Świat w dzisiejszych czasach nie funkcjonuje dobrze, bo nie mamy o nim realnej wiedzy, bo wszystko rozcięliśmy na kawałki i nie pozwalamy, żeby wszystko w nas samych, w nas samych, się zjednoczyło i sami odkryli całość. Napisane przez Katalin Kondor.
Trudno zaprzeczyć, że świat znajduje się na najniższym poziomie moralnym. Wystarczy wziąć do ręki pojedynczy artykuł prasowy czy gazetę codzienną i wyleje się na nas intelektualny brud, wiele faktów wywróconego do góry nogami świata.
Nie ma wyjątków, mało kto jest w stanie uciec przed brudem. Wiadomości dotyczą zbrodni pedofilów, zlecania morderstw, defraudacji osób na kierowniczych stanowiskach i demonstracji rolników, którzy chcą prosperować – także tutaj.
„Wielcy ludzie” regularnie i nielegalnie próbują ingerować w życie suwerennych krajów, umieszczają na ważnych stanowiskach jedwabnych miliarderów przechwalających się swoim majątkiem, myślą o zalegalizowaniu narkotyków, chcą nakarmić mieszkańców naszej chorej planety z zastępczymi błędami w przyszłości i nawet nie ukrywają, że przy pomocy nauki mogą wywołać nawet trzęsienia ziemi, mogą też wywołać burze i zabójcze deszcze.
Nie będę już wymieniać, ziemia się gotuje, jej mieszkańcy się buntują, większość z pewnością myśli o tym, co mówi przysłowie: „mamo, nie chciałam takiego konia”.
W okresie tak zwanej „zmiany systemowej” wielu entuzjastycznie nastawionych ludzi myślało, a raczej miało nadzieję, że w końcu nadejdzie czas, kiedy będziemy mogli wreszcie żyć bardziej racjonalnie, z większym szacunkiem dla przyrody, w swego rodzaju rousseauowskiej harmonii, w potrójna jedność ciała, duszy i ducha. Zgodnie z wymogami teorii o nauce o powiązaniach, o której Mária Szepes i sporo innych myślicieli pisała i mówiła tak wiele – ku radości i zbudowaniu wielu.
Wśród nich był niestety także nieżyjący już fizyk i geograf Gábor Géczy, który właśnie wtedy skończyłby 61 lat.
Wielokrotnie mówił o tym, jak dzisiejsze nauki przyrodnicze dostarczają wiedzy na poziomie fizycznym, poziom duchowy obejmuje sztukę, a poziom duchowy to świat religii i filozofii. I tak jak człowieka nie można podzielić na trzy części, tak i nauki nie należy dzielić na części. Mária Szepes nazwała ten pogląd nauką o powiązaniach. I zawsze dodał, że powodem, dla którego obecnie świat nie działa dobrze, jest to, że nie mamy o nim prawdziwej wiedzy, ponieważ wszystko rozbiliśmy na części i nie pozwalamy, aby wszystko się w nas, w nas samych, zjednoczyło. i sami odkrywamy pełnię.
Jeśli do tego dodam, że wielu badaczy mózgu wypowiadało się już o tym, że grzechem jest zaniedbywanie edukacji artystycznej, edukacji oddziałującej na duszę, a nawet uzupełnili swój pogląd faktem, że bez niej nauczanie i wiedza o świat fizyczny jest bezwartościowy, to warto rozważyć ich opinię.
Gábor Géczy także słyszał o prawie jest-jest. Nie miałem o tym pojęcia, ale odpowiedź na to pytanie dostałem w jednym z raportów, które z nim sporządziłem. Oto ona: „Oznacza to, że chcemy umieścić wszystko w jednej szufladzie i tylko w jednej szufladzie. Świat działa w ten sposób, że wszystko jest na każdym koncie. Siedzimy w małych ludzkich pudełkach, powiedzmy, na ósmym piętrze i nie mamy pojęcia, kto siedzi pod nami na siódmym. Jest to typowe dla naszego dzisiejszego życia. A największym problemem świata jest to, że nie ma znaczenia, czy wierzymy w Boga, czy nie, bo i tak jesteśmy istotami twórczymi, że odbierają człowiekowi możliwość tworzenia.
Próbowałem polemizować z tym poglądem, twierdząc, że na świecie jest bardzo wielu zdolnych, kreatywnych ludzi, którzy tworzą i tworzą wartość, jednak nie mogę zaprzeczyć, że wiele osób nadużywa swojego talentu twórczego, na przykład tworząc morderczą broń i wynalazki zabijające przyrodę .
Na to odpowiedział, że jest to wiek ciemności. Cytuję jego słowa. „Na przykład świat staje się coraz bardziej pojedynczy. Nikt nie ma odwagi podjąć się czegokolwiek, więc nikt nie ma odwagi tworzyć. Nasze życie toczy się na przenośniku taśmowym. Dawniej, gdy rolnik wstawał, myślał, że potrzebuje grabi, bo stara się zepsuła, a w południe zrobił nową. Dziś działa to w ten sposób, że zbiera się komisja, długo dyskutuje się, czy da się wykonać grabie, a potem odrębna społeczność inżynierów projektuje osobno poszczególne zęby i rękojeść, a niektórzy pracownicy je wykonują. Następna osoba złoży to w całość. To nie jest twórczość, ponieważ ten konkretny wykwalifikowany robotnik przez cały dzień wyrabia tylko dwa lewe zęby grabi. W jakiś sposób podzieliliśmy świat tak bardzo, że wypadliśmy z całości. I to jest złe.”
Próbowałem argumentować, mówiąc, że być może większym problemem jest to, że świat stał się niesamowicie zależny od pieniędzy.
Na co on: „Rzeczy w tym, że pieniądze są tylko konsekwencją. Pieniądze to wcielony strach, nic więcej. Strach powstał i opiera się na tym, że czegoś na świecie jest za mało. I myślę, że świat jest tak stworzony, że wszystkiego jest pod dostatkiem.” Nieważne, jak bardzo się rozmnażamy? Zapytałam.
Na co on: „Nawet wtedy. Jest tylko jeden przypadek niedoboru, kiedy niewielka grupa ludzi, powiedzmy jedna dziesiąta, twierdzi, że dziewięćdziesiąt procent towarów należy do mnie.
Teraz to się dzieje. Ale pytam: dlaczego nie odważymy się im tego odebrać? Ponieważ się boimy. Strach, który tworzy pieniądze i który powoduje, że wielu ludzi nie jest w stanie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb nawet ośmiogodzinną pracą w kuchni.
I wrócę do „jest-jest”. Dziś albo pracujemy, albo bawimy się, albo odpoczywamy. Modlimy się online. Ale pytam, czy nie można wykonywać pracy w taki sposób, aby sprawiała radość? A może powinien odpocząć? Opowiem Ci jak dziś wygląda praca intelektualna. Jedną czwartą tego czasu poświęca się na pisanie wniosków, połowę pozostałego czasu na wszelkiego rodzaju administrację, a to, co pozostaje, to być może faktyczna praca. Problem w tym, że my też to robimy rutynowo.
Świat ten funkcjonował normalnie przez wiele tysięcy lat, mniej więcej służąc ludziom, którzy mogli w nim żyć i umierać po ludzku. Kilkaset lat temu coś się stało ze światem i zwykle mówię, że stało się to wirusowe.
Problemem nie są tu niektórzy ludzie, wąska grupa, nie warstwa opresyjna, ale w zasadzie wirus, który wkradł się do myślenia. Błędna informacja, która skłoniła ludzi do walki zamiast tworzyć i kłamania zamiast żyć w miłości. Spójrz, ile pozorów jest pełny świat. Mówię, że ludziom żyjącym z takimi rzeczami brakuje miłości w życiu. A zamiast tego „nadrabiają”, aby przynajmniej można było im pozazdrościć. Najważniejszą kwestią jest to, że powinniśmy wyłączyć strach z naszego życia.
Sto lat temu ludzie pili konsekrację, mówiąc: Bóg, Boże. Zatem każdy z nich widział Boga w drugiej osobie. Aby stać się takimi, musielibyśmy wyłączyć swoje lęki.
Nie powinniśmy się bać, że zabraknie jedzenia, miejsca do życia i tak dalej. A jeśli zdamy sobie sprawę, że dom możemy sobie zbudować w niemal tydzień, to zastanawiamy się po prostu, po co miałbym brać ten kredyt? Dlaczego popadam w długi na trzydzieści lat? Nie jest nam też trudno wyprodukować własną żywność i jeśli zdamy sobie z tego sprawę, to ponownie zadajemy sobie pytanie, dlaczego mielibyśmy umrzeć z głodu, jeśli stracimy pracę? I co najważniejsze, tymczasem – bo człowiek porusza się totalnie – pozostaje zdrowy. Nie może zachorować. Innymi słowy, jeśli ktoś zda sobie sprawę, do czego jest zdolny stworzyć, strach po prostu go nie powstrzyma. I znowu będziesz mógł żyć jak człowiek.”
Cóż, zacytowałem powyżej tylko jedną część naszej poprzedniej długiej rozmowy, także dlatego, że czułem, że powinniśmy znaleźć jakieś lekarstwo na przerażające i beznadziejne zjawiska, o których mowa w pierwszym akapicie mojego artykułu o wydarzeniach na świecie, który włączyły się same i teraz stają się codziennością.
Zainicjowanie dialogu o tym, że świat czeka na zmianę godną człowieka. Bardziej sprawiedliwa połowa świata.
Inteligentne myśli i plany są i powinny być niezbędne do zmian. Są tacy. Trzeba po prostu stawić im czoła. Wiem, że wiele osób uważa takie myślenie za naiwne. Najwyraźniej także to, co powiedzieli Mária Szepes i Gábor Géczy. Ale przynajmniej mogliśmy o nich porozmawiać. Ponieważ tak nie może być, nie możemy pozwolić, aby świat mówił o pedofilach, bezbożnych rabusiach, żądnych pieniędzy potworach, zabójcach i hienach wojennych.
