Być hipokrytą czy nie? Dużo szumu narobił słynny aktor opozycji Ervin Nagy, że swoimi „tzw. rolami społecznymi” na nienawiść do prorządowych obywateli zarabia. Złożył oświadczenie do wszystkich po lewej stronie. Chciał być fajny, ale okazał się fajny. Chciał być uczciwy, ale stał się bachorem. Jak więc powinniśmy się odnieść do bycia znokautowanym w boksie dobrowolnym?

Ja sam reprezentowałem bardziej powściągliwy głos po niedzielnym KO, ale szczerze mogę powiedzieć, że było kilku prawicowych kolegów, z których memów i postów mogłem się pośmiać w nieartykułowany sposób. Oczywiście po pewnym czasie zrobiło mi się naprawdę szkoda biednego Ervina Nagy'ego (nie w sensie finansowym), bo haczyki Attyli Árpy musiały boleć, a dla jego rodziny musiało to być cholernie złe uczucie widzieć mnóstwo obrzydliwych żartów do nich. Myślę, że szybko to ucichnie, bo po pewnym czasie zrobi się nudno, a i tak meczów będzie więcej.

No cóż, wracając do kwestii moralnej, czyli czy wypada się śmiać, skoro wycierają tobą podłogę po Twojej ciągłej i często pompatycznej krytyce rządu. Jestem Amondo. Jeśli główny bohater Kincsema (a może to był koń?) zostanie zestrzelony w ciemnej uliczce, wtedy kieruję do niego całą moją sympatię, czy to z powodów politycznych, czy z jakichkolwiek innych powodów.

Ale kiedy dobrowolnie podejmie się, mam taką nadzieję, występu w tandetnym show za ogromną sumę pieniędzy, wówczas sytuacja dziecka jest inna. Ervin nie będzie miał nic innego...

Nie zrozumcie mnie źle, naprawdę widzę wartość sportową walk. Uważam za godne szacunku, że ludzie, którzy w zasadzie są amatorami, mają odwagę wejść na ring przy minimalnym przygotowaniu i niezależnie od tego, czy wygrywają, czy przegrywają, wykazują się odwagą i biją się, gdy jest to konieczne. Prawdę mówiąc, skomentowałem post Dopemana Laci, który ma doświadczenie w boksie, że Ervin z pewnością mógłby znokautować mnie i wielu z nas. Ale tak się złożyło, że nie spotkał mnie, ale Attilę Árpę. (Był ktoś, kto tymczasowo zmienił jego zdjęcie profilowe na Árpá na Facebooku.) Więc się zgodził.

Nie tylko porażka, ale i fakt, że choć genialny wynalazek tego RTL Klubu funkcjonuje przede wszystkim jako program rozrywkowy, to połowa kraju w sensie politycznym i tak poprze tego, który wystąpi przeciwko Nagyowi. I nie ma znaczenia, że ​​Starbox nie ma absolutnie nic wspólnego z polityką. Chyba, że ​​kanał z założenia czuje się ideologicznie bliższy noÁrowi i Ervinowi Nagy’emu, który wygrał swój mecz, tak jakby Attila Pataky lub Gabi Tóth mieli się z kimkolwiek zderzyć.

Ervin Nagy, który wcześniej pamiętał swoją młodość jako małomiasteczkowego Rocky Balboa, został stracony w półtorej minuty przez Árpę, który natychmiast stał się honorowym zwolennikiem Fideszu wśród setek tysięcy Węgrów i gdyby tylko osiągnął wystarczająco dużo z Bongyorem łamacz serc, żeby odtąd znęcać się nad prawicową częścią kraju o mniejszej twarzy, to nawet za taką cenę było to warte swojej ceny.

Mówię to jako żart.

A jeśli za tę cenę niech przyjedzie Áron Molnár, który według bardziej zorientowanych ode mnie był gwiazdą z dużymi kontaktami, który w niedzielę wszedł na ring z maksymalnym skupieniem i choć jego nieznajomy przeciwnik próbował, nie było wątpliwości, że wiadro opozycji na rynku bluz zmiażdży tego faceta. Ci, którzy znają boks, mówią również, że Áron nie szanował swojego przeciwnika zgodnie z duchem tego sportu, chciał go zabić. Tego nie wiem, ale nie zdziwiłbym się.

Rola opozycji modowych aktorów spełniła się zatem. Wśród dowcipów najbardziej dowcipny jak dotąd widziałem w wykonaniu Daniego Bohára, który ostatnie cztery ciosy Árpy oznaczył latami czterech wyborów parlamentarnych, w których z definicji Fidesz był obciążającą Árpą, a Nagy cierpiał i spadając na ziemię.

I odpowiedzieć na pytanie. Można się radować, co to jest, bardzo! Tylko nie przesadzaj, Bélas!

Mecz Ervina Nagy'ego z Attilą Árpą można obejrzeć TUTAJ

Przestrzeń ruchu/Kristián Lentulai

(Źródło zdjęcia: Facebook/Attila Árpa)