Krajowa lewica w swoim historycznym kryzysie może wykorzystać swoją obecność w parlamencie jedynie do upolitycznienia skandali, dlatego jej zawodowi „cywile” zadowalają się demonstracjami, ostatnio niezadowoleniem z publicznej edukacji – uważa XXI wieku historyk Márton Békés. Dyrektor Instytutu Stulecia. Politolog przedstawia strategie dywersji stosowane przez ruchy opozycyjne na Węgrzech, a także sieć ich krajowych użytkowników w swojej najnowszej analizie, którą widział Magyar Nemzet, ze szczególnym uwzględnieniem planowania najnowszej „gorącej jesieni” 2022 r. .

Koncentrując się na aktualnym temacie protestów krajowych, profesjonalni organizatorzy chcą skierować energię żądań płacowych na obalenie rządu

– mówi dyrektor instytutu w swoim artykule analitycznym , a następnie zwraca uwagę, że metoda Popovicsa pojawiła się również w najdrobniejszych szczegółach: w ruchach opozycyjnych odbywających się pod koniec sezonu 2018/19, potem w okupacji budynku SZFE w jesienią 2020 r., a ostatnio w antyrządowych demonstracjach organizowanych jako „demonstracje nauczycieli”.

Autor artykułu zwraca uwagę, że akcje organizowane w oparciu o tzw. scenariusz Popovics nie mają nic wspólnego z podnoszeniem płac w szkolnictwie publicznym. Jego zdaniem szybko przerodził się w konflikt przejęty i eskalowany, oparty na obaleniu demokratycznie wybranego rządu.

Według Mártona Békésa Szrgya Popovics, którą „Guardian” nazwał jedynie tajnym mistrzem globalnej rewolucji, opublikowała w 2015 roku swoją książkę Guide to the Revolution, w której podsumowała i poleciła innym krajom uniwersalne techniki niezbędne do rewolucji. Jego mentorem jest Robert Helvey, emerytowany pułkownik armii amerykańskiej, któremu wywiad USA zorganizował szkolenie dla „cywilów” w pokojowym oporze. W swojej książce Popovics nazywa go tylko pułkownikiem Bobem. Prezentację węgierskiego wydania książki Popovics, którą od 2017 roku czyta się również po węgiersku, zorganizowało Közös Ország Mozgalom pod przewodnictwem Mártona Gulyása. Jak donosił również Magyar Nemzet, autor powiedział podczas wydarzenia: „oczekuje, że po jego książce aktywiści budapeszteńscy skontaktują się z nim i poproszą o radę w zorganizowaniu ich pokojowych ruchów”.

Po zwycięstwie Fideszu w wyborach 3 kwietnia 2022 r. w kręgach opozycji wielokrotnie powtarzano, że według słów Ákos Hadházy

Orbán bardzo boi się demonstracji, strajków, tego, że wielu ludzi nagle w tym samym czasie mówi: dość.

Jednocześnie Péter Juhász, który zasłynął w kilku inicjatywach opozycyjnych poprzedniej dekady, deklarował, że „nie da się zastąpić Fideszu w demokratycznych wyborach, trzeba więc wytworzyć presję społeczną […] celem jest organizować cywilny opór uliczny”. A Péter Márky-Zay, nieudany kandydat na premiera lewicowej koalicji, powiedział: „od teraz zamiast opozycji jest opozycja”.

Dlatego, konkluduje autor analizy, możemy mówić o nich bardziej jako o partiach kadrowych niż o aktorach parlamentarnych w tradycyjnym tego słowa znaczeniu.

Cały artykuł można przeczytać TUTAJ

Zdjęcie: Origo