Niech Bóg błogosławi Kati Kovács, która obchodzi swoje 80. urodziny!

Podróż fajnej dziewczyny z Egeru do tablic reprezentujących świat. Portret.

Kati Kovács, piosenkarka wielokrotnie nagradzana przez Kossutha i Ferenca Liszta, obchodzi swoje urodziny 25 października. Jest jedną z odnoszących największe sukcesy węgierskich performerek o wyjątkowym głosie. Portret banku danych prasowych MTVA.

Urodził się 25 października 1944 roku w Verpelét w hrabstwie Heves. Jego ojciec był kierowcą ciężarówki, a po rozwodzie rodziców został z matką i dwójką rodzeństwa. Pierwsze dwadzieścia lat spędził w Egerze, kiedy był w szkole, awanturnicze, zirytowane dziecko otrzymało przydomek „Kati Dynamite”, a jego ulubiona rozrywka, sport, odegrała dużą rolę w rozwoju jego osobowości. Z muzyką zaczął się interesować już w szkole średniej: śpiewał piosenki Little Richarda z amatorskim zespołem licealnym, a ponieważ interesował się wówczas głównie jazzem, próbował w domu naśladować występ Elli Fitzgerald.

Kto wie co?

W 1962 roku po raz pierwszy złożył podanie do Ki mit tude?, ale nie udało mu się za pierwszym podejściem, zgodnie z rozumowaniem: „nie śpiewa, ale krzyczy”. Był tak rozczarowany całą sprawą, że nawet nie chciał próbować ponownie, ponieważ jego matka nieświadomie zgłosiła go do konkursu w 1965 roku. Został pierwszym i to był początek jego kariery. Na konkursie towarzyszył jej zespół jazzowy z Debreczyna, którego pianistą był Tibor Koncz, jej późniejszy mąż, mentor i kompozytor.

Nie będę twoją zabawką

Lekarka-pisarka, która przeprowadziła się z Egeru do Budapesztu, zaczęła studiować na wydziale jazzu Akademii Muzycznej Bartóka Béli, ale nadal było jej ciężko, lekarz kupił jej nawet buty dla Ki mit Tudé. W 1966 roku został uczniem Studia Tańca Radia i w tym samym roku został także zwycięzcą I Festiwalu Piosenki Tanecznej z piosenką Nem leszek a gyátszered. W drugiej połowie lat 60. pojawiło się wiele utalentowanych wokalistek, ale na szczytach list popularności – podobnie jak wielka trójka zespołów beatowych – Illés, Omega i Metro – szybko wyłonił się konkurencyjny „triumwirat”:

Zsuzsa Koncz, Kati Kovács, Sarolta Zalatnay. W przeciwieństwie do pozostałych zespołów nigdy nie byli razem na scenie i nie zależało to od Kati Kovács.

Prostota i naturalny urok

Film odkrył go w 1967 roku: po długich namowach przyjął rolę w pierwszym filmie Ferenca Kardosa „Wakacje”. W 1968 roku otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki roku za role w filmach The Gone Day i Headshot, a w tym samym roku zagrała także główną rolę w filmach Holdudvar, Fényes selek i A hamis Izabella. Jego bezpozowa prostota i naturalny urok ugruntowały się na kinowym ekranie.

Daj mi deszcz, Panie

Choć materiał dźwiękowy i niemal pięciooktawowa skala głosu czyniły go odpowiednim do śpiewania najtrudniejszych utworów jazzowych, gospel, duchowych i bluesowych, to w celu zdobycia i utrzymania popularności wybierał przeboje lepiej odpowiadające potrzebom publiczności (Teraz należy się zatrzymać, Wokół starego domu itp.). Będąc stale koncertującym w kraju i za granicą, po raz drugi wygrał Festiwal Piosenki Tanecznej: w 1972 roku zatriumfował pierwszym węgierskim duchem rocka, Add már Uram az esőt. Na początku lat 70. dwukrotnie zwyciężył w radiowym konkursie muzyki rozrywkowej „Choose Your Choice”, w 1972 r. został zwycięzcą międzynarodowego festiwalu piosenki tanecznej w Dreźnie i festiwalu piosenki country w Castlebar w Irlandii. W 1974 roku został wybrany najpopularniejszym zagranicznym piosenkarzem w NRD i gwiazdą roku w Anglii na liście magazynu Music Week.

Współpracował także z Hofim i Jánosem Koósem

nawet najlepsi autorzy chętnie pisali dla niego piosenki. W 1974 i dwa lata później wraz z Gáborem Presserem i LGT nagrał dwie płyty z takimi hitami jak Rock and Roll, Szólj rám, ha kanzo sángelok, The Rain i I czy Close to the sun. W 1978 roku napisano dla niego wyjątkową płytę, której autorzy, Levente Szörényi i Anna Adamis, nie współpracowali ani wcześniej, ani później. W międzyczasie powracał wielokrotnie do tradycyjnej muzyki tanecznej, a utwory „If I See You Next”, „Summer in India”, „Encountering an Old Love” i inne utwory nagrane w tych latach stały się ponadczasowymi hitami. Współpracowała także z zespołem V'Moto-Rock przy dwóch płytach (1979, 1983), utwory skomponował jej drugi mąż, István Lerch - klawiszowiec zespołu. Sam napisał teksty do wielu swoich pieśni, m.in. aranżację słynnej ścieżki dźwiękowej Vangelisa (Podbój raju - 1492). W latach siedemdziesiątych dużo współpracował z Gézą Hofim i Jánosem Koósem w gatunku parodii muzycznej.

Dla niego śpiewanie jest pasją i sposobem na życie

Wiem, że się do tego urodziłem. Naprawdę jestem tym, kim jestem, odkąd to robię, i pozostanę tak długo, jak będę mógł to robić

oświadczył.

Kati Kovács jest rekordzistką: wydano 42 największe hity i 92 single, z czego 25 za granicą. Jego nagrania znalazły się na ponad trzystu składankach, a w swoim repertuarze ma co najmniej 500 utworów. Jego płyty sprzedały się w ponad dziesięciu milionach egzemplarzy na całym świecie, a on wydał najwięcej solowych płyt w historii węgierskiej produkcji płytowej. W kraju jego piosenki były przez większość czasu nagrywane i wykonywane w języku angielskim, niemieckim, francuskim, fińskim, hiszpańskim, włoskim, czeskim i rosyjskim.

W 1986 r. otrzymał Nagrodę im. Ferenca Liszta, w 1994 r. otrzymał Mały Krzyż Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej, a w 2011 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim. W 2014 roku otrzymał Nagrodę Kossutha „za jego gatunkową rolę w węgierskiej kulturze muzyki rozrywkowej, za niezwykle popularną i nieporównywalnie bogatą działalność w zakresie sztuk performatywnych, popularną poza naszymi granicami, w uznaniu jego wieloletniej kariery artystycznej” . Został honorowym obywatelem Budapesztu w 2011 r. i Egeru w 2013 r.

Wyróżnione zdjęcie: Kati Kovács napisała piosenkę dla nowej sali programowej Domu Muzyki Węgierskiej, Nekünk! wystawa czasowa na otwarciu Placu Klubowego 13 lutego 2023 r. W Przestrzeni Klubowej pierwszej wystawy czasowej Domu Muzyki publiczność witana jest kameralnymi koncertami, dyskusjami i występami muzycznymi. MTI/Balázs Mohai