Według Simona Jenkinsa, felietonisty The Guardian, sześć milionów gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii stoi w obliczu możliwości porannych i wieczornych przerw w dostawie prądu tej zimy z powodu sankcji nałożonych na Rosję, podobnie jak w przypadku ludności europejskiej. Frans Timmermens, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej i główna osoba odpowiedzialna za europejską politykę klimatyczną, zaleca, aby ludzie mniej ogrzewali, rzadziej brali prysznic i wietrzyli ubrania zamiast regularnie je prać, ponieważ może to również zmniejszyć import energii z Rosji, a tym samym finansowanie wojny Putina.
Jeśli to wszystko się spełni, niegdyś jasna i elegancka Europa Zachodnia stanie się ciemna, zimna i śmierdząca.
Ale jak to wszystko ma się do wojny Putina? Niewiele. W kilku krajach Europy Zachodniej na długo przed wybuchem wojny rosyjsko-ukraińskiej próbowano przygotować ludność na ewentualną przerwę w dostawie energii za pomocą krótkich filmów edukacyjnych. Na przykład w Niemczech ludzie uczą się, jak ogrzewać za pomocą świec i doniczek oraz jak izolować okna. Ta ostatnia histeria nie jest związana z wojną i sankcjami wobec Rosji, ale z innymi dość mrocznymi ideologiami.
Ideologie zagłady pojawiały się wiele razy w historii, pierwsza znana nam jest związana z Rzymianami. Koniec świata w 120 roku po założeniu miasta, pne. Miało to miejsce w 634 r. Od tego czasu wierzenia o nadejściu końca świata były już związane z wiarą chrześcijańską. Końca świata spodziewano się w rocznice narodzin Jezusa, tj. 500 i 1000, zaś kiedy byłem dzieckiem, usłyszałem od mojej matki, która była bardzo religijną i chodzącą do kościoła kobietą, że "2000 lat nie pass”, którą musiała usłyszeć podczas jakiejś mszy świętej.
W świeckim świecie przepowiednie zagłady opierały się następnie na podstawach naukowych, tak jak słynna książka Klubu Rzymskiego Granice wzrostu, opublikowana w 1972 r., w której przewidziano, że ludzkości zabraknie podstawowej energii i surowców zasobów materialnych do 2030 r. (…..) Chociaż wyczerpanie rezerw surowców i energii zostało już obalone przez kontr-badanie Uniwersytetu w Essex, granice wzrostu determinowały nasze myślenie przez długi czas. To badanie niewątpliwie miało rację, mówiąc, że populacja Ziemi, zużycie materiałów i energii nie może rosnąć w nieskończoność, ale pytanie brzmi, gdzie jest granica?
Najnowsza apokalipsa jest powiązana z klimatycznymi skutkami emisji dwutlenku węgla i twierdzi, że jeśli wzrost emisji dwutlenku węgla nie zostanie zatrzymany, a następnie zredukowany do zera, spowoduje to zmianę klimatu, która przyćmiewa wizje z Księgi Objawienia. Pomysł nie jest nowy, Svante Arrhenius napisał o nim po raz pierwszy w 1896 roku, czyli ponad sto i ćwierć wieku temu.
Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC), który zajmuje się wpływem dwutlenku węgla na klimat, chociaż napisał około dwudziestu siedmiu tysięcy stron opracowań w ciągu ostatnich trzech dekad, nie poszedł dalej niż dwadzieścia dwie strony Arrheniusa papier. Jedyna różnica polega na tym, że podczas gdy Arrhenius uważał globalne ocieplenie za dobrą rzecz, IPCC uznał je za katastrofę. (…..)
.... Rolą ideologii klimatycznych, genderowych, obudzonych i innych podobnych ideologii nie jest właściwie udzielanie odpowiedzi na jakiekolwiek pytania społeczne, ekonomiczne czy przyrodnicze, ale umożliwienie grupie reprezentującej ideologię panowania nad innymi i narzucania swojej woli innym, i w ten sposób zaspokoić jego pragnienie dominacji. Wielu ludzi szuka materialnego interesu za takimi ideologiami, które mogą istnieć, ale to nie jest decydujący czynnik, ale zaspokojenie żądzy władzy. Ikoniczną sceną było to, że kiedy Węgry zostały potępione w Parlamencie Europejskim w fałszywej sprawie sądowej, inicjatorka wniosku, Sargentini , płakała z radości...
...Racjonalne korzystanie z zasobów Ziemi, które chroni walory przyrodnicze, jest oczywiście dobrym celem i należy do niego dążyć, ale nie o to chodzi w zielonych i im podobnych ruchach. Na przykład , gdyby naprawdę ważne było dla nich ograniczenie emisji dwutlenku węgla, zwróciliby się w stronę elektrowni jądrowych , ponieważ z ich pomocą emisję dwutlenku węgla można naprawdę znacznie ograniczyć. Jednak Zieloni nawet nie chcą słyszeć o elektrowniach jądrowych , a nawet chcą zamknąć te, które już istnieją.
Dla tych ruchów ważne jest również, aby cele były niesatysfakcjonujące, ponieważ ruch może być trwały, jeśli zawsze może pokazać jakiś osiągalny cel, dla którego może demonstrować, lobbować - i prosić o wsparcie. Gdyby cele zostały osiągnięte, fundacja ruchu przestałaby istnieć i oczywiście przestałoby istnieć wsparcie, jakie otrzymują od fundacji. Dobrym tego przykładem jest wspomniany już cel klimatyczny 2030. Kiedy parlament zapowiedział czterdzieści procent redukcji, a komisja (i rada) to zaakceptowała, cel podniesiono do 55 procent. Kiedy Ursula von der Leyen zgodziła się na to, aby zostać wybraną na przewodniczącą Komisji, cel podniesiono do 60 proc. Nikt tego jeszcze nie zaakceptował, ale gdyby został przyjęty, cel wynosiłby już 65 proc., podczas gdy pierwotnych 40 proc. nie da się osiągnąć – przynajmniej nie bez załamania europejskiej gospodarki.
To, czy będziemy siedzieć po ciemku w śmierdzących koszulach w chłodni, nie będzie zależało od dostępności nośników energii (bo energii nie brakuje), ale od tego, czy uda nam się uwolnić od wpływu różnych irracjonalnych grupy nacisku.
Węgry podejmują misyjne zadanie, opowiadając się za trzeźwością. Miejmy nadzieję, że wystarczy nam wytrwałości, aż szaleństwa dzisiejszego europejskiego przywództwa staną się tak oczywiste, że nagle małe dziecko krzyknie: „Król jest nagi”.
Cały artykuł można przeczytać tutaj.
Źródło: Magyar Hírlap
Autor: ekonomista Károly Lóránt
(Zdjęcie w tle: MTI/Zoltán Balogh)
