Choć język i tradycje narodowe uznawane są za centralny element tożsamości narodowej we wszystkich krajach świata, jak wynika z badań opublikowanych w styczniu przez niezależny think tank amerykański Pew Research Center, wśród krajów europejskich język narodowy i tradycje uważane są na Węgrzech za najważniejsze. We wszystkich kategoriach badania tożsamości narodowej nazwa naszego kraju znajduje się albo w czołówce, albo w mocnej krawędzi.
Według badania język i tradycje to w większości centralne elementy tożsamości narodowej w Europie. Dużo silniejszy
zdania są podzielone co do tego, w jakim stopniu miejsce urodzenia lub religia należą do najważniejszych cech i warunków przynależności narodowej.
W 23 krajach objętych badaniem Pew Research na całym świecie 91 procent respondentów stwierdziło, że znajomość najczęściej używanego języka w ich kraju jest ważna, aby naprawdę przynależeć do narodu, a 81 procent uważa, że poznanie zwyczajów i tradycji ich kraju jest warunkiem dla kogoś, kto należy do tego kraju.
miejsca urodzenia i religii dla tożsamości narodowej ukazuje już mieszany obraz.
Holendrzy też o to dbają
Badanie nie objęło wszystkich krajów świata i Europy; opublikowane w styczniu badanie instytutu badawczego uwzględniało opinie respondentów z dziesięciu państw kontynentu europejskiego, Węgier, Polski, Niemiec, Holandii, Francji, Włoch, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Hiszpanii i Grecji.
Zapytany, jak ważna dla tożsamości narodowej jest znajomość najbardziej rozpowszechnionego języka w kraju, odpowiedział:
największa część Węgrów (96 procent) odpowiedziała „tak”.
Możemy dodać: łeb w łeb z Holandią, która również w 96 proc. powiedziała „tak”; Węgry znalazły się na szczycie listy, gdyż tutaj 74 proc. respondentów uznało ten czynnik za bardzo ważny, a 22 proc. za raczej ważny, podczas gdy w Holandii odsetek ten wynosił odpowiednio 64 i 32 proc. Zarówno w przypadku Węgrów, jak i Holendrów odsetek osób, które nie postrzegają znajomości języka jako ważnego czynnika, wynosi po 4 proc.
Z badania wynika, że za najmniej ważną znajomość języka uważają Grecy i Brytyjczycy (88 i 86 proc.).
Spośród krajów pozaeuropejskich najwięcej mieszkańców Indonezji, prawie wszyscy respondenci (96 proc.), uważają za ważną znajomość najpopularniejszego języka. Najmniej istotne jest w Brazylii (67 proc.) i Izraelu (58 proc.).
Gdzie tradycja jest ważna
Wśród badanych krajów Węgry zajmują także pierwsze miejsce wśród tych, dla których zwyczaje i tradycje są ważne z punktu widzenia tożsamości.
Patrząc na procenty, tutaj też mielibyśmy remis, tym razem z Polską (91-91 proc.);
Jednak nasz kraj znajduje się na szczycie zestawienia, gdyż 62 proc. węgierskich respondentów uznało tradycje za niezwykle ważne w porównaniu z 48 proc. Polaków.
Natomiast odsetek tych, którzy nie uważają znajomości narodowych tradycji i zwyczajów za istotną, wynosi dla Polaków 8 proc., a dla nas 10 proc.
Znaczenie tradycji dla tożsamości europejskich respondentów
Niemcy i Szwedzi uważają to za najmniej istotne (63 i 61 proc.)
W regionie pozaeuropejskim mieszkańcy Indonezji i Meksyku (95 i 91 proc.) uznali znajomość tradycji za przełomową.
Kluczowymi czynnikami są tutaj Brazylia (67 proc.) i Izrael (58 proc.).
Czy ma znaczenie, gdzie się rodzimy?
Europejczycy są dość podzieleni w kwestii tego, jak ważnym dodatkiem do tożsamości jest fakt, że dana osoba urodziła się w danym kraju. W zasadzie istnieje już poważna przepaść pomiędzy dwoma pierwszymi krajami, które zdecydowaną większością twierdzą „tak” (po Polsce z 84 proc. na drugim miejscu są Węgry z 66 proc.), a
w połowie krajów objętych badaniem wyższy jest odsetek osób, które odpowiedziały na pytanie „nie”.
Szwedzi (81 proc.) i Niemcy (70 proc.) spektakularnie odrzucają znaczenie miejsca urodzenia; odsetek osób, które odpowiedziały „nie” jest wyższy niż „tak” także w Wielkiej Brytanii, Francji i Holandii.
O ile w naszym kraju, gdzie – jak wynika z analiz – w porównaniu z badaniem z 2016 r. spadło o 15 punktów procentowych znaczenie miejsca urodzenia, rolę w tym mogą odegrać m.in. zmiany i wydaje się to oczywiste
wysoki odsetek szwedzkich i francuskich „nie” to osoby ze środowisk imigracyjnych
a obecność nowo przybyłych migrantów również może mieć na to wpływ.
Prawie 90 procent „nie”
Respondenci większości krajów europejskich nie zgodzili się z twierdzeniem, że praktykowanie najbardziej rozpowszechnionej w kraju religii jest jednym z decydujących segmentów tożsamości narodowej: jedynie obywatele Grecji (61 proc.) i Polski (57 proc.) odpowiedzieli twierdząco na to pytanie. Na Węgrzech 41 proc. respondentów uważa to za ważne (jest to czwarty najwyższy wynik w Europie), a 59 proc. odpowiedziało, że nie.
Zdecydowane odrzucenie tej kwestii w krajach dotkniętych migracją jest spektakularne:
odsetek odpowiedzi negatywnych we Francji wynosi 83 proc., podczas gdy w Szwecji – 89 proc.
W innych państwach świata przynależność do wiodącej religii uznawana jest za jeden z najważniejszych czynników, jak np. w Izraelu (71 proc.), który odrzuca inne formy tożsamości, czy w Nigerii, gdzie 88 proc. respondentów uważa, że jest to jest istotną częścią tożsamości narodowej.
Przedstawione zdjęcie jest ilustracją: Mały chłopiec składa kwiat przed Węgierskim Muzeum Narodowym w 172. rocznicę wybuchu wojny o niepodległość i rewolucji 1848–49, 15 marca 2020 r. (Zdjęcie: MTI/Balázs Mohai)
