To stare przysłowie przyszło mi na myśl, gdy natknąłem się na nazwę partii Jobbik-Konserwatysta. To niewiarygodne, co może się wydarzyć w polityce partyjnej! Jest to prawdopodobnie przedsięwzięcie, które jest równoznaczne z niemożliwym, że bez pomysłu i energii intelektualnej dorzucili konserwatywny epitet wyłącznie z zamiarem oszustwa. Ale co oni sobie myśleli? Nie spodobało im się to nawet na tyle, by usunąć z niego przydomek Jobbik. Potem wszyscy, którzy kiedykolwiek przypisywali tę formację, odwracają się od nich ze śmiechem. Ile form i dusz ma/może mieć ta impreza? Przyjrzeliśmy się temu również z filozofem Ervinem Nagy, XXI wiek. Z analitykiem Instytutu Szazad, który był kiedyś także założycielem tej partii.
Z moderatorem Anettem Szabó omówiono między innymi następujące kwestie:
- Czy kiedykolwiek dojdzie do normalizacji stosunków między Europą a Rosją?
- Czy można powstrzymać rusofobię?
- Kto chce pokoju, a kto pcha kraje do wojny?
- Kiedy lewica zda sobie sprawę, że od ponad dziesięciu lat realizuje ten sam program z tymi samymi wynikami? Co jest ich siłą napędową?
- Momentum szybko się sprzedał. Co dalej? Czy bez DK jest już za późno?
- Gdzie obecnie buduje się sojusz węgierski?
- Czy w Parlamencie Europejskim jest w ogóle sens mówić o partiach prawicowych i lewicowych?
- Jaka jest prawdziwa twarz Jobbiku?
Zdjęcie: Péter Mészáros / Civilek.info
