Nasza duma! Jesteście naszymi rezerwami złota! Stara prawda mówi, że pieniądze i energia zainwestowane w talent naszych dzieci są jak najbardziej w dobrym miejscu, bo wielokrotnie się zwracają.
Odtąd wszystko, co wydarzyło się w zeszłym tygodniu od środy do niedzieli, było prawdziwym szkolnym przykładem
udało nam się zdobyć pięć złotych medali mistrzostw świata w pięciu konkurencjach olimpijskich w ciągu pięciu dni.
A faktem jest, że za rok, podczas igrzysk w Paryżu, pięć takich olśniewających dni możemy zaliczyć do spektakularnego sukcesu! Pobujajmy się jeszcze trochę w radościach spowodowanych światowymi sukcesami,
świętujemy naszą młodą i utalentowaną, pracowitą i pełną wiary młodzież, ponieważ potwierdzają one raison d'être naszych klasycznych wartości i nadają sens forintom podatkowym inwestowanym w sport.
Każdy, kto miał okazję zobaczyć z bliska mrocznie świecące oczy Máté Kocha, jakie otrzymałem podczas poprzedniego wywiadu, musiał poczuć, że w tym młodym człowieku drzemie siła nie do powstrzymania, która tylko czeka na odpowiednią okazję, by w końcu uciec. Ten moment nadszedł w Mediolanie: Máté Koch, pokonując stawkę, wspiął się na sam szczyt wśród pojedynków indywidualnych!
Powinniśmy świętować Máté przez wiele dni, kiedy Hubert Kós pokonał pole 200 stylem grzbietowym w mokrym wyścigu w Fukuoce!
Wiedzieliśmy, że Hubi ma wiele rezerw, czuł też, że potrzebuje kogoś, kto mógłby wydobyć to, co najlepsze z całej pracy, którą on i Zoltán Magyarovits wykonali w ciągu ostatnich dziesięciu lat w domu -
a potem amerykański trener cudów, Bob Bowman, potrząsnął cylindrem, aby zamiast króliczka wyciągnąć bilet na wyścig 200 osób. Mamy numer startowy odpowiedni do zwycięstwa! Wystarczył sam Hubert Kós i brutalne pływanie, które dosłownie wywracało żołądek, aby urodzić naszego najnowszego węgierskiego mistrza świata w pływaniu!
Męscy szermierze - nie ma na to lepszego słowa - dokonali cudu!
W serii pokonali Koreę, czterokrotnego mistrza świata, kraj bogaty w minerały, który dziesięć lat temu nie szczędził pieniędzy, wysiłku, analiz i na nowo napisał samą istotę dyscypliny szermierki męskiej. Swoimi skokami, seriami przypominającymi szparagi, które zawstydzają gimnastyków, i czasem reakcji przypominającym nagrania z szybkości, zajmowali najwyższe miejsce na podium aż do zeszłego piątku. Bo wtedy nasza złota drużyna, kwartet Szilágyi-Decsi-Szatmári-Gémesi, nasi muszkieterowie, przybyli, aby udowodnić: tak, istnieje „tak święta wola”, dzięki której można osiągnąć upragniony cel, jeśli włoży się tyle pracy, tyle energii i wiary w propagowanie własnej wiedzy!
Ostatni as Árona Szilágyi był podnoszącą na duchu symfonią, po prostu NIE ma obecnie większej postaci w tym sporcie na świecie.
Jeśli wspomnieliśmy o symfonii w męskich szermierzach, to nie przychodzi nam do głowy nic innego, jak fakt, że podczas finału męskiej piłki wodnej w Fukuoce „podniosło się morze” i popchnęło reprezentację Węgier do rzutów karnych z pięciu metrów z takimi falami, że przynajmniej unosiło to nasz brzuch. Na szczęście węgierski bramkarz Vogel Soma nie musiał się niczym martwić, wręcz na te minuty jego nerwy doskonale się uspokoiły - obronił cztery rzuty karne z siedmiu! Ale fakt, że Vogel obronił osiem z 12 strzałów z 5 metrów w prostej fazie eliminacji Pucharu Świata, jest chyba jeszcze bardziej wymowny.
Grecki dramat w wodzie: węgierska męska drużyna polo została mistrzem świata
Co może kryć się w tej strzelance z twarzą dziecka, skąd bierze się ta godna pozazdroszczenia pewność siebie, wiedza i wola?
No i stąd czerpie siłę kapitan Zsolt Varga, który jeszcze przed finałem pieścił wodę basenu – z tej pokornej, bezlitosnej pracy, z tej ludzkiej, uczuciowej, niemal ojcowskiej relacji i wzajemnego szacunku, dzięki do którego nasi mistrzowie w ciągu ostatniej dekady dojrzeli najpierw jako trenerzy młodzieżowi i klubowi, a później na kapitanów federacji. Złoty medal zdobyty ponownie po dziesięciu latach był tak dobry nie tylko dlatego, że po prostu stał się nasz, czy też dlatego, że odcisnął piętno na historii sukcesu nowej ery, ale także ze względu na sposób, w jaki go zdobyliśmy: nawet w Hollywood nie piszesz bardziej wystawny scenariusz na zakończenie takiej serii!
To tak, jakby ten sam flow został złapany przez nasze szermierki kilka tysięcy kilometrów dalej w Mediolanie! Finał kobiet był żywym przykładem tego, że to, co wydarzyło się w Kairze w zeszłym roku, nie było jednorazowym przypadkiem ani jakimś cudem. Kobiecy kwartet Pusztai-Battai-Szűcs-Márton nie tylko był w stanie odrobić bardzo znaczącą niekorzyść, ale dzięki idealnie wymierzonej w czasie zmianie, po zeszłorocznym spoliczkowaniu, ponownie spektakularnie pokonał Francuzki!
Niech żyją dziewczęta, węgierska kobieca drużyna miecza ponownie mistrzynią świata!
Można to rozwiązać tylko przez powtórzenie tego wszystkiego w przyszłym roku przed paryską publicznością!
