Karcag Tibor Szepesi.
„Najważniejszą rzeczą, jakiej nas uczy, jest to, aby nigdy nie rezygnować z węgierskości i wiary w nią” – oświadczył.
Źródło: szekelyhon.ro/László Beliczay
Student teologii reformowanej, Pál Zalán, podkreślał znaczenie pamięci, ponieważ to ona podtrzymuje przy życiu to, o czym marzył Petőfi. Następnie uczniowie Ośrodka Szkolnego im. Zeyka Domokosa swoim spektaklem przywrócili do życia ludzką stronę poety.
„Myślę, że dla Węgrów z Transylwanii nie jest kwestią decyzji, czy chcę poznać historię mojej rodziny, mojego miasta, mojego ludu, bohaterów. To jest dla nas obowiązkowe, powinno być częścią naszego życia” – podkreślił Pál Zalán.
Źródło: szekelyhon.ro
Wyróżnione zdjęcie: László Beliczay
