Jeśli przyjrzymy się doniesieniom z ostatnich kilku miesięcy, bez przesady można powiedzieć, że najczęściej używanym słowem był brak. Brakuje paliwa, kierowców, kontenerów, wiórów, magnezu, AdBlue, a ostatnio także papieru. Jesteśmy świadkami procesów, o których nigdy nie myśleliśmy, że mogą się wydarzyć w naszym życiu, w zglobalizowanym świecie.
Według ekspertów większość niedoborów była spowodowana pandemią, ponieważ w wielu przypadkach różni producenci i przetwórcy zareagowali na zamknięcie światowej gospodarki, zmniejszając swoje moce produkcyjne. Z kopalni wysłano ludzi, z fabryk wyciągnięto linie maszyn, a światowa produkcja zatrzymała się niemal z dnia na dzień. Jednak, jak spodziewało się wielu analityków, odbicie nastąpiło wszędzie dość szybko, ponieważ dochody większości ludzi nie zmniejszyły się lub nie zmniejszyły znacząco w czasie epidemii, ale nie konsumowali.
Dlatego w momencie ponownego otwarcia ogromny odroczony popyt również nagle zalał światową gospodarkę.
Jednak ponowne uruchomienie mocy produkcyjnych nie jest takie proste. Pracownik może otrzymać lepszą ofertę z innej kopalni, a linia maszyn może zostać sprzedana komuś innemu lub przywrócenie jej do eksploatacji może zająć trochę czasu. Nie było więc wystarczających mocy, aby zaspokoić nagle zwiększony, ogromny popyt. W przeciwnym razie niekoniecznie powinno to stanowić problem, ponieważ system powinien być w stanie skorygować się w przypadku takiego zakłócenia. Problem polega na tym, że różne elementy światowej gospodarki zazębiały się na takim poziomie, że praktycznie wszystko ma teraz wpływ na wszystko. Jednak Globe nie stał się mniejszy.
I dlaczego jest to ważne? Ponieważ rozprzestrzenianie się wirusa nie opiera się na globalizacji, ale na podstawie praw natury, więc w różnych częściach świata miał swój szczyt w różnym czasie, a innym razem był w gałęzi rosnącej lub malejącej. A to spowodowało, że aktorzy różnych łańcuchów dostaw byli związani z lekką przesadą co minutę, czasami były zamknięcia, a innym razem otwieranie – a to powodowało zakłócenia, na które będziemy narzekać latami.
Jednym z najlepszych tego przykładów jest przypadek kontenerów. Ze względu na swoją dynamikę epidemia, która rozpoczęła się w Chinach, wygasała tam najszybciej. Dzięki temu produkcja kraju Dalekiego Wschodu natychmiast wzrosła, wznowiono eksport i dziesiątki tysięcy kontenerów wyjechało do Europy i Stanów Zjednoczonych. Ponieważ jednak restrykcje w świecie zachodnim obowiązywały wówczas jeszcze w pełni, nie było do czego wracać, czyli setki tysięcy pustych kontenerów utknęło w różnych portach na całym świecie, zakłócając łańcuch dostaw w takich sposób, że teraz nawet nowe przesyłki nie mogą wejść, ponieważ w całości po prostu nie ma gdzie ich przechowywać.
A co to oznacza dla nas, jako konsumentów? Na przykład, aby nie zamawiać zbyt wielu prezentów świątecznych z Chin lub zagranicy, ponieważ nie dotrą.
Inne powiązanie, które zapowiada koniec globalizacji, może również – po części – pochodzić z Chin. W czasie pandemii w wielu tamtejszych kopalniach ograniczono moce przerobowe, a po wznowieniu gospodarki pojawił się niedobór węgla, który od tamtej pory nie ustępuje. Generatory zasilające elektrownie zostały więc w wielu miejscach zastąpione generatorami benzynowymi. Zwiększony chiński popyt na paliwo to między innymi jedna z przyczyn gwałtownego wzrostu cen benzyny w Europie i na Węgrzech. Jednak drogie paliwo lub jego brak dotarło teraz także do Chin, gdzie ostatnio konieczne było ograniczenie ilości paliwa, które można kupić na stacji benzynowej w tym samym czasie. Stawia to przewoźników w trudnej sytuacji, gdyż znacznie więcej czasu zajmuje przetransportowanie towarów wyprodukowanych w głębi kraju – czy wręcz węgla – do portów na obrzeżach kraju.
Dzięki temu oczywiście będzie tylko jeszcze większy brak towarów i benzyny, co jeszcze bardziej podniesie ceny, a co za tym idzie inflację. Co więcej, proces ten jest daleki od zakończenia, ponieważ prawie codziennie ujawnia się brak nowego podstawowego produktu lub surowca przemysłowego. Oczywiście nawet te firmy, które bardzo ucierpiały w czasie pandemii, nie chcą być w gorszej sytuacji, więc potencjalne straty wolą zrekompensować podwyżkami cen, co spowoduje wzrost inflacji, co oznacza, że ludzkie pieniądze będą coraz mniej warte .
Nie wiadomo jeszcze, gdzie się kończy i czy istnieje lekarstwo na bolączki światowej gospodarki. Pewne jest jednak to, że globalny system zbudowany mniej więcej 100 lat temu rozpada się właśnie teraz, na naszych oczach. To, co możemy zrobić na poziomie naszej własnej społeczności lub kraju, to starać się jak najbardziej uniezależnić od globalnych łańcuchów dostaw. Dążenie rządu do tego jest jasne:
Krajowa kontrola lub przejęcie strategicznych sektorów i infrastruktury (na przykład wykup lotniska w Budapeszcie) wskazuje w tym kierunku, podobnie jak rządowe dążenie do samowystarczalności w jak największej liczbie spraw.
A co możemy zrobić sami? Kupujmy w kraju, a nie tylko żywność! Wspierajmy rodzimy przemysł i usługi, ufajmy węgierskim produktom. Jeśli uda się ustalić taką praktykę konsumencką, będą oni zachęcani do wytwarzania coraz większej liczby produktów lub surowców, które obecnie są dostępne tylko za granicą. Jest nas dziesięć milionów, a dzięki działaniom ekonomicznym ostatnich 11 lat stajemy się silniejsi i bardziej wypłacalni. Możemy zatrzymać znacznie więcej produktów krajowych niż obecnie, więc zróbmy to!
Globalny świat się wali, a my musimy budować na jego miejscu.
Źródło: vasarnap.hu
Obraz: Pixabay
