Ale jakże aktualne jest ponowne przywołanie wiersza, którego słuchamy i recytujemy co roku 15 marca od dzieciństwa. Do którego jesteśmy już zbyt przyzwyczajeni i nie działa na nas z taką samą żywiołową siłą, jak w 1848 roku na ówczesnych ludzi. Sekretem efektu tego wielkiego poematu jest to, że kiedy się narodził, nie tylko wyrażał to, czego najbardziej pragnęli wówczas patrioci, ale także nadawał znaczenie późniejszym węgierskim czasom historycznym i nadal tak jest. Innymi słowy, od czasu do czasu jest na czasie!
Weźmy tylko jeden fragment wiersza:
Wstań Węgier, witaj w domu!
Czas jest teraz, teraz albo nigdy!
Będziemy niewolnikami czy wolnymi?
Oto jest pytanie, wybieraj!
Widzimy, słyszymy, a nawet czujemy, jak lewicowo-liberalne siły spiskują przeciwko naszemu krajowi i narodowi węgierskiemu. Robią wszystko w Parlamencie Europejskim i Komisji Europejskiej, aby rozbić tych, którzy się z nimi nie zgadzają, tych, którzy sprzeciwiają się aspiracjom hegemonicznym, Stanom Zjednoczonym Europy, tym, którzy chcą należeć do wspólnoty europejskiej jako państwo narodowe. Więc pytanie jest aktualne:
Będziemy więźniami czy wolnymi?
Oto jest pytanie, wybieraj!
- na boga Węgrów
,
Przysięgamy, że
nie będziemy już więźniami!
Następna zwrotka to prawie II. Przepowiada czasy po II wojnie światowej, kiedy dzięki wielkim mocarstwom byliśmy więźniami obozu sowiecko-socjalistycznego, aż do zmiany ustroju.
Byliśmy więźniami aż do teraz,
nasi przodkowie byli przeklęci,
Którzy żyli i umarli wolni,
Nie mogą spocząć w Szolgaföld.
W dzisiejszych czasach potomkowie ówczesnych mistrzów socjalizmu ruszają każdy kamień, aby lewicowo-liberalne rządy chaosu zawładnęły Europą. Sporo osób z Danii i tych, którzy identyfikują się z nimi mentalnie, którzy uważają się za Węgrów, spiskuje przeciwko narodowi w Parlamencie Europejskim. Dla nich lewicowo-liberalny internacjonalizm jest ważniejszy niż naród. Możemy też nazwać je inaczej:
Nieszczęsny człowiek z Sehonny,
Który nie śmie teraz umrzeć, jeśli trzeba,
Którego życie jest droższe
niż honor jego kraju.
Węgrzy, którzy kochają i szanują swój kraj, doskonale wiedzą, że ci, którzy nie szanują swojej przeszłości, nie zasługują na przyszłość. Chociaż obecnie doświadczamy, jak wiele sił porusza się, aby zakuć naród węgierski w kajdany – migracje, sankcje, wycofanie funduszy unijnych – aby zakuć Węgrów w „łańcuchy”, ale wiemy:
Miecz jest jaśniejszy niż łańcuch,
Lepiej zdobi ramię,
A jednak nosiliśmy łańcuch!
Tutaj z tobą, nasz stary mieczu!
Na razie opieramy się presji, wszelkiego rodzaju głupim tęczowym ruchom, czyli ujarzmiającemu wyczerpaniu narodu, bo od Trianon ufamy, że:
Imię węgierskie znów będzie piękne,
godne dawnej wielkiej sławy;
Co mu stulecia pomazały,
Zmyjmy hańbę!
Miejmy nadzieję, że jak najszybciej „węgierskie imię znów będzie piękne” i pamiętając o tych wszystkich, którzy służyli interesowi i dobru narodu węgierskiego, ufajmy, że przyszłe pokolenia będą czynić to samo.
Gdzie nasze groby są wzniesione,
Nasze wnuki padają na twarz
I
recytują nasze święte imiona z modlitwą błogosławieństwa.
na boga Węgrów
,
Przysięgamy, że
już nie będziemy więźniami!
Bo „Czego chce naród węgierski”? Nic poza tym, co zostało sformułowane w 1848 roku:
Niech zapanuje pokój, wolność i harmonia.
