Uzależnienie od mowy

Ta stosunkowo nowa koncepcja przyszła mi do głowy, ponieważ na świecie coraz bardziej widoczna jest sekciarska postawa lewicowo-liberalna, która po prostu to uniemożliwia i poddaje kwarantannie tych ludzi i poglądy, które wypowiadają się przeciwko panującym trendom lub po prostu pojawiają się zgodnie z tradycyjnymi wartościami chrześcijańskimi.

Ostatnio gwiazdorzy futbolu Zsolt Petry i Péter Gulácsi zmierzyli się ze sobą w kwestii ideologii płci i tęczowych rodzin, a Petry dosłownie opuścił boisko w porażce, ponieważ został zwolniony za swoją opinię, która nie pasowała do ducha jego berlińskiego klubu. Klub. Popierał tradycyjny model rodziny i nie potrafił sobie nawet wyobrazić par homoseksualnych wychowujących dzieci. Nikt nie ma problemu z parami homoseksualnymi zgodnie z konserwatywnymi poglądami, ale jeśli natura nie dała im dzieci, to nie powinni ich wychowywać. Przede wszystkim ich aspiracje są niepokojące; nie przedstawiają swojego zachowania, które burzy tkankę społeczną, jako wartości, jako wiodącej ideologii, jako tęczowej idei jako nowej „wielkiej narracji” w kontekście głośnych festiwali i dumnych dum.

„Nie czekam, aż stanie się to obowiązkowe – powiedział Géza Hofi, ale nie ma dokąd pójść, to się dzieje na całym świecie. Jeśli ci się nie podoba, posłuchaj! - mówią, a oto hip-hop już u władzy. Ci, którzy są, że tak powiem, strażnikami wolności słowa, nie tylko przekazują, ale karzą i niszczą.

Wśród młodzieży „ciki” to ten, który nie popiera różnorodności.

Wielki postmodernistyczny bóg-filozof lewicy, Michel Foucault, jeden z bohaterów buntów studenckich z 1968 roku, zgwałcił dziesięcioletnich tunezyjskich chłopców, których kupił w grobach. Współczesny naukowcowi, zmarłemu w 1984 roku, relacjonuje jego zbrodnie we francuskich mediach publicznych.

„Myślę, że ważne byłoby wiedzieć, jak brudny był autor (Foucault)… Widziałem, co Foucault zrobił z małymi tunezyjskimi dziećmi, i obwiniałem się, że wtedy o tym nie zgłosiłem…”.

Powyższe zdania pochodzą od Guya Sormana, „twórcy francuskiego neoliberalizmu”, znanego francusko-amerykańskiego eseisty. Sorman został zaproszony przez telewizję France 5 z okazji publikacji swojego zbioru esejów zatytułowanego „Mon dictionnaire du bulshitt” („Słownik moich bzdur”).

Zwykle takie oświadczenie powinno natychmiast trafić na pierwsze strony tak zwanej „liberalnej” prasy światowej, ale obecnie tak nie jest. Trudno było wyłowić z morza informacji, a wywiad do dziś otacza wielka cisza.

Nawiasem mówiąc, Foucault podpisał petycję opublikowaną w Le Monde w 1977 roku, w której lewicowi intelektualiści domagali się „obniżenia wieku legalnego współżycia seksualnego do 15 lat”, tj. " i "emancypacja". W wywiadzie radiowym mówi:

„Patrzcie, co się dzieje z dziećmi. Mówimy, że życie dzieci to ich życie seksualne. Cóż, czy możemy być pewni, że nie będziemy izolować dzieci seksualnie?”

Michel Foucault całe życie żył w związku homoseksualnym i zgodnie z powyższym był też pedofilem.

My, których nasi liberalni przyjaciele chcą skazać na niewolę mowy i kwarantannę, jesteśmy tym głęboko oburzeni. Bo o co właściwie chodzi? Z jednej strony pycha, z drugiej ukradkowe milczenie i odbieranie chleba tym, którzy nie mają słów.

I jeszcze jedno: nie chcemy sprzedawać naszych dzieci Foucaultom!

Zdjęcie: pixabay.com