Dwa ostatnie plany, idea „oszczędnego państwa-miasta” podyktowana rosnącymi kosztami energii oraz idea przestrzeni publicznej nazwanej na cześć Gyuli Horna, który rozpalił debaty na temat polityki pamięci, to szkolne przykłady krwawej nic nierobienia . Nie dziwi nas już, że letnie korki odbywają się zgodnie z harmonogramem z powodu nieprofesjonalnego planowania.

To tak, jakbyśmy wrócili do epoki Demszky. Spektakularna polityka, kryzys koalicji, miasto coraz bardziej nie nadające się do życia. Absurdalne idee zamiast planów, liberalne utopie przy braku działania, bezczynność zamiast pracy i dużo, dużo gadania o tym, jak powinno wyglądać miasto z prawdziwego świata. Oczywiście obecny rząd może dopilnować, aby stolica kraju nie była budowana, upiększana ani rozwijana.

Propozycja Katy Tüttő, by ograniczyć oświetlenie publiczne i usługi publiczne w celu oszczędzania energii, to nic innego jak polityka dekoracyjna. Po świętach wybawca MSZP dołączył do długiej kolejki europejskich polityków, dla których zielona utopia jest dużo ważniejsza niż realne potrzeby i słuszne żądania społeczności oraz codzienne wzloty i upadki ludzi. Gdzieś w odległej przyszłości istnieje idea, której nigdy nie osiągniemy, ale politycy Kata Tüttő są przekonani, że mają wyłączną wiedzę o tym, co jest dobre dla ludzi. Utopie wymagają poświęceń, o co teraz proszą mieszkańców Budapesztu Gergely Karácsony i Kata Tüttő.

Lewicowy rząd Budapesztu przyłączyłby się do brukselskiej inicjatywy, której istotą jest to, by ludzie mniej ogrzewali, chłodzili, gotowali i jeździli, by zużywać mniej energii. Ponieważ wierzą, że doprowadzi to do jednego z najlepszych możliwych światów. Zdaniem wiceprezydenta to też pomaga zaprowadzić pokój, który jest tak głupi, że nawet utopijny zielony polityk by się zarumienił.

Ale jaka jest w tym logika? Dlaczego jest to dobre dla mieszkańców Budapesztu?

Zwolenników utopii nigdy nie interesowały takie kwestie, dla nich nie ma racjonalności. Utopiści nie przejmują się niekonsekwencjami i są obojętni na to, czy ludzie chcą tego, co uważają za najlepszy z możliwych światów. W rzeczywistości nigdy nie troszczyli się o ludzi. Tacy byli komuniści i tak zachowują się teraz postępowi zieloni i związani z nimi lewicowi pomocnicy.

(Niewykluczone, że wspomnę o absurdzie, że w międzyczasie Kata Tüttő jako zarządca miasta odpręża się na luksusowych wakacjach wartych miliony. Ale utopiści są właśnie tacy: ofiary nie muszą być składane przez nich, ale przez ludzie.)

Gergely Karácsony w surrealistyczny sposób zainicjował nazwanie placu publicznego imieniem Gyuli Horna, oprócz upamiętnienia Imre Nagya. Celem rozpalania tego rodzaju debat politycznych jest odwrócenie uwagi od braku pomysłów.

Historyk Áron Máthé, wiceprzewodniczący Komitetu ds. Pomników Narodowych, napisał wszystko na ten temat na portalu Mandiner: „Jestem przekonany, że zgodnie z obowiązującymi przepisami nie jest możliwe nazwanie przestrzeni publicznej imieniem Gyula Horna i nie byłoby to być dobrym pomysłem mimo wszystko. Przecież preambuła dzisiejszej Ustawy Zasadniczej, Credo Narodowego, mówi wyraźnie: zgadzamy się z przedstawicielami pierwszego wolnego Sejmu, którzy w swojej pierwszej uchwale stwierdzili, że nasza dzisiejsza wolność wyrosła z naszej rewolucji 1956 roku. Dlatego każdy, kto uczestniczył lub wspierał stłumienie 1956 roku, nie może służyć jako tytułowy geniusz”. Otóż ​​to.

Przywództwo stolicy nie nadaje się do kontynuowania konstrukcji, które miały miejsce w epoce Tarlós, tak jak Karácsony stał się niegodnym kierowania miastem. Bezdomny Budapeszt nawet pod przywództwem Gábora Demszky'ego nie idzie do przodu, tylko się cofa... To musi wytrzymać tylko dwa i pół roku! Do tego czasu módlmy się, aby ta niegodna firma wyrządziła jak najmniej szkód stolicy kraju!

Źródło: Magyar Hírlap

Autor: Ervin Nagy

Zdjęcie: Pest Boys