W katolickiej tradycji ludowej Wielki Piątek zawsze był dniem ścisłego postu i żałoby, a w Wielkanoc wspólnoty chrześcijańskie na całym świecie świętują zwycięstwo życia.
W Wielkanoc wspólnoty chrześcijańskie upamiętniają cierpienie, śmierć, a zwłaszcza zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. napisał Magyar Nemzet .
Chrześcijańska Wielkanoc to najcichsza i najpotężniejsza detonacja wszechświata, chwała i odnowienie zmartwychwstałego Chrystusa, a wraz z Nim całego stworzonego świata
– pisał katolicki poeta János Pilinszky w związku z Wielkanocą.
Początków chrześcijańskiej Wielkanocy można doszukiwać się w Starym Testamencie Paschy (Pesach), która upamiętnia wyjście z Egiptu. Wielkanoc poprzedza czterdziestodniowy okres pokuty, okres Wielkiego Postu. Post był zwyczajem traktowanym poważnie w codziennym życiu chrześcijan aż do początków XX wieku. Post był przestrzegany znacznie bardziej rygorystycznie przez katolików niż przez protestantów. W dawnych czasach w okresie Wielkiego Postu nie tylko starano się jeść bez mięsa, ale w wielu miejscach jedzono wyłącznie warzywa i owoce, czyli przyjmowano wyłącznie żywność „wyhodowaną przez rosę”.
W katolickiej tradycji ludowej Wielki Piątek zawsze był dniem ścisłego postu i żałoby.
Kolacja wielkanocna, tradycyjnie wydawana w sobotni wieczór, w wigilię święta, obejmuje chleb, jajka, szynkę, jagnięcinę, chrzan i sól jako typowe danie. Ciasto jest symbolem obfitości i jedności rodziny. Jajko jest archaicznym symbolem płodności, nawiązującym do Chrystusa w wierze chrześcijańskiej, poprzez wykluwające się pisklę, które rozbija skorupę jajka niczym skalne drzwi grobowca Chrystusa zmartwychwstałego. Zwyczajem było błogosławienie pokarmów wielkanocnych w kościele wraz z księdzem.
Wyróżnione zdjęcie: Jesus Merida/Anadolu za pośrednictwem Getty Images
