Koncentrując się na edukacji publicznej, Klub Forum Solidarności Obywatelskiej Miskolc zaprasza intelektualnych patriotów do dyskusji przy okrągłym stole. Chcę zbadać luki, trudności i możliwe rozwiązania. Uczestnikami dyskusji są doświadczeni nauczyciele. Mówią oczywiście o braku nauczycieli, godzinach kontaktowych i godzinach pracy, znaczeniu odpowiedzialności, dyscypliny i dawania przykładu, dokształcaniu i przekwalifikowaniu, ścieżce kariery nauczyciela, wreszcie o wynagrodzeniach.

ATRAKCYJNY

Klub Forum Jedności Obywatelskiej Miskolc we współpracy z Fundacją ÉLETFA na rzecz Kultury Społecznej i Ekologicznej, Stowarzyszeniem Sztuki i Obywatelstwa ÉLETMŰTÁRS, Fundacją Éltető Lélek, Kołem Przyjaciół Poezji serdecznie zaprasza do Domu Nauki i Techniki ( Görgey A. u. 5.) Za dyskusję na temat edukacji publicznej zatytułowaną „ Codzienni pracownicy narodu”

Uczestnicy Okrągłego Stołu:

Dr Tibor Ábrám jest dyrektorem Liceum Reformowanego i Domu Uczniowskiego im. Józsefa Lévaya w Miszkolcu

Gábor Cseke jest dyrektorem Szkoły Podstawowej przy ulicy Fazekasa w Miszkolcu

Csaba Tiszlavicz jest dyrektorem Szkoły Podstawowej Prügyi Móricz Zsigmond

Attila Mokrai jest dyrektorem Budowlanej Szkoły Zawodowej Károly Koós w Miszkolcu SzC

Gyula Holló jest byłym dyrektorem szkoły podstawowej Komlóstető, wiceprezesem CÖF Club Miskolc

Dr Attila Lengyel ny. profesor nadzwyczajny, prezes Klubu CÖF Miszkolc

Współautor: dr Rita Hortai, przewodnicząca Koła

Koło Asztalos Julianna

Edukacja, zwłaszcza edukacja publiczna, jest obszarem funkcjonowania społeczeństwa, który każdy zna i ma doświadczenie, ponieważ jako uczestnik, a później jako rodzic, uczestniczy w tym kształtującym człowieka działaniu.

Nauczyciele, pedagodzy, pedagodzy jako całość, których za Ferencem Mórą słusznie można nazwać robotnikami dziennymi narodu, zasłużyli sobie w latach ubiegłych na uznanie zarówno moralne, jak i materialne. Prestiż społeczny nauczycieli był wyjątkowy nawet w okresie dyktatury komunistycznej. Niestety, to uznanie zostało już zużyte w czasach Kádára, a liberalizacja, która nastąpiła po zmianie systemu, tylko je osłabiła. Po uznaniu społecznym następowało oczywiście „uznanie” materialne, w wyniku którego nauczyciele mogą być słusznie uważani za pracowników najemnych w kraju.

Pamiętajmy, że nie dotyczy to tylko naszego kraju.
Tak jest też w krajach na zachód od nas, które nazywamy rozwiniętymi, jest też mało nauczycieli, zwłaszcza zawodowych, a ich pensje nie należą do najwyższych. Ale i temu zaprzeczyć nie możemy, skoro wszyscy wiemy, bo rozmawiamy o tym między sobą, że spada wykształcenie przyrodnicze maturzystów. Około 20 lat temu mój kolega z uniwersytetu w Debreczynie skarżył się, że ich studentów pierwszego roku trzeba kształcić nie tylko z chemii i fizyki, ale także z matematyki (nie inaczej było w Miszkolcu). Liczby ocen PISA również bardziej dają do myślenia niż cieszą.

Nie możemy kwestionować niskich zarobków nauczycieli. Rząd przyznał też, że jest gotowy do rozwiązania problemu. Gdyby opozycja polityczna nie sprzeciwiała się temu, sprawa prawdopodobnie zostałaby rozstrzygnięta. Związki muszą „walczyć” o płace, ale nie we wspólnej demonstracji nauczycieli, uczniów i rodziców. Moim zdaniem miejsce dzieci w klasie, a nie na ulicy. Chodzą do szkoły, bo jeszcze nie są po to, żeby podejmować samodzielne decyzje w pewnych sprawach, są po to, żeby się uczyć i rozwijać swój charakter. Każdy przykład jest kiepski, ale i tak to powiem. Na początku grudnia wychowawczyni pisze w zeszycie pierwszoklasisty: Dziecko nie umie czytać. Odpowiedź rodzica: Jedzie się tam uczyć. Ale poniższe pytania są poważniejsze. Jak nauczyciel zaklasyfikuje dziecko, z którym protestowali na ulicy. Neta, jak go zdyscyplinujesz? Do tej pory prawa uczniów są zbyt szerokie (nie są nowe od czasu posługi Bálinta Magyara, chcielibyśmy zapomnieć o niektórych ich konsekwencjach, na przykład okrucieństwa uczniów lub rodziców), co będzie potem? Czy dziecko lub rodzic mogą jeszcze surowiej pociągnąć nauczyciela do odpowiedzialności, teraz także za wsparcie na ulicy? Myślę, że to jest naprawdę pedagogika!! Błędem byłoby o tym zapomnieć. Nawet o niegrzecznej, nieraz obscenicznej mowie i znakach używanych na demonstracji! Wokół nich było wielu nauczycieli, ale nie było nikogo, kto powiedziałby, no, nie to! Czy te dzieci będą wtedy rozmawiały z nauczycielem takim tonem?

Organizacje zawodowe powinny zajmować się sprawami zawodowymi, związek zawodowy reprezentacją interesów. Zaproponuj głównym władzom, zainicjuj negocjacje, wyjdź przez okno, jeśli drzwi są zamknięte. Oczywiście w negocjacjach trzeba iść na kompromisy, trzymając się przy tym ich podstawowych zasad, oczekując gotowości partnera do kompromisu. Oczywiście odwrotnie.

W związku z problemem lubię zadawać sobie pytanie, co przegapiłem, że doszło do tej sytuacji. Jestem przekonany, że nauczycielskie związki zawodowe i zawodowe również od tego powinny zacząć.

Dlatego my, cywile, inicjujemy tę rozmowę.
Chcemy zbadać luki, trudności i możliwe rozwiązania. Uczestnikami dyskusji są doświadczeni nauczyciele. Mowa oczywiście o braku nauczycieli, godzinach kontaktowych i godzinach pracy, znaczeniu odpowiedzialności, dyscypliny i dawania przykładu, dokształcaniu i przekwalifikowywaniu się, ścieżce kariery nauczyciela, wreszcie o wynagrodzeniach. Robimy to, aby przyczynić się do podnoszenia poziomu wiedzy i standardów moralnych społeczeństwa. Nie chcemy też zapominać o świadomości, że wrzawa i arogancja nie zastępują zdolności mniejszości do dochodzenia swoich interesów przeciwko większości. Oczywiście, jeśli większość zgodzi się zabrać głos.

Wszystkich zainteresowanych zapraszamy 20 kwietnia 2023 r. od godziny 17:30 do Domu Nauki i Techniki.

Dr Attila Lengyel
jest prezesem klubu CÖF Miskolc

Zdjęcie na okładce: MTI/Balázs Mohai