Ksiądz János Rónaszéki wraz z proboszczem Zoltánem Horváthem założyli w tym miesiącu Fundację Franciscus, której celem jest upublicznienie pracy teologicznej i wizerunku papieża Franciszka w Kościele, a tym samym poprawa domowego postrzegania Ojca Świętego. Wywiad.

Zdaniem księdza Janó, aby zrozumieć papieża Franciszka, niezbędna jest znajomość tła teologicznego, z którego pochodził, obejmującego odnowę Kościoła Ameryki Łacińskiej na przestrzeni czterech–pięć dekad. Synodalność, schizma, błogosławieństwo par homoseksualnych i zwracanie się do młodych ludzi – wyczerpujący wywiad na temat aktualnych problemów Kościoła.

Dlaczego ważna jest dla Ciebie osoba Papieża Franciszka i troska o jego dzieło teologiczne?

Papież Franciszek był pierwszym, którego wybór pamiętam. Byłem nastolatkiem i jego pierwsze przemówienia mnie poruszyły. Kiedyś codziennie ukazywały się jego poranne kazania mszalne i zacząłem je czytać. Poczułem, że reprezentuje inny rodzaj światopoglądu, duchowość, z którą wcześniej się nie spotkałem. Poczułem, że to, co powiedział, jest autentyczne i prawdziwe, więc czytałem go coraz więcej. Mogę powiedzieć, że papież Franciszek zapewnił mi największy rozwój duchowy podczas lat seminaryjnych. Później napisałem także moją pracę magisterską na temat jego teologicznego i duchowego wykształcenia, co jest mniej zbadanym tematem na Węgrzech. Wielką przyjemnością było dla mnie możliwość osobistego spotkania z Ojcem Świętym podczas Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego. Pełniłem funkcję diakona na mszy papieskiej, więc przez cały czas byłem obok papieża Franciszka. Uścisnął także dłonie członkom asystencji i ta krótka chwila była dla mnie przeżyciem na całe życie.

Cała jego obecność promieniowała naturalnością, czuło się, że przez niego działa Bóg.

Kiedy odwiedził nasz kraj w kwietniu ubiegłego roku, nalegał, abyśmy byli proaktywni i podejmowali odważne ryzyko. Tak wpadłem na pomysł, że świetnie byłoby stworzyć fundację, której celem byłoby pogłębianie jego teologii i wizerunku Kościoła. Razem z moim przewodnikiem duchowym, księdzem Zoltánem Horváthem, proboszczem parafii z Terézváros, założyliśmy Fundację Franciscus, której liderami, współpracownikami i wolontariuszami są głównie harcerze, a także dorośli i młodzież z Regnum. Podstawowym celem Fundacji – wyznającej wartości chrześcijańsko-katolickie – jest opieka nad intelektualnym, czyli duchowym i teologicznym dziedzictwem Papieża Franciszka oraz wspieranie i realizacja działalności misyjnej – duchowej i społecznej, związanej z wynikające z tego. Naszym wielkim planem jest otwarcie we wrześniu fundacji, chrześcijańskiej kawiarni misyjnej non-profit w 5. dzielnicy, w pomieszczeniach biurowych szkoły Ward Mária, zwanej Café Francesco, która będzie służyć jako miejsce spotkań młodych chrześcijan, jak a także miejsce dyskusji o wierze i Kościele.

Naszą główną motywacją przy fundacji jest poprawa opinii o Papieżu Franciszku.

Wytworzony przez niego wizerunek jest w naszym kraju nieco wypaczony, można powiedzieć, że padł ofiarą „zamachu charakteru”, gdyż wielu postrzega go – w pejoratywnym sensie – jako przywódcę liberalnego.

Jednak to wcale nie jest prawdą. Ktokolwiek czyta lub słucha jego przemówień, staje się całkowicie jasne, że jest to osoba szczególnie konserwatywna. Papież Franciszek wnosi innowacyjność i otwartość nie poprzez zmianę treści nauczania Kościoła, ale poprzez swój styl i sposób mówienia, zachowując jednocześnie wartości konserwatywne. Widzę, że taka jest droga Kościoła w XXI wieku. Musimy zmienić komunikację, wyjść na peryferie, stawić czoła problemom społecznym i być obecnymi wśród ludzi, zachowując jednocześnie wartości katolickie. Moim celem jest upowszechnienie wizerunku i stylu papieża Franciszka w Kościele. Fundacja Franciscus jest do tego narzędziem.

Wspomniał Pan, że zbadał Pan zaplecze teologiczne papieża Franciszka i uważa, że ​​należy mieć tego świadomość, jeśli chcemy zrozumieć jego dzieło. Czy mógłbyś przedstawić także czytelnikom?

Wiele osób uważa, że ​​w Kościele w roku 2013, począwszy od XVI, mogło wydarzyć się coś dziwnego. Benedykt zrezygnował i nie wiadomo skąd pojawił się ktoś z Ameryki Łacińskiej, który nagle zasiadł na tronie św. Piotra. Papież Franciszek był nieznany europejskim wierzącym, wielu uważało go za niepoważnego. Jeśli jednak przeczytamy trochę więcej o tym, kim naprawdę jest, zdamy sobie sprawę, że jest nie tylko powszechnie znany, ale był bardzo ważną osobą jeszcze przed swoim wyborem w Kościele Ameryki Łacińskiej, czyli XX-XXI wieku. XIX w. uległ zasadniczym przemianom. Trwający 40-50 lat proces przyniósł istotne zmiany, cały Kościół światowy zwrócił uwagę na Amerykę Łacińską, gdzie Kościół lokalny próbował stanąć na własnych nogach, sformułować swoją tożsamość jako niezależnego podkościoła Kościoła katolickiego noszącego latynoamerykańskie korzenie. cechy. Proces odnowy odbywał się pod przewodnictwem Rady Biskupów Ameryki Łacińskiej (CELAM), której przewodniczącym w latach 2005–2011 był Bergoglio, arcybiskup Buenos Aires, późniejszy papież Franciszek.

Najważniejszym akcentem teologii papieża Franciszka jest teologia ludowa, będąca specyficzną argentyńską wersją nurtu teologii wyzwolenia. Ameryka Łacińska to biedny region, panuje tam duża niesprawiedliwość społeczna, a różnice między różnymi warstwami społecznymi są ogromne. Lokalni teolodzy w poprzednim stuleciu zdawali sobie sprawę, że Kościół musi w jakiś sposób odpowiedzieć na te wyzwania. Teologia wyzwolenia głosi ludziom odkupienie Chrystusa w taki sposób, że nie jest to tylko kwestia duchowa, ale że odkupienie wpływa także na sytuacje społeczne. Ma na celu niesienie wyzwalającej mocy odkupienia Chrystusa biednym, marginalizowanym przez społeczeństwo. Niestety, później rozpowszechniły się negatywne tendencje tej teologii, przybierając charakter walki klasowej.

Teologia ludu jest specyficznie argentyńską wersją teologii wyzwolenia, która nie ma już na celu jedynie przywrócenia porządku społecznego; W centrum stawia lud Boży i szuka sposobów głoszenia ewangelii w kulturze konkretnego ludu. Jest to pytanie aktualne, ponieważ kultura stale się zmienia, a Kościół musi znaleźć nowe drogi ewangelizacji. Teologia ludowa nie ma charakteru spekulatywnego czy abstrakcyjnego, lecz wpływa na życie codzienne, a poczucie wiary ludzi odgrywa w niej ważną rolę.

Kiedy papież Franciszek zwraca się bezpośrednio do ludzi, kiedy mówi o biednym Kościele, wnosi do Kościoła światowego produkt odnowy Ameryki Łacińskiej,

i oferuje sposób widzenia, który narodził się już w tym regionie, ale nadal jest nieznany części europejskiego świata.

Cały artykuł można przeczytać na blogu 777!

Wyróżnione zdjęcie: János Rónaszéki (Flóra Katona)