Poniżej można przeczytać pismo Kardynała Pétera Erdő, Prymasa, dotyczące rozpoczęcia 52. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego (INEC), które Új Ember w dniach 5-12 września 2021 r.
Kiedy papież Franciszek wybrał Budapeszt na miejsce kolejnego Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego w 2016 roku, byliśmy bardzo szczęśliwi, ale i przerażeni. Nie tylko dlatego, że przeczuwaliśmy wielką pracę organizacyjną, jaka nas czeka, ale przede wszystkim dlatego, że myśleliśmy o tym, jak daleko jest koncepcja Eucharystii i kongresu od dzisiejszego myślenia publicznego. Gdzie jesteśmy dzisiaj pod względem edukacji człowieka, zwłaszcza w zakresie kultury religijnej, w porównaniu z tym, co było niemal naturalne w naszym kraju w czasie poprzedniego Światowego Kongresu! Dopiero co wyjaśniliśmy znaczenie kongresu.
„To słowo oznacza nie tylko konferencję naukową, ale zgromadzenie, wspólne świętowanie w pierwotnym znaczeniu”.
Oczywiście było tu przygotowanie naukowe. Trzykrotnie organizowaliśmy w Ostrzyhomiu konferencje naukowe o treści duszpasterskiej, teologicznej i ekumenicznej. Przygotowaliśmy także dokument teologiczny, który został zatwierdzony przez Stolicę Apostolską. Jej tytułem było motto naszego kongresu: „Wszystkie moje zasoby pochodzą od Was”. Jej podtytuł brzmiał: Eucharystia źródłem życia chrześcijańskiego i misją Kościoła. Ten obszerny dokument został opublikowany w wielu językach.
Jednak drugie i najważniejsze słowo, Eucharystia, wymaga ciągłego wyjaśniania. W języku węgierskim potrzebne są co najmniej trzy terminy, aby oddać bogactwo jego znaczenia: Msza Święta, Komunia Święta, Świętość Ołtarza . Ale jeśli myślimy o Eucharystii, prowadzi nas to do Ostatniej Wieczerzy i osoby Jezusa. W Ewangeliach słowa fundacji Najświętszego Sakramentu są poprzedzone uwagą, że Jezus złożył dziękczynienie, połamał chleb i dał go uczniom (Łk 22,19). To jest dziękczynienie, od którego bierze swoją nazwę Eucharystia. Ale liturgia łacińska zachowuje także pierwotną nazwę czynności dokonanej przez Jezusa, kiedy mówi: „Dziękując, błogosławił”. W Ewangelii Mateusza znajdujemy wprost, że Jezus „odmówił błogosławieństwo, potem połamał chleb, dał swoim uczniom i rzekł: Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje” (Mt 26,26).
„Jesteśmy tam w sali Ostatniej Wieczerzy, gdzie Jezus błogosławi zgodnie ze starożytnym zwyczajem wieczerzy paschalnej, i jesteśmy też na Golgocie, gdzie daje za nas swoje Ciało i Krew. Do przodu. Tajemniczy. Nadal. Na każdej Mszy św. Ponieważ jego obecność przesuwa granice przestrzeni i czasu. Rzuca światło na tajemnicę drogi Boga w świecie. Odsłania tajemnicę i powołanie człowieka”.
Ale jak możemy to pokazać na terenie Hungexpo lub na Andrássy út i jak możemy tego doświadczać na co dzień w naszych kościołach? Na to trzeba było odpowiedzieć w ciągu lat przygotowania duszpasterskiego. Dlatego jako wizualny symbol kongresu wybraliśmy krzyż misyjny. Krzyż, który odnoszący sukcesy artysta Csaba Ozsvári wykonał dla misji miejskiej w 2007 roku. W tym krzyżu umieściliśmy relikwie węgierskich świętych i błogosławionych, od czasów św. Istvána i św. Gellerta po dzień dzisiejszy. Dodaliśmy także szczątki ostatnich męczenników, Węgrów i nie-Węgrów z całego Kotliny Karpackiej i okolic. Ponieważ święci pokazują nam, jak możemy dziś nieść obecność Chrystusa w tysiącach różnych sytuacji w naszym życiu, z pomysłową i ofiarną miłością. Krzyż ten odwiedził miasta naszego kraju i krajów sąsiednich. Było to wezwanie do modlitwy, pokuty i uczenia się na przykładzie świętych. W ostatnich latach przejechał ponad siedemdziesiąt tysięcy kilometrów. Zaczęło się od Pałacu Apostolskiego w Watykanie, gdzie zostało pobłogosławione przez papieża Franciszka. Swoją podróż misyjną zakończy na Placu Bohaterów, podczas Mszy św., której również przewodniczyć będzie Ojciec Święty.
Ale nie tylko święci wyniesieni na ołtarze głoszą skutek spotkania Chrystusa w naszym życiu. Byli też żyjący dziś posłańcy Kongresu Eucharystycznego. A tymi posłańcami są znani naukowcy, artyści, wielcy i sławni ludzie, którzy osobiście udali się do wspólnot katolickich, aby dać świadectwo swojej wierze i życiu oraz zaprosić wszystkich na wielkie spotkanie w Budapeszcie. Należy im się szacunek i wdzięczność za ich osobistą pozycję i za to, że przed światem zgodzili się należeć do Chrystusa.
„To nie przypadek, że świadectwa odgrywają ważną rolę w programie samego kongresu. Mężczyźni i kobiety, księża i świeccy z różnych części świata opowiadają o swojej wierze, swojej drodze i szczególnym charyzmacie, który otrzymali dla dobra Kościoła”.
A co powinniśmy zrobić? Możemy czerpać inspirację z życia świętych i świadków, ale mamy też konkretne możliwości działania. Dlatego dzień przed mszą otwierającą kongres na II. Papieża Jánosa Pála oraz w wielu miastach naszego kraju. Działalność charytatywna naszego Kościoła będzie prezentowana od sierpnia na wystawie w Vigado, która dotyczy działalności katolickich organizacji charytatywnych. W pracach kongresu biorą udział tysiące wolontariuszy. Swoją dyskretną służbą pomagają także potrzebującym, proszącym o przewodnictwo, niepełnosprawnym fizycznie i wszystkim tym, którzy potrzebują jasnego słowa i przyjaznej dłoni.
„Powołaniem Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego jest niesienie Chrystusa światu. „Wszystkie moje zasoby pochodzą od ciebie”. To jest nasze motto. A woda źródlana nie zatrzymuje się na progu cerkwi, ale chce ożywić cały otaczający ją świat”.
Cytat jest ostatnim wersem Psalmu 87. A przed tym znajdujemy ogromną wizję. Wizja niebiańskiego Jeruzalem, gdzie Egipcjanie i Babilończycy, Tyryjczycy i Etiopczycy oraz wszystkie ludy, które kiedyś walczyły ze sobą, będą razem. A Wszechmogący zapisuje w księdze życia, że „wszyscy tu się urodzili”. Takie uczucia zrodziły się w nas, gdy postanowiliśmy zachować hymn Światowego Kongresu Eucharystycznego z 1938 roku. W końcu stał się skarbem publicznym i po wielu dziesięcioleciach nadal żyje głęboko w duszach naszego narodu. Wzruszające było usłyszeć w Csíksomlyo w 2019 roku, na papieskiej mszy, że ten hymn od początku do końca śpiewał cały setkowy tłum, i to nawet bez ani jednej zwrotki. Po ponad osiemdziesięciu latach. A może zaśpiewamy to samo, z oryginalną melodią i młodzieńczą, odnowioną melodią, ponieważ dzisiaj wciąż jest na czasie! To Chrystus nie chce eliminować narodów, ale scalać je w pokoju, w atmosferze pojednania, szacunku i miłości. Dlatego tak wielką radością jest dla nas to, że zainteresowanie kongresem jest żywe także wśród Węgrów i sąsiednich narodów.
Wyjątkowym wydarzeniem czwartkowego poranka będzie msza w języku Lovár, z artystycznie zaaranżowanymi melodiami cygańskimi. Po raz pierwszy w historii tekst Mszy św. śpiewany jest w tym języku iw duchu tej kultury. Niech to wydarzenie będzie symbolem spotkania narodów i ich zdecydowanej woli wspólnego życia w miłości.
Jeśli spotykamy się wokół Chrystusa, inaczej patrzymy też na swoje miejsce. Po południu 11 września przed Parlamentem po raz pierwszy możemy usłyszeć słowa prawosławnego patriarchy Konstantynopola Bartłomieja. To on wyświęcił naszego pierwszego króla jako świętego dla prawosławia w Budapeszcie w 2000 roku przed Bazyliką św. Stefana. Nasz kraj jest miejscem spotkania Wschodu i Zachodu. Serdecznie witamy wśród naszych gości patriarchów i biskupów wschodnich katolików i prawosławnych, którzy podzielają z nami wiarę i szacunek dla Najświętszego Sakramentu. Następnie na placu Kossutha zostanie odprawiona Msza Święta, gdzie na projektorze zostanie wyświetlona Święta Korona i Święta Prawica, jako symbol tego, że chrześcijaństwo i Węgrzy kroczyli wspólnie przez tysiąc lat drogą historii. Potem nastąpi procesja z pochodniami ku czci Najświętszego Sakramentu wzdłuż Andrássy út, aż do placu Hősök. Niech droga Najświętszego Sakramentu przyniesie błogosławieństwo naszemu miastu, naszemu krajowi, Europie i całemu światu!
Zwieńczeniem świątecznego programu będzie msza papieska na Placu Bohaterów 12 września. To ostatnie wydarzenie nosi nazwę Statio Orbis. W starożytności w dużych miastach w czasie specjalnych świąt pod przewodnictwem biskupa miejskiego odprawiano tylko jedną mszę. Zgromadziło się tam duchowieństwo i liczna wspólnota religijna, bo wtedy całe miasto niemalże widzialnie zebrało się wokół stołu Chrystusa. Na Mszy Statio Orbis cały katolicki świat symbolicznie gromadzi się wokół ołtarza. Ta celebracja jest szczególnie wspaniała, jeśli ceremonii przewodniczy sam Papież, następca Piotra, którego misją jest umacnianie swoich braci. W tym duchu uczestniczmy we Mszy św. Papieża Franciszka, która jest także naszą, nas wszystkich, dziełem samego Chrystusa i całego Kościoła.
Spotkajmy Jezusa w Budapeszcie!
Zdjęcie: Zdjęcie: IEC 2020
