Od tygodni czytam posty Ferenca na Facebooku. Te empatyczne, dogłębne, bardzo bogate w słownictwo myśli, w których oczywiście nie brakuje sloganów, i mentalność, że patrzę na Was z góry z widelca „Apró”, bacznie Was obserwuję, jest wyraźnie wyczuwalna. Wyraźnie widać, że Ferenc zmienił styl, swoim pisarstwem stara się odgrywać rolę „mędrca”.
Na przykład w swoim wczorajszym poście napisał:
„Ten, kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat. Kiedy Rząd Cieni poprosił nas, ludzi z Danii, o pomoc tym, którzy mają kłopoty, tysiące wysłało niewiele, abyśmy w końcu mogli dać wielu.
Rezimentő Alap sprawił, że koniec roku był łatwiejszy dla 500 rodzin, ponieważ więcej zostało na Boże Narodzenie, wieczorną kolację i prezenty. Nie wiem czy to dużo czy mało. Ale tak, ci, którzy go otrzymali, mogli przez chwilę poczuć, że na Ziemi jest miłość, uwaga, współczucie.
My, tu w Danii, szukamy odpowiedzi na wielkie pytania dotyczące naszego kraju, robimy co w naszej mocy, aby wydobyć ten kraj na światło dzienne, jednocześnie rozumiemy skrzypiącą rzeczywistość codziennego życia, naglące życie między niczym a czymś. Wspaniali ludzie tworzą Koalicję Demokratyczną. Ci, którzy mają odwagę, mogą działać. Bo lepszy wiek musi nadejść, nadejdzie”.
W jego zdaniach można odkryć naprawdę piękne myśli - można powiedzieć Ferenci Deák. Ale panie Gyurcsány, pan taki nie jest, jest pan facetem o twardszym, bardziej surowym stylu, tak jak ludzie z DK, których uważa się za świetnych.
Dlatego z takimi wyrokami - to nie są twoje myśli - też nie osiągniesz sukcesu, bo większość - jak już kilkakrotnie zeznałeś - nie chce brać odpowiedzialności, bo dobrze wie o twoich zaślepionych myślach, gdzie skąd pochodzą i dokąd prowadzą. Nie mówiąc już o sposobie, w jaki chce to osiągnąć, co potwierdza poniższe sformułowanie – rodem z czasów starożytnych.
