W projekcie wzięło udział ponad sześciuset darczyńców cywilnych oraz ponad dwustu pracowników fizycznych i mistrzów snycerstwa, którego punktem kulminacyjnym Bramy Sokoró w sobotnie popołudnie.
Pomysł wyszedł od lokalnego przedsiębiorcy Pétera Vajdy ( pisaliśmy o tym TUTAJ ), który wraz z kilkoma lokalnymi przedsiębiorcami rozpoczął proces budowy. Inwestycja o wartości około 30 milionów HUF została zrealizowana w całości dzięki współpracy cywilnej. Marzyciel bramki wyraził radość, że udało się coś zrobić z Sokorópátką dla Węgrów, którzy pozostali za granicą.
– Wyszło z naszych dusz, że chcieliśmy coś stworzyć, a gdziekolwiek ten symbol stoi, komunikuje o węgierskości. Brama Sokoró została zbudowana w 100% przy współpracy obywatelskiej, nie było żadnych przetargów ani pomocy państwa. Tak sobie to wymarzyliśmy. Sześciuset darczyńców i dwustu pracowników, którym zawdzięczamy stworzenie. To, co zrobiliśmy, zrobiliśmy dla naszego narodu, z dobrymi i czystymi intencjami. Już w dzieciństwie uwielbiałam dobre bajki i ta historia z bramą też tak się skończyła.
Jednocześnie powiedział, że prace nie zakończyły się postawieniem bramy, marzyli też o parku i kaplicy dla tego terenu, których realizacja jest jeszcze kwestią przyszłości.
Attila Basák, burmistrz Sokorópátki, w swoim powitaniu nazwał ukończone rzeźbione dzieło bramą wspólnoty. Podziękował wszystkim, którzy brali udział w tworzeniu cudu za współpracę.
– Triumf serca, triumf woli i symbol jedności wspólnoty, który się tu urzeczywistnił
powiedział Ákos Kara, poseł.
Imre Vejkey, przewodniczący-założyciel parlamentarnej grupy modlitewnej, tak o losie narodu mówił: Mimo naszego ukrzyżowania, trzeciego dnia mogliśmy zmartwychwstać. „Dziedzictwa św. Istvána nie można wymazać siłą”. Nie ma innego narodu, który przetrwałby podobne okaleczenia z wiarą, nadzieją i miłością, ale nie tylko przetrwał, nasz kraj znów jest postrzegany jako punkt wyrównania.
Mika Heinczinger wykonał swoją pieśń Gyöngyöt az menzán u jednej stopy bramy, a następnie Roland Tóth poświęcił bramę wodą czerpaną z wód Jordanu. Marzyciele przecięli narodową wstęgę, a tradycjonaliści salutowali z armaty. Na zakończenie uroczystości tłum odśpiewał hymn narodowy Székely.
Głównymi patronami ceremonii otwarcia byli Hortobágyi T. Cirill, opat Pannonhalmi i brat Csaba Böjte, franciszkanin z Siedmiogrodu.
Źródło : civilek.info/kisalfold.hu/vasarnap.hu _
Zdjęcie na pierwszej stronie: Uroczyste przekazanie olbrzyma Székelykapu w Sokorópátka 3 czerwca 2023 r. MTI/Csaba Krizsán
Nasze filmy zrealizowane w Sokorópatce: