Istnieje kilka poważnych pytań dotyczących Katalin Novák.
„Musiałem teraz znaleźć odpowiedź na pytanie, czy będę mógł nadal sprawować urząd prezydenta republiki dla dobra narodu węgierskiego, wierny swojej przysiędze? Czy miałbym swobodę niezbędną do dobrego wykonywania swoich obowiązków jako suwerenna głowa państwa? Moja odpowiedź na oba pytania brzmi: nie…”
Głowa stanu Katalin Novák tymi słowami podała się do dymisji w sobotę. Jego zdania można interpretować na kilka sposobów, jednak każda wersja jest bardzo pouczająca dla naszej wspólnoty narodowo-obywatelskiej.
Prezydent republiki jest bezwartościowy bez osobistej suwerenności i władzy. Można powiedzieć o Ferencu Mádlu, Jánosie Áderze i Katalin Nováku, wspieranych przez przedstawicieli Fideszu – ale w pewnym sensie nawet o Pálu Schmitcie i László Sólyomie: miał wystarczające uprawnienia do tego zadania. Jeśli chodzi o kwestię suwerenności i zakresu, Pál Schmitt zinterpretował swoje ramy wąsko, niż to konieczne, podczas gdy Sólyom – co prawda w mrocznej epoce węgierskiej historii, pozbawionej konsekwencji i moralności – zinterpretował swoje ramy szeroko.
Ustalono więc standard, jaki kandydat jest godny wypełnić pustkę po Katalin Novák, gwieździe, która wzniosła się jak kometa i wkrótce boleśnie umarła.
Skandal (nie)łaski rzucił nam w ciągu kilku dni na twarz poważne pytania, które w ogromnym stopniu wpływają na tożsamość i standardy moralne naszej wspólnoty. My, XX. „Świadomi obywatele” Węgier, wyzwoleni spod dyktatur XX wieku, od dłuższego czasu próbują rzucić temu wyzwanie. Dramatyczna sytuacja, jaka się rozwinęła, może teraz dać nam dobry powód do wzmocnienia naszej tożsamości i układu odpornościowego lub wyjaśnienia drażliwych kwestii.
Wcześniej jednak weźmy pod uwagę wielkie wewnętrzne próby strony narodowej po zmianie ustrojowej! Dlaczego agenci i desygnowani polityczni byli w stanie tak łatwo podzielić zmieniającą reżim opozycję? Dlaczego rząd Józsefa Antalla i Pétera Borossa został tak łatwo obalony? Jak zwolennicy koalicji pierwszego rządu Orbána, Partia Drobnych Rolników, mogli dać się usidlić i skorumpować przez kręgi przestępcze, a następnie sprowadzić do zera? Co stało się z pozostałym demokratycznym forum Dávida Ibolyi i co się stało z inicjatywą studentów uniwersytetu Jobbik zastępujących MIÉP? Dlaczego tak wiele dobrej woli i wysiłku uległo rozkładowi, dlaczego wszystko rozpadło się i spleśniało na naszych oczach? A tymczasem, jak Fidesz (i ocalały rdzeń chadeków) uniknął najgorszego losu?
Odpowiedź można znaleźć w autentyczności, zakorzenieniu, w przezwyciężaniu niepokojących sytuacji, w ciągłym monitorowaniu woli i wibracji obozu, w zrozumieniu ludzi prawicy. Teraz ta umiejętność nas zawiodła!
Za nic w świecie nie chciałbym wykorzystywać tej smutnej okazji do ogólnego marudzenia, a jednak – kiedy, jeśli nie teraz – będziemy musieli rozpoznać złowrogie cienie!
Wielu znających dobrze metody i „zasoby ludzkie” rządzenia zapewne potwierdzi, że od zwycięstwa dwóch trzecich w 2022 r. w (środkowej) sferze zarządzania panuje swego rodzaju oportunistyczna fermentacja.
Przeważnie wschodzący (jeśli Zuschlagowie i Czeglédy byli Młodymi Turkami w terminologii pierwszej dekady XXI wieku, to powinni nimi być teraz) drobni huzarzy zapominają, że w końcu im zaufano, kogo reprezentują i jaki wykonują zawód. Nie mam tu oczywiście na myśli generałów i strategów, którzy odnieśli sukces na polu bitwy. Każda skuteczna siła ich potrzebuje. Co więcej, w dzisiejszej dramatycznej sytuacji politycznej na świecie potrzebny jest jeszcze większy wgląd w tę dziedzinę, gdyż czasem trzeba zaakceptować fakt, że konieczna samoobrona narodowa wiąże się z pewnym deficytem demokracji i osłabieniem wewnętrznego pluralizmu.
Kiedy jednak wspomniani drobni huzarzy – czasami uzupełnieni o setnika, kapelana polnego, z niektórymi już wyschniętymi świątyniami, ale widząc nową sytuację i kapelana polnego – pomyślą, że mogą wszystko, to mogą być kłopoty.
Jeśli kliki i sieci wschodzących oportunistów przenikną do systemów rządowych, należy się przed tym bronić!
Ważną lekcją płynącą ze skandalu ułaskawieniowego jest to, jak te dwie znakomite i szanowane kobiety mogły zrezygnować z czujności, jak mogły choć na chwilę zapomnieć o istocie swojego mandatu publicznego? Dlaczego – jeśli wiadomość jest prawdziwa – Katalin Novák uległa przyjacielsko-sekciarskiemu lobby, dlaczego dała się zmanipulować, aby poparła wątpliwą prośbę o ułaskawienie? I dlaczego nie włączył się dzwonek alarmowy dla Judit Vargi, która innym razem upolityczniała umiejętnie i zdecydowanie, i jak mogła zrezygnować z ukształtowanej wcześniej pozycji zawodowej, skoro już odpuściła i podpisała propozycję prezydenta po raz drugi ? Chciałbym zaznaczyć, że żaden z formalnych ani nieformalnych uczestników procesu ułaskawienia nie wykazał braku dobrej wiary, ale jak to się mogło stać?
Najwyraźniej te poważne pytania skłoniły premiera Viktora Orbána do niezwykle stanowczego wyrażenia inicjatywy inicjowania nowelizacji naszej ustawy zasadniczej. Musimy także zadać te pytania, jeśli nie chcemy, aby te błędy się powtórzyły.
Fidesz-Węgierski Sojusz Obywatelski stał się silny, odnoszący sukcesy i odporny, gdy stał się prawdziwym sojuszem. Jako wiodąca siła współpracy narodowej lub bloku narodowego potrafił zjednoczyć wszystkich, których interesowały sukcesy Węgier, niepodległość i zachowanie naszych tradycji narodowych. Chociaż przeciwko rządowi krajowemu została powołana ogromna, napędzana dolarem organizacja międzynarodowa, wielokrotnie odnosiła ona triumfy, największe w 2022 r., w obliczu największych przeciwności losu, pandemii i kryzysów wojennych. Być może właśnie ta okoliczność pozwala stowarzyszeniu przezwyciężyć wszelkie trudności, być może wywołała u niektórych fałszywe wrażenie, że nie ma już potrzeby współpracy różnorodnego, wzajemnie wzmacniającego się obozu, bo wszystkie problemy można rozwiązać wewnętrznie. house i wszelkie decyzje można podejmować profesjonalnymi metodami. Mogą być też tacy, którzy uważają, że w świecie, który staje się technokratyczny, aktorzy zaangażowani w oparciu o wartości są jedynie przeszkodą.
Dlatego chciałbym przypomnieć moje słowa, dzięki którym ta seria dziennikarska mogła rozpocząć swoją podróż tutaj, w Narodzie Węgierskim, w grudniu 2022 r.:
„W naszych oczach oportunista lub nawrócony Komcsi, który wstępuje w nasze szeregi i zakłada koszulkę, nie może być równy naszym ideologom, którzy na dobre i na złe obstają przy swoich nieelastycznych, narodowo-patriotycznych zasadach! Musimy się o sobie dowiedzieć i mieć świadomość, że w bloku narodowym istnieje mniejsza grupa: spójny sojusz obywateli i patriotów, sojusz, który wie, co robi, bez względu na interesy finansowe i dyrektywy”.
Wielu z nas jest teraz niezmiernie zirytowanych uśmiechem Olgi Kálmán, która poprosiła papieża Franciszka o wskazówki moralne, lub obsceniczną nienawiścią do Andrása Arató i zadajemy sobie pytanie: czy Katalin Novák i Judit Varga można było odwieść od wyjazdu? Odpowiedź, choć surowa, jest wybiegająca w przyszłość: być może właśnie teraz potrzebne były heroiczne poświęcenie i radykalny krok. Poświęć się dla dobra sojuszu jako całości! Jeśli się teraz obudzimy, nadal będziemy mogli wbić na czas ten złowieszczy gwóźdź podkowy, a jeździec nie upadnie, a wojna nie zostanie przegrana.
Każdy uczy się z tego, co się stało! Generałowie powinni regulować małą huzarów, pastorzy powinni raz jeszcze zająć się duszami, stratedzy powinni zwracać większą uwagę na ochronę naszego dobrze opracowanego wspólnego systemu wartości, zgodnie z wielowiekową węgierską tradycją polityczną, a my, we wszystkich zakątkach, wspólnoty, nie pozwólcie, aby niegodni i oportuniści obok nas i ponad nami coś schrzanili!
Z takimi myślami nie mogę się doczekać odnowy i wzmocnienia, weekendowego przemówienia Viktora Orbána na zakończenie roku oraz wyboru nowej głowy państwa.
Wyróżniony obraz: zrzut ekranu YouTube
