Dzisiejsza Słowacja nadal traktuje swoich obywateli pochodzenia węgierskiego jako naród pokonany. W rzeczywistości uważa ich za winnych zbiorowo! Ferenc Kalmár twierdzi w swoim piśmie.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej jednym z najbardziej rażąco antywęgierskich przepisów były dekrety Beneša w Czechosłowacji. Jednym z nich jest Słowacka Rada Narodowa 104/1945. Dekret nr o konfiskacie i przyspieszonym podziale mienia rolnego Niemców i Węgrów, a także zdrajców i wrogów narodu słowackiego.
Po ogłoszeniu dekretów władze czechosłowackie przystąpiły do ich realizacji, ale tu i ówdzie w mechanizmie wkradł się błąd. Jeden taki błąd dotknął społeczności reformowane wokół Rimaszombat (Gömör).
Prawo nie dotyczyło dóbr kościelnych, ale mimo to obowiązywało w tym regionie.
Po zmianie ustroju, właściwe biskupstwo wszczęło kilka procesów restytucyjnych, które niestety nadal toczą się. Restytucja na Słowacji została zamknięta w 2006 roku. Wspomniane konfiskaty nieruchomości nie podlegały jednak ustawom restytucyjnym. Ponieważ 104/1945 nr. dekret wszedł w życie jeszcze przed ustanowieniem systemu komunistycznego.
Innymi słowy, jest to regulacja oparta na pochodzeniu etnicznym, a nie na systemie.
Kolejne ziarnko piasku w maszynie zaowocowało odkryciem na początku XXI wieku: wciąż są Węgrzy lub ich potomkowie, którzy posiadają nieruchomości. Czyli 104/1945 nr. dekret nie został wykonany w niektórych przypadkach.
Nie wiemy, jaki był powód. Wiemy jednak, że w minionym okresie na Słowacji istniał gorliwy urząd, a mianowicie Narodowy Fundusz Ziemi, który przy wsparciu politycznym postanowił naprawić błędy lat 40. XX wieku.
Za każdym razem, gdy zadajemy to pytanie naszym słowackim partnerom, odpowiadają, że są to „przepisy o znaczeniu historycznym, które nie obowiązują obecnie”.
Z drugiej strony słowacki Trybunał Konstytucyjny na wniosek wydał uchwałę stwierdzającą, że
dekrety Beneša są częścią słowackiego systemu prawnego i jako takie mogą być stosowane przez sądy, tak jak to robią.
Według danych zawartych w raporcie Krajowego Funduszu Ziemi za 2020 r., na podstawie którego portal Ujszo.com publikuje w swoim numerze z 4 lutego 2022 r. artykuł, według którego od 2019 r. złożono łącznie 600 wniosków, w których powołując się na decyzje wywłaszczeniowe i listy deportacyjne, domagają się własności dotkniętych nieruchomości.
Jest to ogromny majątek, który automatycznie stał się własnością Słowackiego Narodowego Funduszu Ziemi.
Fakty te pokazują, że dekrety Beneša są dalekie od historycznego charakteru i mają współczesny wpływ. Jest dużo!
Należałoby się spodziewać, że europejski system instytucjonalny, który przywiązuje tak dużą wagę do europejskich wartości, oraz europejska elita polityczna zajmą stanowisko. Jednak najwyraźniej nie radzi sobie z tym.
Źródło, pełny artykuł i wyróżniony obraz: Felvidek.ma / Ferenc Kalmár
(Autor jest współprzewodniczącym Węgiersko-Słowackiego Międzyrządowego Wspólnego Komitetu ds. Mniejszości, byłym sprawozdawcą mniejszościowym Rady Europy.)
