„Co to za związek? Bo z punktu widzenia porządnego człowieka jest to kościół rozczłonkowany, pełen nienawiści, skorumpowany, moralnie na skraju rozkładu” – napisała Katalin Kondor.
Możliwe – a nawet jest to prawdopodobne – że wielu ludzi uznałoby to za dziecinny i naiwny pomysł, gdybyśmy mieli wysłać listem poleconym powódź pytań do kompetentnych obywateli Unii Europejskiej na kilka tematów i czekać na odpowiedź. Tysiące.
Bo trzeba jakoś zatrzymać oszczerstwa i nagonki przeciwko nam, które z dnia na dzień się nasilają, tak, żeby ci, którzy nas nienawidzą, nie czuli się komfortowo nawet przez minutę. Ponieważ mniej więcej w tym czasie wydaje się, że ci, którzy nieustannie atakują Węgrów, w tym krajowych zdrajców, siedzą pewnie na wysokich koniach i pilnie pracują, aby nas zniszczyć. Wiele wskazuje na to, że nie jest to bezskuteczne. Wiele wskazuje też na to, że zupełnie bezskutecznie próbujemy się bronić.
Dlatego uważam, że unijna spółka, która uważa się za depozytariusza demokracji, skoro jest tak nieskończenie demokratyczna, nie może odmówić udzielenia autentycznej odpowiedzi na pytania, np. z jakiego powodu atakuje nasze prawo ochrony dzieci?
Innymi słowy, poinformowano nas, że przepisy stanowią, że zgodnie z prawem UE podlega to naszej jurysdykcji.
W miejscu, gdzie demokracja jest tak wielka, niech piszą do nas, milionów Węgrów, albo dadzą dokładniejszą odpowiedź, czym tłumaczy się to, że nawet ich własne prawa nie są respektowane we wzniosłej UE? Chcielibyśmy też wiedzieć, kiedy nasi zdrajcy w kraju przyjrzą się oszczerstwom, które wylewają na nasz kraj za duże pieniądze. Pytamy: czy to nie wy je ukrywacie?
Bo jak inaczej wytłumaczyć wypowiedź pewnego posła UE, Csaby Molnára, że za swój patriotyczny obowiązek uważa niedopuszczenie do otrzymania przez Węgry należnych im pieniędzy, bo trafiają one do kieszeni kilku osób. Cóż, ponieważ Csaba Molnár zapomniał wspomnieć, kim jest tych kilka osób, spodziewaliśmy się, że przynajmniej go zapytasz, kim jest tych kilka osób? Ale nie zrobili tego. Najwyraźniej próbowali zbanalizować sprawę Evy Kaili i jej skorumpowanego gangu. Przydaje się w takich przypadkach możliwość rozprawienia się z Węgrami, jako rodzaj operacji przykrywkowej.
Z pewnością my, Węgrzy, jesteśmy tak nieświadomi, że pilnie szukamy odpowiedzi na te i wiele innych pytań. To, czy dzięki tobie nie możemy go znaleźć, to inna sprawa.
Z drugiej strony codziennie doświadczamy, że z ławek w salach posiedzeń związkowych wciąż na nowo słychać oszczerstwa. Przeciwko nam. Każdego dnia poddajemy się praniu mózgów, ponieważ dajemy jedyną humanitarną odpowiedź na i tak już niemoralną wojnę zastępczą, ponieważ ani interesy rosyjskie, ukraińskie, amerykańskie, ani oczywiście brukselskie nie są ważniejsze od interesów węgierskich.
Oczywiście pytamy też, czym jest ten związek? Bo z punktu widzenia przyzwoitego człowieka jest to rozczłonkowany, pełen nienawiści, przebiegły kościół, moralnie na skraju rozkładu. Oczywiście szacunek dla tych, którzy są wyjątkami. Ale prosilibyśmy ich, żeby wreszcie wymienili i wyjaśnili, jakie są wartości europejskie, które tak wiele razy podkreślano? Czy są nadal aktualne, gdzie w ogóle można je znaleźć?
Oczywiście mamy świadomość, że dopóki nie odnajdziemy tych wartości, możemy tylko cieszyć się oszczerczymi oszczerstwami, które nieustannie ciskają w naszą stronę z UE.
Jak to brzmi w operze Rossiniego Cyrulik sewilski? „Miękka bryza, lecąca w dół, / Nie ma skrzydeł, łatwo atakuje. / Niezauważona, płynie pięknie. / Zaczyna się jak kropla oddechu, / I zaczyna cicho szeptać. / Powoli, ledwie. / Nucąc nucąc. / Skwierczące bębnienie. / Wkrada się do nieuchronnego ucha, / W mózgu się gnieździ, / Wibruje nieodparcie..." I koniec długiej arii: "A przedmiot oszczerstwa, Rozdarty w łachmany, oczerniany. / Straszliwie zgnieciony tam i z powrotem, / Ginie w kupie”.
Znasz już i stosujesz przepis na oszczerstwo. Geniusz Rossini zbudował na oszczerstwie piękną i zabawną komedię. W związku toczy się smutna gra. Farsa. Ale nie ma w tym nic pięknego ani zabawnego. Bo to wstyd.
