Nie jesteśmy stworzeni do bycia wilkami, które w razie potrzeby rzucą się sobie do gardeł.
Po wysłuchaniu dzisiejszej ewangelii ponownie utwierdziło mnie to w tym, jak bardzo nie znamy Bożego sposobu myślenia i oczywiście nie możemy też wyjść z własnej skóry. Jak to możliwe, że Bóg nie jest wybiórczy? Jak to możliwe, że ludzie nie są hierarchiczni?
Ponieważ przy pomocy naszych ludzkich mózgów nie jesteśmy w stanie tego zaakceptować
Bóg nie posłał nas, swoich stworzeń, na trwającą całe życie rywalizację, której celem jest ciągłe wzajemne pokonywanie się, ale miał zupełnie inną wizję ludzkości. Ramię w ramię, dobrze wykorzystując nasze talenty, budujmy silną więź między Bogiem a człowiekiem, między człowiekiem a człowiekiem. Nie jesteśmy stworzeni do bycia wilkami, które w razie potrzeby rzucą się sobie do gardeł.
W dzisiejszej ewangelii właściciel winnicy dokładnie tego uczy swoich pracowników: miłość, uwaga, akceptacja i przebaczenie nie znają granic.
Oczywiście trzeba to powiedzieć w formie zdania: Nie jesteśmy tacy sami! Są ludzie, którzy wcześnie wstają, późno nawróceni i poszukiwacze przez całe życie. Jednak wszystkich łączy pragnienie poznania transcendencji od chwili ich stworzenia. Pytanie tylko, kiedy dotrzemy do tej realizacji! Może być wcześnie rano, może być około trzeciej, szóstej, dziewiątej lub w ostatniej chwili. Tak naprawdę nie liczy się czas, liczy się istota: niech to będzie spotkanie, które nie będzie chwilowe, ale trwałe.
Tak myśli Bóg. Może sobie pozwolić na oddanie 1 denara za znacznie mniejszą pracę! Dla niego liczy się to, że przyjąłeś zaproszenie: przyjdź!
Taka postawa jest daleka od naszej codzienności. Jakie to denerwujące, gdy stoimy przy kasie kilka minut, a ostatni widzi otwartą kasę i zajmuje pierwsze miejsce.
Ale w pracy też nie zachowujemy się inaczej. Być może pracujesz w firmie/szkole już 10-15 lat, ale nowo zatrudniony pracownik ze względu na swoje kompetencje i predyspozycje przesunie się do Ciebie wyżej.
Nasze wspólnoty kościelne również mają podobne złe podejście, zwłaszcza wobec tych, którzy nawracają się jako dorośli lub którzy przebywali gdzie indziej w Starym Świecie na polu polityczno-religijnym.
Czy myślisz, że jestem dobry?
– pyta rolnik winnicy, pyta Ojciec Niebieski. Ale jednocześnie woła: Przyjdźcie i do mojej winnicy! Nie czekaj, nie wypełniaj swojego życia daremnością, ale działaj! Sukces i wyniki nie pozostaną w tyle! Nawet ostatni mogą być pierwszymi!
Wyróżnione zdjęcie: Árpád Földházi / Mandiner
